Monitoring taken afleiden

Werkwijze en resultaat

Het is de essentie van de Minas wetgeving dat er geen meststoffen uit zullen spoelen als de agrariërs de overbemesting stelling! voldoen. Deze noodzakelijke voorwaarde is eenvoudig realiseerbaar. De drinkwatersector kent zo'n verbod niet, zij mogen de grondwaterspiegel willekeurig verlagen, vooropgesteld dat ze de schade die door diepte ontwatering ontstaat, wordt vergoed, conform art. 7.18 waterwet. Die schade bestaat o.a. uit kostbare meststoffen, die als verlies naar de bodem wegspoelen. Dit verlies naar de bodem kan tot ~0 teruggebracht worden door van de drinkwatersector te vragen dat zij de assimilatie stelling, of beter nog de diepte ontwatering voldoen, want dan zijn alle voldoende voorwaarden voldaan, waardoor het natuurdoel ook gerealiseerd wordt, zodra we het winveld hebben ontworpen dat het hydrologische deel van het probleem oplost.

Bij de winning van drinkwater zal er geen stikstof uitspoelen, als de overbemesting stelling en de assimilatie stelling voldaan worden. Daarbij moet de grondwaterspiegel zich bewegen in het interval van volledige assimilatie, getoond in (Fig. 1), dat voor gewassen met een kort wortelgestel op zand en lössgronden tot h₃ ~ 1m -mv reikt. In (Fig. 2) zien we een standplaatsvergelijking tussen 2 maisvelden onder gelijke klimatologische omstandigheden op een vergelijkbare bodem. In de linkerhelft zien we dat er op het eind van het teeltseizoen nog water in de sloot staat, waardoor het gewas zich goed heeft kunnen ontwikkelen en ook dat er geen mest uitspoelt, waardoor de mais ~2.5m hoog wordt. De agrariërs voldoen links en rechts in (Fig. 2) aan de Minas regels waardoor er door overbemesting geen meststoffen uit kunnen spoelen. Maar de drinkwatersector betaalt liever de schade vergoeding, die rechts in de figuur 95% van de stikstofgift groot is waardoor in geld uitgedrukt hetzelfde percentage verschuldigd is, uitgedrukt in de maximale gewasopbrengst op het betreffende perceel. Het RID/RIVM meet nu al 43 jaar lang één stikstofconcentratie sinds de introductie van het Landelijk Meetnet Grondwaterkwaliteit, zonder dat er een onderscheid gemaakt wordt tussen de causale oorzaak van het uitspoelen als gevolg van: overbemesting en/of diepte ontwatering. Door de drinkwatersector bij hoge mestconcentraties voor de uitspoeling van alle mest verantwoordelijk te maken kan dit probleem 'makkelijk' en 'effectief' opgelost worden.

Onze minister H. Staghouwer, moest tegelijk werken aan perspectief voor de boeren, en moest zich houden aan de beperkingen die onze minister Christianne van der Wal-Zeggelink moesten uitvoeren. Door beide taken over twee minsters te verdelen, konden de onderzoekers, het probleem zo formuleren dat een eenvoudige en afdoende oplossing niet meer mogelijk was.

In Fig. 3 maak ik die problematiek van de juiste causale oorzaak duidelijk, door het verlies naar de bodem op te delen in een minimaal deel (kleur roze), dat als regel ~0 is en overeenkomt met de overbemesting en een groot deel, dat ontstaat door de diepte ontwatering (kleur perzik). Maar sinds 43 jaar wordt het gehele stikstofverlies naar de bodem, geheel ten onrechte, door het RID/RIVM en ook door de WUR, toegerekend aan de agrariërs, terwijl de drinkwatersector bezig is om de schade vergoeding zo klein mogelijk te maken, zonder zich te bekommeren om de zeer grote schade die ze zelf veroorzaakt. In (Fig. 4) zien we het verschil in de stikstofconcentratie naar de tijd, veroorzaakt door beide mechanismen, voor een gewas dat de mestgift aan het begin van het teeltseizoen via injectie in de bodem ontvangt.

Activiteiten rond de assimilatie stelling

De systematische fouten die ik hier bespreek propageren ook naar de meststoffenwet, de Wet natuurbescherming en de Omgevingswet met als gevolg dat:

• Onschuldigen, schuldig worden door de wet en regelgeving.

Dit is de overtreffende trap van een gerechtelijke dwaling. Het mag duidelijk zijn dat grootschalige dwalingen in de wetten, staatkundig zeer schadelijk zijn voor het functioneren van ons democratische systeem, mede omdat hierdoor de scheiding der machten niet meer functioneert. Op zeer korte termijn is de implicatie van de vele fouten in de wetten, dat de uitkomsten van het overleg met de dhr. J. Remkes, weinig waarde hebben, omdat ongeacht een eventueel compromis, de wetten aangepast zullen moeten worden en in die fase zullen alle fouten in het onderzoek weer naar boven komen.

Activiteiten rond de zure sulfaatbodem stelling

1. L. J. Pons, International Symposium on Acid Sulphate Soils, Wageningen, 13-20 augustus, 1972
2. M. Knibbe,  Gleygronden in het dekzandgebied van Salland, Centrum voor Landbouwpublicaties en Landbouwdocumentatie Wageningen, 1969.

Bedrijfszekerheidsproblemen

Bedrijfsblindheid en bedrijfszekerheidsproblemen gaan hand in hand bij zeer veel drinkwaterwinningen van diverse waterleidingmaatschappijen, doordat ofwel de assimilatie stelling en/of de zure sulfaatbodem stelling niet voldaan worden. Wie zich verdiept in de bodemchemie ziet dat het voorkomen van stikstof (nitraat) typisch is voor het niet voldoen van de assimilatie stelling. Al het andere is een consequentie van het niet voldoen van de zure sulfaat bodem stelling. Het ontstaan van de problematische winvelden van Fig. 7 is een keus die de waterleidingmaatschappijen indertijd hebben gemaakt. Dat er zo véél problematische winvelden zijn, heeft te maken met het gemak waarmee de drinkwatersector kiest voor de betaling van een schade vergoeding conform art. 7.18 waterwet om de schade voor de betrokkenen te vergoeden. In de titel van de VEWIN publicatie is het causale verband omgekeerd, door te stellen dat het gaat om de gevolgen van mestgebruik voor drinkwaterwinning. Dat die omkering de drinkwatersector op het verkeerde been zet, blijkt uit het feit dat de mestgift die ontstaat door natuurlijke nitrificatie even groot is in natuurgebieden als mag worden ingebracht in een weiland. Dan kun je niet volhouden dat mestgebruik het probleem is, het probleem is de diepte ontwatering, en het Bewijs geeft heel duidelijk aan wat er aan de hand is en hoe de monitoring, die het RIVM uitvoert, moet worden ingericht. De omkering of verlegging van het causale verband is intussen een hoofdtaak geworden van de commissies die de drinkwatersector adviseren, zoals de CDG en de latere ACSG, die stelt dat schade veroorzaakt door klimatologische omstandigheden niet vergoed wordt. Het is juist de taak van het ontwerp van een goed winveld, om zulke schade waar mogelijk tegen te gaan. Een effectieve manier daarvoor is de middeling tussen de seizoenen!. Bij de huidige winvelden wordt de schade juist versterkt, als regel door de factor A/a en de bijbehorende relaxatie oscillatie, en ook door het plotselinge uitvallen van de assimilatie beneden het interval van volledige assimilatie.

De schoonheid van de wetenschap

Wie een bewijs levert kan dit beschikbaar stellen voor iedereen. Denk bijvoorbeeld aan de stelling van Pythagoras, die nagenoeg iedereen kent. Als een bewijs nog fouten bevat, dan kan iedereen er aan bijdragen dat het bewijs aangescherpt, of verworpen wordt, of dat het Gegeven, zoals in dit geval het conceptuele model van de bodem, meer detail krijgt. Daardoor kan een grote gemeenschap met de wiskundige bewijsmethoden, steeds ingewikkelder problemen, op een geordende manier opgelost worden.

Merk op dat de methode gebaseerd op Kritische Depositie Waarden, strijdig is met de oude theorie van Koos van Zomeren en William Reppel, doordat de  thema's  diepte ontwatering en natuurlijke nitrificatie zonder enige noodzaak weggelaten worden. Door de consequente toepassing van de wiskundige bewijstechniek weten we nu bovendien dat het monitoring programma al 43 jaar lang een kritieke fout bevat waardoor de causale oorzaak van de uitspoeling van meststoffen, dus ook van stikstof, niet gevonden kan worden. De problemen die hierdoor ontstaan zien we niet alleen terug in de actie programma's Nitraat richtlijn, maar ook in de debatten in de 2^e kamer, waar Jesse Klaver sprak over vermeend broddelwerk van Henk Staghouwer. Maar let goed op. De minister moet goed geïnformeerd worden door zijn ambtenaren en universitaire adviseurs. Als 95% van de mestgift onnodig uitspoelt omdat het gewas onvoldoende meststoffen op kan nemen, dan weten we dat dit niet veroorzaakt wordt door overbemesting, maar door diepte ontwatering. Bovendien hebben we ontdekt dat de uitspoeling van stikstof consequent aan de agrariërs in plaats van de drinkwatersector, wordt toegeschreven. Dit heeft ervoor gezorgd dat onze minister van LNV, Henk Staghouwer geen duurzaam perspectief kon bieden aan de agrariërs, zoals ook onze minister van natuur en stikstof Christianne van der Wal-Zeggelink met onwijs veel geld geen duurzaam perspectief kan bieden aan de natuur. Als het probleem wordt veroorzaakt door diepte ontwatering dan moeten we dat probleem aanpakken en niet zomaar onwijs veel schade aan de Nederlandse samenleving aanrichten, daar ligt de oorsprong van het broddelwerk. Daarbij is ook een taak weggelegd voor het RIVM, die steken heeft laten vallen bij de monitoring en ook al te enthousiast is geweest met de satelliet waarnemingen in relatie tot de natuurlijke nitrificatie. Ook minister Sigrid Kaag en de Minister President Mark Rutte, en hun (zeg ik het wel goed?) adviseur J. Remkes, zullen moeten inzien dat het van groot belang is dat onderzoekers komen met plannen die consistent en kansrijk zijn, want niemand wil dat de wetten bomvol met fouten zitten, die later alsnog met de schoonheid van de wetenschap zullen worden opgespoord. Zo'n pijnlijke stap kan beter in alle rust genomen worden, nu het nog kan.

Realisatie van de winvelden

Nu we weten dat de diepte ontwatering van grondwateronttrekkingen een zeer belangrijke rol speelt, kunnen we wel beginnen met de opmerking dat het goed geweest zou zijn, mede voor de drinkwatersector dat we dit veel eerder hadden moeten weten, omdat we  in dat geval de hele infrastructuur wellicht anders (goedkoper) aangepakt zouden kunnen worden. Ik zal daar niet van uitgaan en me eerst richten op het ontwerp en de realisatie van de winvelden in het algemeen en winvelden die optimaal aangepast zijn op de bestaande infrastructuur van zuiveringsinstallaties en het bestaande distributienet.

Het neerslag budget

Het geval horizontaal

Bij het geval horizontaal, beschouwen we een grondwaterspiegel h(x,y,t) die in de nul-toestand horizontaal was.

Ik zal binnen het vakgebied der hydrologie de grondwaterstand h_(x,y) voor alle (x,y) en (t) met de logica benaderen. Dit heeft als voordeel dat ik niet hoef te beginnen met een differentiaalvergelijking die voldoet aan de Laplace voorwaarden, met als gevolg dat we zouden moeten veronderstellen dat de voedende neerslag N en het debiet Q dat de vorm van de grondwaterspiegel beïnvloedt nog slechts constante waarden aan zouden mogen nemen, terwijl het op voorhand al duidelijk is dat het grondwater de weg van de minste weerstand zal volgen, waardoor de grondwaterstroombanen zich aanpassen op de vraag waardoor ze `dynamisch anders gaan verlopen. De actuele waarde van de verticale stromingsweerstand is, gegeven de dikte D van de dunne watervoerende lagen die we beschouwen, in verhouding zo klein dat deze niet ter zake doet bij de berekening van de grondwaterstand h_(x,y). Bij een grootschalig winveld is de gereduceerde grondwateraanvulling binnen de effectieve winningsstraal R van veel groter belang in verband met het proces van autonome herverdeling van grondwater dat ontstaat bij een gespreide winning van het grondwater.

De eliminatie van de transportverlaging

De transportformule van Dupuit

De stationaire transportformule van Dupuit kan afgeleid worden door voor alle stralen (r) tussen {ρ, R} het potentiaalverschil te berekenen over een cilindermantel met dikte δr als gevolg van een zuiver horizontale doorstroming, die voor alle (z), in het (x,y) vlak dezelfde doorstroming realiseert, voor het stationaire debiet Q. De integraal telt voor elke r het bijbehorende potentiaal verschil over de weerstandswaarde van de cilindermantel met dikte δr op.

Er wordt aangenomen dat de dikte D overal even groot is. Bij dunne watervoerende lagen, gekarakteriseerd door h << √A zijn die aannames, als er gelijktijdig grote debieten Q worden gewonnen, om vele redenen vals. Eén daarvan is dat een homogene laag met dikte D=10m, van de watervoerende laag, rond de pompput wel 2 tot 4m dunner kan worden als gevolg van de som van de transportverlaging en de winningsverlaging.

De complementaire analyse

Voor het horizontale transport van het grondwater was de transportformule van Dupuit favoriet, maar zeker niet adequaat. Toepassing van de effectieve winningsstraal R laat zien dat er met een gespreid winveld b), voor alle r < R uit de cilinder C_(R) met een zuiver verticale stroming het debiet Q_winbaar = π R² N_winbaar wordt gewonnen. Maar in de formule van Dupuit, komt helemaal geen neerslag N voor en ook geen stroming langs de z-as. Het gehele debiet Q_winbaar wordt conceptueel door de mantel van de cilinder C_(R) aangevoerd vanuit het oneindige. Na autonome herverdeling van grondwater blijkt voor het gespreide winveld dat ¼ van de neerslag uit de effectieve winningsstraal R komt en ¾ uit een straal 2R. Hiermee hebben we genoeg informatie om de stationaire stromingsvector (x,y,z) binnen de cilinder C_(2R) nauwkeurig te berekenen.

Met deze resultaten zien we nu ook dat de totale verlaging van de puntwinning de waarde continue som is van de transportverlaging en de winningsverlaging.

De gespreide puntwinning

Bij winning van een groot debiet Q=A/a q kan dit via een verticale stroming gespreid gewonnen worden met A/a pompputten die elk een debiet q winnen uit een areaal a als in b) vanuit een cilinder C(R) met R de effectieve winningsstraal. Als de stroming volledig stationair is, vinden we ook een volledig stationaire oplossing. Maar als er een onbalans is tussen N (t) en Q (t), dan zal een zuivere puntwinning de onbalans met een factor A/a versterken. Bij de gespreide puntwinning, die geen gebruik maakt van transport van grondwater door de watervoerende laag is die versterking a/a = 1.

Dit is in dit geval een (autocorrelatie) proces waarbij a) overgaat in de roze driehoekvorm in b) terwijl deze curve, bij een 2^e convolutie stap, ook weer overgaat in de c3 continue gladde oranje curve die is opgebouwd uit polynoom segmenten met een graad <= 3. Kenmerkend bij herverdeling is dat bij een verticale snede uit een lijnwinning langs de stroomlijnen, het oppervlak beneden de grondwaterspiegel in het snijvlak constant blijft. Er zijn subtiele verschillen in de vorm van de puntspreidfuncties. De puntspreidfunctie van een puntwinning met een klein debiet q, zoals de elementaire Gaussverlaging, kan worden beschreven met polaire coördinaten: h(r,φ) waarbij (r,φ) voor alle 0 ≤ φ < 2 π, een 2D plaats coördinaat is. In dat geval kunnen we de rechthoek die we gebruikt hebben bij het proces van autocorrelatie vervangen door een tweetal driehoeken met een waarde π, voor r={-ρ,+ρ} en een waarde 0 voor r=0. Omdat we het resultaat altijd gaan benaderen door de best mogelijke polynoom approximatie, zal ik aan de subtiele verschillen die daarbij optreden verder geen aandacht besteden. Onder de grondwaterspiegel is de waterbalansanalyse toe te passen. Daarmee volgen we de methode die ir G.W. Bloemen en ir. W.C. Visser, met eenvoudige middelen hebben verkend aan de landbouwhogeschool.

Het toepassen van convolutie veronderstelt dat de Laplace voorwaarden geldig zijn. Aan die voorwaarde is bij de gespreide puntwinning met debiet Q = A/a q voor horizontaal, gegeven de opdeling van de neerslag N_(α), en het gebruik van kleine debieten q, voor het stationaire geval altijd voldaan. Er is bij het gespreide winveld, afgezien van de herverdeling van de neerslag in de 2R omgeving, géén transport van grondwater door de watervoerende laag, het hele debiet Q gaat door een stelsel van buizen, buiten de watervoerende laag om, naar het zuiveringsstation.

Bij een zuivere puntwinning onder stationaire omstandigheden, moeten de effecten van winning en transport binnen een straal 2R beschouwd worden. Hiervoor moeten we met de winningsverlaging van het gespreide winveld rekenen, terwijl we met behulp van de complementaire analyse transportverlaging van Dupuit aanpassen. Voor de dynamische analyse van grootschalige winvelden het niet stationaire geval is slechts de schaal transformatie samen met de waterbalansanalyse beschikbaar als analytische analyse methode beschikbaar. Hoe we deze kennis in gaan zetten om voor het geval hellend, zonder een doorgaande trend op te wekken zal nog besproken worden.

De theorie met de transportverlaging, de winningsverlaging en de bistabiele relaxatie oscillatie is opgebouwd vanuit de complementaire analyse voor horizontaal en het concept dat het grondwater, indien nodig, heel snel de weg van de minste weerstand kan volgen. Deze methode onderscheid zich, door het gebruik van de elementaire Gaussverlaging als basisfunctie, van het onderliggende systeem dat niet aan de Laplace voorwaarden voldoet, maar beschreven kan worden met de waterbalansanalyse en de schaal transformatie om voor alle (x,y) en (t) de grondwaterspiegel te bepalen met behulp van een approximatie algoritme, dat géén aannames doet betreffende de Laplace voorwaarden. Systemen die wel aan de Laplace voorwaarden voldoen, worden normaal beschreven worden met eigenfuncties. In zulke gevallen zijn stationaire grondwaterstroombanen te onderscheiden, zoals dat ook het geval is bij de Analytische Elementen Methode. De ^3,4AEM beschrijft een gladde grondwaterspiegel, maar er wordt géén gebruik gemaakt van de complementaire analyse, en er wordt ook geen onderscheid gemaakt tussen bijvoorbeeld de transportverlaging en de winningsverlaging.

---

1. G.A. Bruggeman, Analytical Solutions of Geohydrological Problems, Elsevier 1999, 956 pages.
2. G.W. Bloemen, De berekening met een waterbalansmodel van de daling van freatisch grondwater als gevolg van grondwater winning, ICW Nota 758, aug. 1973
3. H.M. Haitjema, Modeling three-dimensional flow in confined aquifers by superposition of both two- and three-dimensional analytic functions. Water Resour. Res., 21(10):1556-1557
4. O.D.L. Strack, "Groundwater Mechanics" Prentice Hall, 1989.

De voordelen

In Fig. 13 zien we de winningsverlaging van een gespreide puntwinning die bij een perfecte balans tussen de neerslag N(t) en het te winnen debiet Q(t) een (stationaire) waarde van ~0.2m aanneemt ter plaatse van de effectieve winningsstraal R van het winveld, met daaronder de stationaire transporttrechter van een zuivere puntwinning, die verdwijnt als we de winning spreiden. Het grote belang daarvan blijkt, als we naar het extreem grote volume van de transporttrechter kijken. De stichting Natuurmonumenten zou spreken over een klimaatbuffer, maar de klimaatbuffers van natuurmonumenten laten zich niet combineren met drinkwaterwinningen, daarom is het maar goed dat er in de directe omgeving van de bergvennen (in NO-Twente) geen drinkwater gewonnen wordt, zo'n ven verdwijnt ondergronds, in de omgeving van een zuivere puntwinning.

Bij een gespreide winning, kan zo'n natuurgebied zeer goed in stand gehouden worden, door een samenwerking tussen alle partijen, aan de agrariërs zal het niet liggen zij hebben nu al op diverse plaatsen gezorgd voor een peilopzet, maar dat werkt niet echt in de omgeving van een zuivere puntwinning, zoals nog zal blijken. ¹De regenwormen en het macroleven van de bodem, zijn met de gespreide puntwinning weer bereikbaar voor mollen, weidevogels etc. doordat de gemiddelde waarde van het grondwaterstandsverloop ~0.5m -mv aan kan nemen.

Het belang van het klimaat

Het is overigens van groot belang voor het klimaat, dat de verdamping van water door gewassen, die een verlaging van de temperatuur met ~5 graad Celsius in landbouw en natuurgebieden te weeg brengt, niet onderbroken wordt door een veel te grote diepte ontwatering. Dit maakt het heel belangrijk dat er over de grenzen van vakgebieden wordt samengewerkt op basis van één door ieder gedeeld conceptueel model van de bodem en de atmosfeer. Wat dat aangaat maak ik mij ernstige zorgen over Greenpeace en de Natuurorganisaties die naar voren treden met nietszeggende negatieve bewijzen, zoals: ²Elf wetenschappers concluderen dat de huidige inspanningen van het kabinet niet zullen leiden tot substantieel natuurherstel. Het is niet de taak van het kabinet om te zorgen voor natuurherstel. De wetenschappers moeten plannen maken die ervoor zorgen dat de natuur zal herstellen. Zulke plannen vragen om overzicht over alle vakgebieden die op het conceptuele model aansluiten.

Bij de presentatie van de nieuwsfoto in Buitenhof, toont Hanneke Mantel, een foto van een jonge vrouw in Californië die na een melding dat zij haar huis moet verlaten vanwege een grote bosbrand vlakbij, in wanhoop nog even met een tuinslang, alles dat haar dierbaar is nat probeert te houden, terwijl de beboste omgeving kurkdroog is. Als Hanneke de foto verder duidt, ziet ze op de achtergrond een grote gas barbecue. Ze achtte het waarschijnlijk dat de brand het gevolg was van klimaatverandering veroorzaakt door de vleesindustrie. In 1986 was ik ook in Californië, in de bergen was helemaal geen vleesindustrie, maar ook toen waren alle bomen en struiken kurkdroog, met uitzondering van één klein groepje, dat opvallend groen was. Wat was er aan de hand? Bomen die water verdampen, verlagen lokaal de temperatuur, als beschreven. In Californië, heerst een westelijke passaatwind, die condenseert bij een iets lagere temperatuur, daardoor beregende dit groepje bomen zichzelf doordat het condensaat de bodem nat maakt, dat was duidelijk zichtbaar als je ernaar toegaat. Alle overige bomen en struiken waren enorm verdord door diepte ontwatering. Nog recent heeft het gemeente bestuur van Los Angeles aangegeven dat volgend jaar het drinkwater op rantsoen gaat er zal ~10% minder water beschikbaar zijn. Dit was al niet anders in ³Kaapstad, en het gemeentebestuur van ⁴Amsterdam heeft indertijd ook veel te lang gewacht om infiltratie water uit de duinen te winnen.

---

1. K. van Zomeren en W. Reppel, De grote droogte in waterland, A.W. Bruna, ISBN 90 229 5269 X D/1980/0939/91
2. Anonymus: Greenpeace dreigt overheid met rechtsgang om stikstofbeleid, NOS nieuws
3. B. Vermeulen: De dag komt dat er geen druppel water meer uit de kraan komt in Kaapstad, NOS nieuws
4. J.J. de Vries, Groundwater, Hydrology of the Netherlands.
   

Uit het onderzoek naar ¹verdroging van natuur en landschap uit 1989, van ir. H.L.M. Rolf en collega’s blijkt dat de verlaging als gevolg van een gespreide winning van grondwater: de winningsverlaging, niet groter is dan opgegeven in Fig. 7. Daar zien we ook dat we bij de hydrologie tenminste twee hoofdvormen van de grondwaterspiegel in de nul-toestand moeten onderscheiden: horizontaal en hellend. Bij hellend is er sprake van een doorgaande trend, die zeer grote waarden aan kan nemen. Er is overigens nog iets bijzonders aan de hand, als gevolg van de voeding, bestaande uit de neerslag N(t) en het onttrokken debiet Q(t), die op de watervoerende laag inwerkt ontstaat een versterking, die we ook kennen van halfgeleider systemen zoals een megafoon, die je pas kunt gebruiken als er op de knop wordt gedrukt, en de mobiele telefoon, waarmee je niet kunt bellen als de accu leeg is. Die overeenkomst is een gevolg dat zowel halfgeleiders alsook dunne watervoerende lagen worden beschreven door de diffusie vergelijking. Als er in de nul-toestand sprake is van een verval van 10m op 3km in de richting van de natuurlijke grondwaterstroming, dan is er bij gebruikelijke waarden van de bodemparameters, van nature sprake van een kwel zone aan de voet van het winveld, waar de drinkwatersector graag het grondwater wint. De winningsverlaging neemt in dat soort gevallen een waarde aan van maar liefst 5m. Ik heb in Fig. 14 het AHN hoogte kaartje bijgevoegd om inzichtelijk te maken waar dit soort gevallen kunnen ontstaan.

1. A.R. van Amstel, A.C. Garritsen, H.L.M. Rolf, Verdroging van Natuur en Landschap in Nederland, Deelrapport Hydrologie, februari 1989.

De rol van de wetenschap

De 'Schoonheid van de wetenschap' is daarin gelegen dat je kunt bewijzen dat iets ook echt zal gebeuren en opponenten kunnen het bewijs aanvechten met wetenschappelijke argumenten, met als doel om het bewijs te verbeteren, of te verwerpen. Als iets zal gebeuren noem is dat een positief bewijs!. Daartegenover staat een nietszeggend negatief bewijs, dat vaak niets meer is dan een geloofwaardige hypothese, zoals 'Niet alles is mogelijk', of 'klimaatverandering is een gevolg van de vleesindustrie'. Door een kleine veranderingen in de doelstelling, waarbij het versterken van de natuur, wordt vervangen door de natuurdoelstelling realiseren kunnen we de overgang maken van een negatief bewijs, naar een positief bewijs.

Als het kabinet Rutte IV, miljarden wil uitgeven aan het versterken van de natuur, en daarvoor steun zoekt bij agrariërs die de helft van hun veestapel moeten laten afslachten, dan is het op z'n zachts gezegd vreemd dat de onderzoekers, die gelijktijdig ook optreden als wetgever en ook graag als uitvoeringsinstantie willen fungeren, niet de moeite nemen om te controleren of het afslachten van 50% van de melkvee stapel, bijdraagt aan de doelstelling om de natuur te versterken. Dat is een eenvoudige analyse opgave die niet onbelangrijk is, omdat de landbouw daar ook niet bepaald een grote concurrentie kracht van krijgt voor de toekomst.

De agrariërs zijn furieus over diet soort dommigheid, waaruit blijkt dat de onderzoekers, die inmiddels diep doorgedrongen zijn in de organisatie van de overheid, niet eens de moeite nemen om de effectiviteit van hun beleidsdoelen te onderzoeken, waardoor de koeien van de agrariërs afgeslacht moeten worden zonder dat dat enig nut heeft. De econoom en D66 coryfee Alexander Rinnooy Kan heeft hier een passend aforisme voor:

Wie denkt dat kennis duur is, weet niet wat domheid kost.

Het is cruciaal dat de stikstof plannen van dit kabinet doorgelicht worden, niet alleen vanwege de wetenschappelijke inhoud, maar ook vanwege de staatkundige implicaties van het extreem grote aantal fouten dat nu al 43 jaar lang wordt gemaakt in de overgang van metingen naar interpretatie van valse maatschappelijke wetten en de rol daarin van de private BIJ12 organisatie bij het tot stand komen en handhaven van wetten.

Iedereen zal het belangrijk vinden dat we kunnen bewijzen dat een hoogwaardig herstel van natuurgebieden zal ontstaan als we bereid zijn om daar 25 - 31 miljard € aan uit te geven, bovendien moet de wet en regelgeving consistent zijn om te voorkomen dat onschuldigen, schuldig worden door de wet en regelgeving. Dit vraagt om nauwkeurig uitgevoerd onderzoek, en in het onderstaande beschrijf ik de onderzoeksmethode waarmee ik in een relatief korte tijd zoveel fouten heb gevonden. Voor mij zijn het standaard onderzoekstechnieken en het verbaasd me in hoge mate dat er collega's zijn die ongekend hoge sommen geld kunnen verwerven met onderzoek dat in mijn beleving en die van de agrariërs, niet voldoet aan wiskundige standaarden, nodig om positieve bewijzen op te stellen.

Ik gebruik van het conceptuele model van de bodem!, zeg maar de puzzelstukjes van het probleem, die alle een duidelijke naam krijgen, die naam wordt gebruikt om de beschrijving van elk puzzelstukje toegankelijk te maken via een link. Het gebruik van zo'n link wordt soms gemarkeerd met een extra uitroepteken! om de lezer er aan te herinneren dat het gewenst is om de link eerst te volgen voordat er verder gelezen wordt. Bovendien gebruik ik standplaatsvergelijkingen, waarmee verbanden tussen puzzelstukjes worden gelegd. De opdruk van de puzzel is een doolhof en het is de kunst om het doolhof te verlaten, gegeven een vast beginpunt. Ik gebruik ook thema's dit zijn delen van de puzzel die passen en gaandeweg laten zien welke mogelijkheden er zijn om (al dan niet) uit het doolhof te kunnen ontsnappen. Het thema wetenschappelijke werkwijzen!, is tamelijk algemeen van aard, terwijl diepte ontwatering! wel een pad bevat dat naar de uitgang gaat en natuurlijke nitrificatie! niet. Wie zonder systeem te werk gaat, wil al snel veel koeien afslachten, zonder te begrijpen hoe belangrijk de delen van de puzzel waarmee het probleem niet opgelost kan worden. Door duidelijke taal te gebruiken, samen met veel illustraties, wordt het mogelijk om zonder veel omhaal de vele fouten te vinden die gemaakt werden, bij het opstellen van valse modellen van de bodem en valse burgerlijke wetten, die de Nederlandse stikstofcrisis zo moeilijk te doorgronden maken.

Met deze werkwijze geef ik het zoekproces binnen de wetenschap, dat door prof. D. Lohse in meer algemene termen in het thema wetenschappelijke werkwijzen beschrijft, vorm.

De meststoffenwet van 27 november 1986, geldend van 15-07-2022 t/m heden, krijgt het verschil naar causale oorzaak van het uitspoelen van mest helemaal geen plaats. Als er mest uitspoelt als gevolg van de winning van drinkwater door de drinkwatersector, als beschreven in het thema diepte ontwatering, dan is de wettelijke consequentie dat de agrariër op wiens land de mest uitspoelt, minder mest op mag brengen etc. alsof de agrariër zijn land heeft overbemest. Omdat dit al heel lang nooit het geval is, zien we dat de onschuldige agrariër, schuldig is door de wet en regelgeving. Er zitten, ongekend veel en ernstige dwalingen in de wetgeving, die de rechter zal moeten volgen. Dit is de overtreffende trap van een gerechtelijke dwaling. Een vaste uitdrukking van de onderzoekers is intussen: Eenvoudige oplossingen lijken er niet te zijn, pijnlijke des te meer. De onderzoekers blijken te werken aan een doolhof van wetten, met maar één uitweg, die onze minister verwoordt:

De natuur versterken en tegelijk investeren in toekomstbestendige landbouw. Ik sta voor deze opdracht. Dat doen we door per gebied aan de slag te gaan. Dit vraagt een bijdrage van alle sectoren, van de landbouw, tot de bouw, de industrie en mobiliteit.

Wetenschappers mogen niet verdwalen in een doolhof, en ook geen wetten maken waardoor onschuldigen, schuldig zijn door de wet en regelgeving en als dat op grote schaal toch gebeurd, moeten we goed nadenken over de inrichting van ons staatsbestel en dan met name de scheiding van de machten. Je kunt best eenmaal aankloppen bij het ministerie van justitie, om zaken recht te zetten, maar dit moet vanwege de ernstige consequenties, geen routine worden, want wie de regering gijzelt kan ook de rechterlijke macht en de 2^e kamer gijzelen, en fouten waarvan je zelf niet begrijpt waarom ze in de wet en regelgeving zitten zal een lid van de 2^e kamer naar alle waarschijnlijkheid ook niet zelfstandig kunnen vinden.

In het thema natuurlijke nitrificatie laat ik zien dat de bodembacteriën mest aanmaken in natuurgebieden in hoeveelheden die gelijk zijn aan de hoeveelheid dierlijke mest die op een weiland mag worden opgebracht. Dit heeft als consequentie dat de doelstelling van de minister om de melkveestapel met percentage te verkleinen geen enkel effect heeft op de realisatie van het natuurdoel. De andere consequentie is dat de toepassing van berekeningen van de depositie van stikstof in natuurgebieden niet is toegestaan, doordat de Kritische Depositie Waarden aannemen dat er in de natuurgebieden geen stikstof aangemaakt wordt, terwijl dat door natuurlijke nitrificatie juist wel het geval is. Daardoor is het zinloos om via stikstofdepositie naar de sturing te zoeken die nodig is om het natuurdoel wél te kunnen realiseren. Hierdoor is de bijdrage van alle sectoren: beschreven door de minister, van de landbouw, tot de bouw, de industrie en mobiliteit niet langer richtinggevend om het natuurdoel met kristalhelder water, voor drinkwaterwinning en natuur, te kunnen realiseren.

Het zal blijken dat door diepte ontwatering de grootste uitspoeling van stikstof naar het diepe grondwater ontstaat. Daardoor is het stikstof probleem met heel normale maatregelen op te lossen, mits we ons in de realisatie stap van de synthese procedure concentreren op de realisatie van winvelden met een minimale diepte ontwatering. Daarmee komt ook een definitief eind aan een periode waarin velen nog dachten dat de slogan: Eenvoudige oplossingen lijken er niet te zijn, pijnlijke des te meer, een gevolg zou zijn van overbemesting, omdat we nu weten dat het gaat om de diepte ontwatering.

Meerwaarde

De mestproblematiek is voor de drinkwaterbedrijven in het zuiden en oosten van Nederland nog altijd actueel, ondanks een sterke daling van het stikstofgebruik in de agrarische sector sinds de jaren 1990 staat op het webportaal van de VEWIN. Het was me bij het lezen van de vele publicaties al opgevallen dat niemand formele bewijzen gebaseerd op causale verbanden gebruikt. Verklarende variabelen die we kennen van grondwaterformules waren veel meer in trek. Maar bij het gebruik daarvan zijn de causale verbanden al verwerkt in de grondwaterformule, die een dynamisch evenwicht in de bodem beschrijft. De synthese methode werkt met de grondwaterspiegel zelf. Daardoor is het fysisch chemische probleem met alle causale verbanden die bij drinkwaterwinning optreden, probleemloos oplosbaar in stap1 door van de procedure. Alles dat nodig is om de eisen die de diepte ontwatering stelt, te voldoen, kunnen we ons concentreren in stap2 van de synthese procedure.

Het is belangrijk om nu alle puzzelstukjes via hun link te hebben gevolgd, mede omdat ze rijk geïllustreerd zijn, en de cruciale informatie bevatten.

Nieuwe alinea

Monitoring

Ook bij een monitoring programma staan de causale verbanden op de voorgrond, want alléén dan kunnen we vaststellen dat de EU-norm, die stelt dat de stikstofconcentratie < 50mg/l moet zijn gerealiseerd zal worden.

Op vergelijkbare wijze worden de andere doelen gerealiseerd door gebruik te maken van bijpassende stellingen. Bij de specificatie van de diepte ontwatering gebruiken we een gewas g met een kort wortel gestel, om een algemeen bruikbaar winveld te kunnen realiseren. Bij natuurgebieden zorgt de diepte ontwatering, in combinatie met de wortellengte juist voor een bepaald landschapstype. Er wordt ten onrechte gesproken over vermesting van de bodem, omdat het ontstaan van pijpenstrootjes, bramen en brandnetels juist ontstaat door natuurlijke selectie, waarbij gewassen met lange wortels. als gevolg van de transporttrechter, het winnen van gewassen met een korte wortellengte zoals gras en heide.

Monitoring gebaseerd op transport

Als je niet weet dat de doelen, voor een grootschalig winveld, gerealiseerd kunnen worden door toepassing van de eliminatie van de transportverlaging die een winningsverlaging van 0.2m (0.4m) voor horizontaal (en lensvormig) kan realiseren, terwijl je wél een leveringsverplichting hebt, dan ga je maar op een andere manier te werk, om tenminste de leveringsverplichting te voldoen. Daarbij werd voornamelijk gebruik gemaakt van klassieke puntwinningen, simulaties, tijdreeksanalyse, etc.

Uiteindelijk bepaalt het waterleidingbedrijf de eigen voorkeur en daarmee ook de problemen die ontstaan, dit vereist niet alleen kennis en wetenschappelijke vaardigheden over een groot aantal vakgebieden, maar ook ervaring en doorzettingsvermogen, nodig om een samenhangend beeld te krijgen van het gehele probleem.

Prof. L.F. Ernst had al in 1973 een publicatie gemaakt over ¹De bepaling van de transporttijd van het grondwater in de verzadigde zone. Daarbij had hij terloops aangegeven hoe meststoffen, zoals stikstof en pesticiden naar een pompput diffuus meegevoerd kunnen worden. Het is echter vele malen belangrijker dat deze stoffen door assimilatie worden opgenomen door het gewas, immers 95% van de mestgift kon in één teeltseizoen, niet door assimilatie opgenomen worden in de standplaatsvergelijking van beide maisvelden. Daarom is het zo belangrijk dat er aandacht wordt besteedt aan de schade functie Sg(..), in relatie tot de diepte ontwatering d(x,y,t). Ik zal straks de kennis over deze beide schade mechanismes nog nader onderzoeken.

De voorgestelde vergunning verlening kan gezien worden als een formaliteit, die gekoppeld kan worden aan de, in vergelijking met de 25..30 miljard bedoeld om de natuur te versterken. Zo'n koppeling is nodig omdat ik heb laten zien dat er met de voorgestelde werkwijze geen enkel doel realiseerbaar is. Het is bovendien de enige manier om het natuurdoel te kunnen realiseren, opdat iedereen kan profiteren van de voordelen van de nieuwe klasse schadevrije winvelden. Voor de drinkwatersector wil dat zeggen dat er geen problematische winvelden meer zullen zijn en dat het betalen van compensatie vergoedingen idealiter verleden tijd is. Schadevrije winvelden hebben echter veel méér implicaties doordat alle doelen, waar dat voorheen ondenkbaar was, nu wel realiseerbaar zijn. Juist daarom is de investering in de winvelden die ik hier aanbeveel zo waardevol.

Wie de stikstofconcentratie meet en kennis heeft genomen van de standplaatsvergelijking van de twee maisvelden, waarbij het veld a) mais kent die 2.5m hoog is, terwijl het veld b) mais kent die 0.25m hoog is, komt al gauw tot de conclusie dat, de actuele schade wordt veroorzaakt door de drinkwatersector, als gevolg van diepte ontwatering: Sg(d(x,y,t)) en dat een kleine correctie in de schade berekening niet toegestaan is.

In de oude theorie wordt, de schade veroorzaakt door de drinkwatersector, door de wet en regelgeving toe geschreven aan de agrariërs. In de nieuwe theorie van de depositie van stikstof, wordt ze toe geschreven aan de maatschappelijke sectoren, waardoor iedere onschuldige betrokkene schuldig wordt door de wet en regelgeving.

1. L.F. Ernst, De bepaling van de transporttijd van het grondwater bij stroming in de verzadigde zone, ICW Nota 755, Juli 1973
2. W. Duijvenbooden, L.F.L. Gast, J. Taat, Landelijk Meetnet Grondwaterkwaliteit: eindrapport van de inrichtingsfase, RIVM rapport nr. 840482001.

De ernst van de situatie

Mede omdat er geen aandacht is besteed aan de adviezen van de commissie die de instelling van het van het LMG heeft begeleid, faalt de monitoring al vanaf 1977-1985, waardoor de drinkwatersector wellicht gedacht heeft dat de hoge stikstofconcentraties een gevolg zijn van overbemesting, in combinatie met monitoring gebaseerd op transport. De andere hypothese die we moeten testen is dat monitoring gebaseerd op diepte ontwatering de enig juiste methode is. Door beide hypotheses te testen kan de politiek voor een werkwijze kiezen, die alle doelen realiseert.

Een monitoring programma hoort als een aardlekschakelaar te reageren. Zodra er iets misgaat, moet dat gemeld worden opdat de veroorzaker corrigerende maatregelen kan nemen. Omdat de stikstof concentratie na elk teeltseizoen gemeten wordt, moet er voldoende informatie worden verzameld om ofwel de agrariërs of de drinkwatersector corrigerende actie te kunnen laten ondernemen.

Het is in de eerste plaats de verantwoordelijkheid van de overheid om dit zodanig te organiseren dat alle doelen gerealiseerd zullen worden.

-->

Dit is de overtreffende trap van een rechterlijke dwaling, op basis waarvan de politiek de rechters dwingt om draconische maatregelen te nemen waardoor alle betrokkenen, agrariërs en maatschappelijke sectoren. Daarbij worden de politici misleid door de belofte dat de natuur hersteld zal worden en onder druk gezet door te stellen dat de natuur niet kan wachten. De natuur kan alleen herstellen als er winvelden worden gebruikt die alle doelen realiseren, zolang dat niet het geval is kan de natuur juist wel beter even wachten.

Er wordt in de nieuwe theorie van de depositie van stikstof, die uitgaat van het concept dat kwetsbare natuur niet verder achteruit mag gaan, gesteld dat pijpenstrootjes, bramen en brandnetels, de overhand krijgen door vermesting (eutrofiering) als gevolg van de depositie van stikstof.

1. L.F. Ernst, De bepaling van de transporttijd van het grondwater bij stroming in de verzadigde zone, ICW Nota 755, Juli 1973
2. W. Duijvenbooden, L.F.L. Gast, J. Taat, Landelijk Meetnet Grondwaterkwaliteit: eindrapport van de inrichtingsfase, RIVM rapport nr. 840482001.

 die als stelling altijd waar zijn, ook elk jaar voldaan worden door de agrariërs enerzijds en door de drinkwatersector anderzijds. Degene die het conceptuele model van de bodem heeft opgesteld zal ook weten dat bij de stikstofuitspoeling de natuurlijke nitrificatie door bodembacteriën óók van groot belang is, net zoals de natuurlijke selectie op basis van wortellengtes.

Een monitoring programma, is pas bruikbaar, als het gebruikt kan worden om aan geven wie welke maatregelen moet nemen om, bij geconstateerde afwijkingen, bij te kunnen sturen.

Bij het vaststellen van schuld bij een moordzaak is het al niet anders. Er zijn een paar verdachten, en het is nodig om de (rechts)orde te herstellen op basis van zorgvuldig opgestelde wetten. Het is super belangrijk dat er bij dit proces géén fouten worden gemaakt, dat weet iedereen die het nieuws over gerechtelijke dwalingen heeft gevolgd.

Als het RIVM, op voorspraak van het RID en de huidige formulering van de wetgeving, de hele gemeten stikstofconcentratie aan de agrarische sector toe schrijft, hebben we te doen met de overtreffende trap van de gerechtelijke dwaling, waardoor rechters, die de wet naar letter en de geest moeten volgen, door de politici gedwongen worden om door toepassing van een valse wet, om iedereen die ingedeeld is in de klassen van de maatschappelijke sectoren, ten onrechte te straffen.

Nog onlangs meldde RTL Boulevard: Kabinet biedt na 19 jaar excuses aan voor Puttense Moordzaak. "Ze zijn vrijgesproken meer dan 20 jaar geleden en hebben financiële compensatie gehad, maar dat zorgt niet voor eerherstel. En excuses wel. En dat is nu gebeurd. Grapperhaus deed dat heel goed en oprecht, ik zag dat hij geëmotioneerd was eronder."

Bij de instelling van het Landelijk Netwerk Grondwaterkwaliteit, door het Rijks Instituut voor Drinkwatervoorziening (RID) verbonden aan het RIVM, werd besloten om aan het eind van elk teeltseizoen op een gestandaardiseerde manier de stikstofconcentratie, en ook vele andere waarden, te meten.

Bij de vraag wie actie zou moeten ondernemen, komen we de {agrariërs (overbemesting), drinkwatersector (diepte ontwatering), bodembacteriën (diepte ontwatering)} tegen, maar als er slechts één stikstofconcentratie als gevolg van zoveel mogelijke oorzaken wordt gemeten, kun je de oorzaak niet vaststellen. Bovendien heeft justitie geen middelen om tot de vervolging van de bodembacteriën over te gaan.

Maar wacht eens even, de vraag wie actie moet ondernemen is al vele malen beantwoordt. De agrariërs moeten de overbemesting stelling voldoen, terwijl de drinkwatersector de diepte ontwatering zodanig moeten voldoen, dat zij het samen mogelijk maken om het natuurdoel te voldoen.

Deze taakstelling loopt spaak omdat de hydrologen sterk terugvallen op grondwaterformules, als beschreven op het webportaal grondwaterformules.nl, terwijl zij, als beschreven, bovendien behulpzaam zijn bij het minimaliseren van de compensatie vergoeding.

Het grote aantal problemen van deze aard had mede te maken met het monitoring programma dat al in 1977-1985 grote fouten bevatte. Het Rijksinstituut voor Drinkwatervoorziening (RID) had besloten dat de hele gemeten stikstofconcentratie aan de agrarische sector moest worden toegeschreven, en tot op de dag van vandaag zien we dat ook de WUR en het PBL en ook het RIVM, dat de monitoring verzorgt, zo handelen, terwijl het zelfs voor leken duidelijk is dat een gewas waarvan de groei tot 5% is gereduceerd, echt te maken heeft gehad met een schade als gevolg van diepte ontwatering, waardoor de assimilatie van mest ook slechts 5% van de reguliere mestgift bedraagt.

De drinkwatersector heeft een heel krachtige lobby organisatie. Toen het gebruik van landbouwgif aan banden werd gelegd, omdat landbouwgif beter niet in het drinkwater kan zitten, werden er door de drinkwatersector actie programma's gestart om oude gif resten gratis in te zamelen bij de gemeenten. Zo werd aan alles  gedacht. Met name het gebruik om (oude) gebouwen te beschermen was verboden. Op een gegeven moment viel het op dat katten (uilen, buizerds, steenuiltjes, etc. ... etc.) dood gingen rond een win-station doordat zij muizen hadden gegeten. Het geavanceerde gif lost de wand van de bloedvaten op waardoor niet alleen de muizen in de natuur doodgaan, maar ook dieren die muizen eten, zoals katten, uilen, steenuitjes, etc, ..., vaak vlak bij de pompput sterven. Bij nadere inspectie bleek dat er 1,5 kg landbouwgif was gebruikt, om een klein oud pompgebouwtje te beschermen. De inspectie in Arnhem gaf aan dat er geen uitzondering was voor drinkwaterbedrijven. Binnen 2 weken had de drinkwatersector alsnog mogelijkheden gezien om niet te hoeven voldoen aan de eigen strenge regels. De agrariërs dachten te weten wat de drinkwatersector moest hebben gedacht: Wetgeving? Maar dat is toch niet voor ons? Maar een van de consequenties was dat het monitoring programma de agrariërs zal aanmerken als de veroorzaker, terwijl substantiële bijdragen van de drinkwatersector buiten schot blijven. Het eindresultaat was dat het monitoring programma hoogst onbetrouwbaar was doordat er heel bewust met 2 maten wordt gemeten.

Ook bij het bepalen van de stikstofconcentratie in de bodem worden de gevolgen van diepte ontwatering veroorzaakt door de drinkwatersector, via de wetgeving, toegeschreven aan de agrariërs. De consequentie daarvan is dat onschuldigen, schuldig worden door de wet en regelgeving. Dit is de overtreffende trap van een gerechtelijke dwaling, waarbij onschuldige bevolkingsgroepen schuldig zijn door fouten in het onderzoek die in de wet en regelgeving terecht zijn gekomen.

Het kabinet Rutte IV heeft via een opdracht aan Dhr. J. Remkes, geprobeerd om de gemoederen als gevolg van de boerenopstand, tot bedaren te brengen. Johan Remkes heeft goed begrepen dat er oprechte bezwaren zijn vanuit de maatschappelijke sectoren, die allen veel om natuur geven.

Remkes schrijft: Bovendien – misschien wel het belangrijkste – moet er echte erkenning zijn van de emoties en woede. Dat krijg je nooit goed op papier, maar de kern is dat een groot deel van de boeren én inwoners van het landelijk gebied zich zwaar tekort gedaan (en soms zelfs bedonderd) voelt en naar mijn inzicht ook tekort gedaan is.

Het spijt me dat ik het moet zeggen maar er zijn in het totaal wel zo'n 7 van dit soort zeer ernstige fouten, die de de trias politica onderuit halen, terwijl de doelen niet gerealiseerd zullen worden, ook niet bij benadering. Bovendien heeft de WUR besloten om geen landbouwkundig onderzoek meer te doen, maar op zoek te gaan naar nieuwe verdienmodellen, waarbij het erop lijkt dat de afbraak van de landbouw het verdienmodel is.

Als Remkes dan schrijft: Dat krijg je nooit goed op papier, dan staat dat lijnrecht tegenover de agrariër die geen antwoord krijgt als hij zegt: "geloof je het nog wel?".

Ik wil hier nog heel even kort wijzen op de manier waarop gecommuniceerd werd over de Kritische Depositie Waarden. Eerst zijn deze in de (Europese?) wetgeving opgenomen, daarna communiceert de NOS en de minister voor natuur en stikstof over de gewenste waarden, terwijl de wetten allang al aangenomen zijn, en tenslotte komen er buitenlandse adviezen (gefinancierd door de Nederlandse Overheid?) waaruit blijkt dat het gaat om actuele KDW-waarden die onrealistisch en geheel overbodig zijn. Het mooi ingekleurde kaartje, gaat niet in de prullenbak, maar wordt bewaard in de achterzak, maar de hele theorie van de depositie van stikstof heeft geen toegevoegde waarde als de diepte ontwatering niet onder controle is.

Waar het hier om gaat is dat de onderzoekers de oorzaak gevolg relaties niet gebruiken. Het is als een dokter die die de temperatuur gaat meten, zonder aandacht te besteden aan de ziekte van de patient, een schedebasis fractuur. Daarbij wordt 'deze dokter' gedekt door heel ingewikkelde wetgeving die onschuldigen schuldig verklaard, die is goedgekeurd door de 2^e en de 1^e Kamer, die niet konden weten wat ze goedkeurden.

Universiteiten hebben normaal de middelen niet om hun werk zo prominent via de NOS op prime time onder de aandacht te brengen. Maar het is goed om te weten dat het in de wiskunde volstaat om één correct bewijs te maken van zeg de stelling van Pythagoras, of een complete synthese methode voor een winveld, waarmee je het zo gewenste winveld kunt maken dat het natuurdoel wél zal realiseren. Zo'n bewijs moet ervoor zorgen dat de vraag, "geloof je het nog wel" niet meer gesteld hoeft te worden.

De bijbehorende winvelden zijn wat complexer qua ontwerp en uitvoering en derhalve wat duurder, dan de huidige winvelden, maar dat mag geen probleem zijn bij een begroting van 25-30 Miljard €, die is gebaseerd op de hypothese dat door het uitkopen van agrariërs het natuurdoel gerealiseerd zou kunnen worden. Omdat die hypothese vals is, komt het geld om het natuurdoel te realiseren door de eisen te stellen aan de diepte ontwatering zeker beschikbaar. Ik zal via een apart thema hydrologie, ook meer aandacht moeten besteden aan de nauwkeurigheid waarmee een grondwaterspiegel met een heel kleine winningsverlaging, voor alle (x,y) en (t) beschreven en gemeten kan worden als voor de typische dunne watervoerende lagen de Laplace voorwaarden niet geldig zijn.

Wetgeving

Als ik hier stel dat de wetgeving en het onderzoek dat eraan ten grondslag ligt, zeer ernstige gebreken heeft, vanwege zeer ernstige fouten, die ontstaan als belanghebbenden toegang krijgen tot wetgeving. Wetten horen tot stand te komen door Juristen van het ministerie van Justitie op basis van een voorstel dat duidelijk de doelen beschrijft. De wetten moeten compact zijn en duidelijk zijn en moeten gebaseerd zijn op deugdelijk onderzoek, dat uitgaat van de toestand van de bodem en de lucht om zo bewezen effectief dienbaar te zijn daarvan afhankelijk is.

. wetten maken fouten moet worden geelimineert uit de wetten, opdat justitie geen onschuldigen moet veroordelen als schuldig, door fouten in de wetgeving. Dat bovendien alle doelen niet realiseerbaar zijn, zie ik als een grote misser.

Hoe groot is de oorzaak?

Winning met een minimale verlaging

Dat is toch niet erg?

Er is een groot gevaar dat de verstrengeling van belangen tussen een opdrachtgever en een universiteit als resultaat heeft dat het doel van het wetenschappelijke onderzoek niet langer realiseerbaar is. De universiteiten hanteren de volgende criteria: Eerlijkheid, Zorgvuldigheid, Transparantie, Onafhankelijkheid, Verantwoordelijkheid.

In dit geval gaat het om problematische winvelden zoals we hebben gezien en om de natuur die niet kan wachten.

Het ministerie wil de drinkwatersector helpen om de stikstofuitspoeling te reduceren en schrijft:

De overweldigende hoeveelheid reacties (circa 3650!) laat zien dat het om ingrijpende maatregelen gaat. Daar zijn we ons zeker van bewust. Tegelijkertijd staat Nederland ook voor grote opgaven op het gebied van waterkwaliteit in ons land. Op veel plekken in Nederland voldoet de kwaliteit van het grond- of oppervlaktewater niet aan de gestelde normen. Zoals de minister heeft laten weten bij de publicatie van het ontwerp 7^e AP zijn er geen makkelijke oplossingen meer.

De adviseurs van de drinkwatersector hadden, op basis van (betaald) onderzoek, juist ontdekt, dat de achtergrondverlaging niet verklaard kon worden op basis van de beschikbare kennis. Daardoor waren er geen makkelijke oplossingen meer mogelijk, immers wie een deel van de verlaging verklaart uit de achtergrondverlaging, kan die verklaring niet vormgeven zonder de bijbehorende transportverlaging. En met de beschreven 7 actie programma's die zich richtten op de minimalisatie van de uitspoeling van stikstof, wilde het (fig. 1) ook al niet vlotten, ondanks zeer grote budgetten van 100 M €.

De planning van het Kabinet Rutte IV

Het door de onderzoekers gegijzelde kabinet Rutte IV vraagt niet om een bewezen correct plan. De gegijzelde Minister President en de eveneens gegijzelde vakministers moesten, onder druk van de gijzelnemers, een invulling geven aan de doelen 1...3, die ze achter gesloten deuren kregen ingefluisterd:

1. Stikstofconcentraties in de bodem, lager dan de EU norm van 50mg/l realiseren.
2. De natuur versterken en tegelijk investeren in toekomstbestendige landbouw. Ik sta voor deze opdracht. Dat doen we door per gebied aan de slag te gaan. Dit vraagt een bijdrage van alle sectoren, van de landbouw, tot de bouw, de industrie en mobiliteit. Ze wil dit doen door de melkveestapel of bij nader inzicht, de stikstof depositie tot de helft van de huidige waarde te reduceren.
3. Perspectief bieden aan de agrarische sector.

Dit was een ongekende vertoning, waarbij de leden van het kabinet Rutte IV, klem gezet werden door wetten die de ambtenaren en de universitaire leermeesters, die werkten aan nieuwe verdienmodellen, hadden bedacht en waren goedgekeurd door de 2^e en 1^e Kamer. Wie beter kijkt ziet dat alle ingefluisterde doelen 1..3 niet realiseerbaar zijn en ook dat onschuldigen schuldig worden door de wet en regelgeving waar het kabinet Rutte IV haar lot aan verbindt doordat de Minister President het opgelegde plan, vol met grote fouten, ook uit wil voeren. Daarbij krijgen de agrariërs impliciet de schuld van het uitspoelen van grote hoeveelheden mest. Er komen eindeloze filmpjes van koeien op TV, die geen melk geven maar poepen, maar het thema natuurlijke nitrificatie leert ons dat de bemesting van natuur- en landbouwgebieden van dezelfde orde grootte is. Het lijkt wel het man bijt hond programma, waarin beeldmateriaal een nieuwe werkelijkheid creëert, een werkelijkheid die niet waar hoeft te zijn.

In het NOS nieuws horen we: ³Elf wetenschappers concluderen dat de huidige inspanningen van het kabinet niet zullen leiden tot substantieel natuurherstel. Maar de NPO/NOS doet, net als de wetenschapsinstituten, geen serieus onderzoek naar de uitspraken van Greenpeace, die zomaar wat zegt. Het zal blijken dat de wetenschappers op het ministerie helemaal geen plannen maken om de schade als gevolg van diepte ontwatering onder controle te brengen in natuur- en landbouwgebieden. Overal wordt bos vervangen door heide. Maar omdat Sbos(d) ≤ Sheide(d) voor veelvoorkomende gelijke waarden van de diepte ontwatering d neemt de schade in natuurgebieden flink toe omdat de assimilatie van de nieuw aangelegde heide faalt door de te korte wortellengte van de heide, terwijl gelijktijdig pijpenstrootjes, bramen en brandnetels, omdat dit gewassen zijn met een lang wortelgestel, hun kans grijpen, niet alleen in landelijk gebied, maar ook in de duinen.

Een onopgelost probleem

De natuur versterken, dat was het plan, waar niets van terecht komt, de problemen zullen juist nog groter worden,  terwijl de oplossing binnen handbereik ligt. We kunnen het grondwater, voor horizontaal, gespreid winnen met een winningsverlaging van ~0.2m, ongeacht het debiet Q(t) dat uit het winveld wordt onttrokken, vooropgesteld dat over het hele areaal A niet meer dan 1/3 van de gemiddeld beschikbare neerslag wordt gewonnen. Het moet niet moeilijk zijn om te beslissen over de realisatie van het natuurdoel, als dit doel ook echt gerealiseerd zal worden, door een proportioneel deel van het voorgestelde budget, geoormerkt toe te kennen voor de realisatie van het natuurdoel, zodanig dat daar ook op gemonitord kan worden. De kennis hiervoor wordt tegenwoordig al op overeenkomstige manier toegepast in elektrische auto's, die voorzien van lichte accu's met dunne platen, grote stromen (debieten) moeten kunnen leveren. In de hydrologie is dit probleem relatief eenvoudig oplosbaar voor horizontaal, voor hellend heb ik ook een oplossing. De drinkwatersector is, niet alleen in Nederland, maar ook in andere landen zeer behoudend geweest. Dat heeft ertoe geleid dat de kennis nodig om productie water te winnen, vaak niet verder kwam dan de toepassing van puntwinningen met een paar pompputten relatief dicht bij elkaar opgesteld. Lange tijd was dat houdbaar, maar in Johannesburg en nu ook al bij San Fransisco en alle gebieden waar grote bevolkingsgroepen leven worden de nadelen van die ontwikkeling duidelijk door grote droogte schade in Zuid-Afrika waardoor daar de laatste druppel water uit de kraan is gekomen, en bosbranden elders die het klimaatevenwicht verder verstoren.

 Vooropgesteld dat de drinkwatersector daar ook gekwalificeerde hulp bij krijgt voor de realisatie van de doelen.

 Als de drinkwatersector duidelijk maakt wat hun problemen zijn net als de natuurorganisaties, dan is het zeker mogelijk om de doelen met een aangepast plan te realiseren.

Het probleem is dat de drinkwatersector niet begrijpt dat er bij een basaal proces als het winnen van grondwater, stikstof uit kan spoelen in bijvoorbeeld natuurgebieden, gewoon omdat iedereen vergeten is dat bodembacteriën in natuurgebieden ongekend veel mest aanmaken uit bodemlucht. Dit is een kennis probleem waar maar heel weinig over geschreven is. Nadat de WUR een groot samenwerkingscontract had gesloten met Unilever die een grote achterstand had opgelopen bij de productie van vegetarische producten die bij de Consument in de smaak vallen, is er een actie op gang gekomen om te zien of ook andere afdelingen beter konden presteren.

, dat erger wordt door de manier waarop het onderwijs is georganiseerd.

Als de drinkwatersector het conceptuele model van de bodem correct had opgesteld en nauwkeurig had uitgewerkt, dan zouden er geen fouten gemaakt zijn. Waar de assimilatie van de meststoffen (stikstof) faalt, spoelen grote hoeveelheden stikstof uit. Vanwege de hoge koers van de CO2emissierechten, wordt er door de particuliere boseigenaren, die beschermd worden door het verdienmodel van de universiteiten, niets gedaan aan de grote opgaven op het gebied van waterkwaliteit in ons land. Grote beukenbossen met monumentale lanen gaan in het hele land de kolencentrales in omdat: Sbeuk (diepte ontwatering) al veel te groot is, vanwege de inmiddels al veel te lage lage grondwaterstanden.

De huidige problemen zullen nóg erger worden

Wie van afstand kijkt, ziet al gauw dat alles lijkt te draaien rond de verdiensten van een paar spelers in relatie tot het verdienmodel van de universiteiten. Op zich hoeft dat niet erg te zijn, maar een universiteit kan geen wetenschappelijk onderzoek doen als medewerkers die twijfelen aan de juistheid van het toepassen van de achtergrondverlaging, worden ontslagen omdat de drinkwatersector de voordelen van het toepassen ervan wil behouden.

De problematiek die te maken heeft met het verwerven van onroerende zaken buiten het reguliere circuit om, werd besproken in een radio uitzending van VPRO Bureau Buitenland.

De problemen met de stikstofuitspoeling kunnen kleiner gemaakt worden door de introductie van organische stof in de bodem. De Commissie Deskundigen Meststoffenwet (CDM) schrijft een advies over de relatie tussen het gehalte van organische stof in de bodem en de kans op stikstofuitspoeling. Maar dit onderwerp was al belangrijk in 1973 toen G.W. Bloemen, met uitstekend werk de winningsverlaging (die later de achtergrondverlaging zou worden genoemd) van een puntwinning op 0.18m had bepaald. Prof. R.A. Feddes had via 3^e geldstroom onderzoek de bepaling van de hoogte van de compensatie vergoeding op zich genomen. Door de aanwezigheid van organische stof kon de bodem meer vocht binden, maar lang niet genoeg voor het hele teeltseizoen en ook niet genoeg om de schade Sg(diepte ontwatering) te beheersen bij wat grotere waarden van de diepte ontwatering.

Aanvankelijk was, bij kleinschalige winvelden, de noodzaak voor veel organische stof in de bodem zo groot nog niet, omdat de grondwaterspiegel, c.q. diepte ontwatering zich bij zeer kleine winvelden nog beweegt in het interval van volledige assimilatie. Maar op het moment dat ik het 'PAS' moment zal noemen begon de afdracht van de compensatie vergoedingen een probleem te worden, voor de rentabiliteit van de winvelden, gewoon omdat je per ha meer kunt verdienen aan de verkoop van voedsel dan aan water.

We hebben bij het thema diepte ontwatering gezien dat de beschreven schade niet alleen een probleem is voor de agrarische sector, maar óók voor de drinkwatersector.

In fig. 1, zien we een onttrekkingskegel met twee verlagingen. De transportverlaging gebruikt een gradient in het winveld waardoor het grondwater naar een centrale pompput stroomt. Een winveld dat gebruik maakt van de winningsverlaging wint het debiet zonder (een noemenswaardig) transport van grondwater.  Daarom gaan we nu op zoek naar winvelden met een substantieel lagere verlaging.

Dit wordt gedaan door een van beide verlagingen te elimineren. De eliminatie van de winningsverlaging zal mislukken omdat er in dat geval geen water meer uit de kraan zal komen, dus moeten we proberen om de transportverlaging te elimineren.

1. Voor horizontaal is het mogelijk om de eliminatie van de transportverlaging, toe te passen. Daardoor blijft, doordat het grondwater in dat geval gespreid gewonnen wordt, de winningsverlaging groot ~0.2m over, ongeacht het debiet dat uit het winveld wordt onttrokken. Hoe het precies zit met deze verlagingen wordt in het hoofdstuk over de realisatie van de winvelden, bij het geval horizontaal besproken. Hier volstaat het om te weten dat winvelden met een transportverlaging, afhankelijk van het te winnen debiet, van 2 .. 4m, als heel gewoon worden beschouwd. Daarom moeten we het ook als heel gewoon beschouwen dat de schade wordt veroorzaakt door de transportverlaging, waarbij we de winningsverlaging niet mogen vergeten.
2. Op het moment dat er werd gewerkt aan de winst en het grote effect was het, ondanks het feit dat prof. C. Van den Akker een berekening had gegeven, voor de winningsverlaging voor het winveld te Terwisscha, dat horizontaal en lensvormig was, was het niet duidelijk hoe de winningsverlaging berekend moest worden
3. waardoor het ook duidelijk is dat we beter moeten weten hoe gespreide winvelden ontworpen en gerealiseerd moeten worden.
   Juist die kennis was niet aanwezig, toen hydrologen probeerden de winst veilig te stellen, in de slag om de achtergrondverlaging.
   Als je een deel van de verlaging verklaart uit de achtergrondverlaging, dan eliminatie we feitelijk de winningsverlaging, waardoor de transportverlaging (die we niet meer kunnen elimineren) overblijft. Hieruit kunnen we drie dingen leren. Bij de techniek van de eliminatie van de transportverlaging ontstaat een gespreid winveld, dat uitsluitend gerealiseerd kan worden door de drinkwatersector. Afgezien van optimalisaties om een verbeterde respons te krijgen bij een onbalans tussen de vraag: het debiet Q(t) en het aanbod, de neerslag N(t) kunnen we geen betere winvelden realiseren.
4. Als er een hoge grondwaterspiegel is opdat de meststoffen door assimilatie bij kunnen dragen aan de groei van het gewas. Daardoor wordt de bijbehorende uitspoeling van stikstof veroorzaakt door diepte ontwatering ontkent. Door deze beslissing, waarbij een medewerker van de universiteit wordt ontslagen, blijkt dat de provinciale overheid, bereid is om ver te gaan om het eigenbelang te dienen. Min of meer gelijktijdig wordt de Commissie Deskundigen Grondwaterwet, vervangen door de Advies Commissie Schade Grondwater, die wordt ondergebracht bij de private BIJ12 organisatie. Het probleem is echter dat het eigenbelang helemaal niet gediend wordt, omdat er nu stikstof uitspoelt uit naam van de provinciale overheid, terwijl diezelfde overheid wetten wil verdedigen waarin onschuldigen schuldig worden door de wet en regelgeving. Maar is die stikstof uitspoeling wel zo belangrijk? Het antwoord is bevestigend, de realisatie van het assimilatiedoel, het bedrijfszekerheidsdoel en het natuurdoel, vereist dat er geen meststoffen uitspoelen. Als de grondwaterspiegel buiten het interval van volledige assimilatie komt, dan kan het assimilatiedoel  niet gerealiseerd worden, waardoor erg grote uitspoelingen van stikstof ontstaan, .
5. faalt omdat de drinkwatersector de eisen gesteld aan de diepte ontwatering n, terwijl we desondanks de maatschappelijke sectoren aanspreken op een te hoge stikstofconcentratie in de bodem, dan hebben we de overtreffende trap van een gerechtelijke dwaling bereikt, waarbij alle individuen uit iedere maatschappelijke sector die het betreft, onschuldig veroordeeld worden door de vele  valse wetten die intussen zijn ingevoerd.
6. Ik zal nu wat nader ingaan op het verschil tussen burgerlijke wetten zoals de nieuwe stikstof depositie wet en natuurwetten zoals de wet van Archimedes. Elke burgerlijke wet kan vals zijn, maar dat is niet het geval voor gevestigde wetten die gebaseerd zijn op de fysica, zoals de wet van Archimedes. Maar voor natuurwetten, zoals de depositie van stikstof en de natuurlijke nitrificatie (fig. 2) geldt De Schoonheid van de Wetenschap. Albert Einstein wist al, dat het volstaat om één enkel geldig bewijs te leveren, waaruit blijkt dat een bestaande natuurwet of een bestaande oude theorie, vals is, om de betreffende natuurwet of de oude theorie te kunnen verwerpen. Daarbij is geen meerderheid van stemmen nodig, het gaat om de juistheid van het resultaat en ook om het nut van een veel complexere theorie want als we ver weg blijven van de voorwaarden waarbij de relativiteitstheorie noodzakelijk is, kunnen we heel goed volstaan met de klassieke fysica.
7. Convergentie speelt een heel belangrijke rol. Je hebt niet op voorhand een erg nauwkeurig resultaat nodig. Door een techniek te gebruiken die de oplossing insluit kunnen we heel nauwkeurig zijn met eenvoudige middelen.
8. Het is voor de realisatie van een verdienmodel niet toegestaan om convergentie te bereiken, door de techniek van eensluidende antwoorden van onderzoekers toe te passen.

Er worden veel fouten gemaakt, zoals uit

onderzoek naar

verdroging in Limburg

blijkt.

nemen de hydrologen M.H. Zwamborn, C. Maas en P.K. Baggelaar, allen werkzaam in opdracht van de VEWIN, al in 1998 een onbalans is tussen de neerslag N (t) en het te winnen debiet Q(t) waar, en ook een doorgaande trend in de watervoerende laag. Dr. C. Maas en dr. J.R. von Asmuth staan op het punt om een belangrijke ontdekking te doen, als ze in 2002, vier jaar na de eerste publicatie, schrijven:

❞²Dat de drinkwaterwinning één van de oorzaken is kwam als een verrassing, omdat er een actief beleid gevoerd wordt om deze onttrekkingen terug te dringen…

De indertijd razend populaire waterbesparingscampagnes hadden blijkbaar geen soelaas geboden, maar de doorbraak die toen mogelijk was, werd helaas niet gevonden.

Wat me opviel was dat er sterke oneven harmonischen van de jaarcyclus waren gevonden, waardoor M.H. Zwamborn en coauteurs signalen hadden gemeten vergelijkbaar met de signalen van een functie generator (Figuur 6) en ook de blokgolf (Figuur 7) die is ontstaan in de Slenk van Reutum.

Figuur 7: Het grondwaterstandsverloop, oranje & geel, onder het kleilaagje en erboven bij de drain van de klassieke lijnwinning in de Slenk van Reutum

Dat kon slechts betekenen dat de dunne watervoerende laag zich niet-lineair zou moeten gedragen, maar hoe en wat is er aan de hand? Het zal blijken dat er een geheel nieuwe theorie van de dunne watervoerende laag nodig is. Op zich is dat vreemd, want op een kleine schaal, zijn de Laplace voorwaarden bij goede benadering wél geldig.

1M.H. Zwamborn, C. Maas, P.K. Baggelaar, Box-Jenkins trendanalyse niet altijd toepasbaar, H₂O, 1, 1998

2C. Maas, J.R. von Asmuth, Tijdreeksanalyse grondwaterstanden 1975 – 2002, Effectiviteit van het standstill beleid van de Provincie Limburg. KWR 03.092

Het gebruik van de Tijdreeksanalyse veronderstelt dat ook grootschalige dunne watervoerende lagen, zullen voldoen aan de Laplace voorwaarden. Maar bij onderzoek in Limburg blijkt dat

Wie heeft geleerd om met behulp van de Tijdreeksanalyse en verklarende variabelen te werken, maakt gauw fouten omdat 1. De tijdreeksanalyse veronderstelt dat de Laplace voorwaarden geldig zullen zijn in dunne watervoerende lagen, terwijl die veronderstelling vals is. 2. Vele verschijnselen zijn niet verklaarbaar als de verklarende variabelen (foutief) worden gebruikt.

We zullen het probleem echt anders aan moeten pakken als we de stikstofconcentraties in de bodem terug willen brengen naar de gewenste concentratie, nodig om het het natuurdoel te kunnen realiseren.

Synthese procedures staan bekend om hun trefzekerheid bij het realiseren van een complexe doelstelling. Daar ga ik nu gebruik van maken om de natuur weer op plaats 1 te kunnen zetten, maar ook om de problematische winvelden die de drinkwatersector zo plagen uit te bannen.

1. K. van Zomeren en W. Reppel, De grote droogte in waterland, A.W. Bruna, ISBN 90 229 5269 X D/1980/0939/91
2. M.P.F. Bierkens, De achtergrondverlaging op de voorgrond, Presentatie NHV Najaarsbijeenkomst, 28 november 2013
3. Anonymus: Greenpeace dreigt overheid met rechtsgang om stikstofbeleid, NOS nieuws
4. R. Bino, Op zoek naar nieuwe verdienmodellen, Resource: nr. 9 – 8 december 2016, p. 12
   Het Wageningse contractonderzoek is in crisis. Ouwe trouwe opdrachtgevers zijn weggevallen, nieuwe verdienmodellen zijn nodig. Een werkgroep onder leiding van Raoul Bino denkt hier nu over na. De eerste succesvolle voorbeelden zijn er.
5. CDM-advies ‘Analyse mestbeleid in andere EU-landen’ 25-06-2019
   

Meerwaarde

Synthese

Als de analyse van een probleem geen uitkomst meer kan bieden, kan het handig zijn om een synthese methode te gebruiken, die in dit specifieke geval in eerste instantie niets anders hoeft op te leveren dan de specificatie van de grondwaterspiegel h(x,y,t) voor alle (x,y) en (t) in het beoogde areaal A waaruit het water bedoeld voor de productie van drinkwater gewonnen kan worden.

De ¹assimilatie stelling, is gebaseerd op het werk vanuit de FAO, waaraan ook prof. R.A. Feddes tijdens de voorbereiding van zijn promotie heeft gewerkt. Na zijn promotie is prof. R.A. Feddes via een 3^e geldstroom project de belangrijkste adviseur van de drinkwatersector geworden. De ²zure sulfaatbodem stelling, werd ongekend knap en compact verwoordt door prof. J. Pons, mede naar aanleiding van het ³proefschrift van Dr. M. Knibbe dat was gericht op de effecten van drinkwaterwinning. Tenslotte heeft M. de Boo baanbrekend werk geleverd bij het tot stand komen van het natuurgebied Stroothuizen in NO Twente, daarbij heeft ze geprobeerd om de kristalheldere beekjes uit de nul-toestand te herstellen. Omdat de winning die zij bestudeerde als matig hellend gekarakteriseerd kan worden was die laatste stap nog niet eenvoudig.

Bij grootschalige winvelden wordt de schaal ρ bepaald, om met een debiet Q(t) uit het areaal A en een debiet q(t) uit het areaal a, zodanig dat voor horizontaal geldt: Q(t) = A/a q(t), dat gewonnen wordt, met een gespreid winveld, met de kleinst mogelijke winningsverlaging = Δ = achtergrondverlaging, omdat het transport van alle gewonnen water buiten de watervoerende laag omgaat. De te volgen methodiek voor de realisatie van het optimale winveld varieert al naar gelang de vorm van de grondwaterspiegel in de nul-toestand. Er moet bovendien wetgeving zijn die overbemesting door agrariërs voorkomt, vergelijkbaar met de al heel lang bestaande Minas wet en regelgeving, en nieuwe wetgeving die grenzen stelt aan de diepte ontwatering, als vervanger van de vergunning verlening, door de drinkwatersector zelf, waarbij niet alleen het te onttrekken debiet Q (t) gespecificeerd wordt, maar vooral eisen worden gesteld aan de maximaal toelaatbare diepte ontwatering, als beschreven. Immers door een ongecontroleerde uitspoeling van stikstof, ontstaan de problematische winvelden die we in het thema diepte ontwatering al hebben leren kennen, waardoor niet alleen het assimilatiedoel, maar ook het natuurdoel niet realiseerbaar zal zijn. Daarbij speelt de assimilatie stelling de hoofdrol, die voor alle (x,y) en voor alle (t) voldaan moet worden opdat de grondwaterspiegel zich beweegt in het interval van volledige assimilatie. Dat geeft de zekerheid dat het assimilatiedoel gerealiseerd zal worden. Op dezelfde manier zorgen we dat de zure sulfaatbodem stelling, en het zure sulfaatbodemdoel voldaan worden en dit geldt ook voor de kwel stelling en het kweldoel, die het mogelijk maken om kristalheldere beekjes te vormen waarvan het water via een bodem passage door de denitrifiserende zone stroomt, die zich in de toplaag van de verzadigde zone bevindt en naast het inzaaien van een vanggewas, een extra zekerheid verschaft dat de stikstof niet naar de kwetsbare bronnen zal uitspoelen. Al deze doelen moeten voldaan worden opdat ze ook jaar na jaar gerealiseerd zullen worden. Daartoe worden de bijbehorende stellingen met een logische & operator verbonden. Bovendien wordt een zodanig dat constructie gebruikt om, conform de specificatie, de hoogste grondwaterspiegel te selecteren, die het mogelijk maakt om voor alle (x,y) en voor alle (t) het natuurdoel te realiseren. Merk op dat ik begonnen ben met de assimilatie stelling, en later toevoegingen heb gemaakt voor additionele stellingen die algemeen bekend waren. Dit laat zien dat de bewijs techniek algemeen uitbreidbaar is. Door de drie doelen te ordenen, en met de & operator te verbinden, ontstaat samen uit {0, 1} het assimilatiedoel, uit {0, 1, 2} het bedrijfszekerheidsdoel, en uit {0, 1, 2, 3} het natuurdoel met kristalheldere beekjes, alle met een grondwaterspiegel die deze doelen, als de monitoring goed functioneert, realiseert als gewenst.

Meerwaarde

Door eerst de specificatie van de grondwaterspiegel h(x,y,t), c.q. diepte ontwatering te bepalen d(x,y,t) vinden we een oplossing voor het vraagstuk van de bodemchemie, terwijl we gelijktijdig het hydrologische vraagstuk nog even voor ons uitschuiven. Daardoor kunnen we direct gebruik maken van bestaande kennis, die het probleem oplost voor een bepaalde grondwaterstand h(x,y,t). In het voorgaande is het assimilatie probleem uitgebreid aan de orde gekomen.

Daarbij is de noodzakelijke voorwaarde van de overbemesting stelling voor alle (x,y) en voor alle (t) te realiseren. Dit is een eenvoudige opgave die in natuurgebieden altijd al voldaan wordt, doordat de aanmaak van stikstof door bodembacteriën stagneert bij een hoge stikstofconcentratie. In landbouwgebieden past de activiteit van de bodembacteriën zich aan op de actuele pH. Dat wil zeggen dat er in landbouwgebieden geen sprake kan zijn van overbemesting als 95% van de natuurlijke mestgift wordt ingebracht, immers in dat geval vullen de bodembacteriën de laatste 5% van de mestgift aan tot 100%. Daarbij is het voor de agrariërs met het gebruik van moderne landbouwtechnieken, relatief eenvoudig om de mest nauwkeurig te doseren door te bemesten tot het 95% niveau, door gebruik te maken van gewassen met een grote gasopbrengst en ideale landbouw technieken kon de Nederlandse agrariër zonder negatieve gevolgen voor de natuur, gebruik maken van de door Europa toegestane derogatie, waarbij de bemesting in landbouw en natuurgebieden op het eind van het teeltseizoen stagneert doordat er geen extra mest wordt aangemaakt door de begrenzing die de natuurlijke nitrificatie bereikt doordat de pH de aanmaakt van meer mest voorkomt. Als er aan het eind van elk teeltseizoen alsnog een stikstofoverschot zou ontstaan, dan wordt dat door een vanggewas dat de agrariër inzaait aan het begin van het rustseizoen, opgenomen, bovendien zitten er, hoog in de watervoerende laag denitrificerende bodembacteriën die kunnen zorgen voor het kristalheldere grondwater waar M. de Boo over schrijft. Wie daar in natuurlijke beekjes profijt van wil hebben in een omgeving met stikstofdepositie, moet zorgen dat er een schone kwelstroom is, die de stikstof die door depositie neerdaalt, kan verdrijven. Ditzelfde effect speelt ook een rol in Schotland, waar zich moerassen hebben gevormd met kristal helder water.

Het effect van de inzaai van een vanggewas is pas zichtbaar aan het eind van het rustseizoen, terwijl het RIVM meet aan het begin van het rustseizoen. 

Uit het onderzoek naar verdroging van natuur en landschap, van de natuuronderzoekers ir. H.L.M. Rolf en collega’s blijkt dat de winningsverlaging Δ van winvelden op dunne watervoerende lagen, afhangt van de stroming in het winveld in de nul-toestand! Naar aanleiding van hun werk is een tabel ontwikkeld, die ik als basis van de verdere opdeling van de winvelden, met bijbehorende optimale opstelling van winputten en infiltratie middelen gebruik. Het gebruik van een gespreid winveld is voor het geval horizontaal een must, om in grootschalige winvelden, een stikstofconcentratie in de bodem te kunnen realiseren die voldoet aan de EU-NL norm van 50mg/liter. Ik ken in heel Nederland maar 1 winveld met gespreid opgestelde pompputten en dat is primair gedaan vanwege het schaal effect, omdat de watervoerende laag zéér dun was. Maar het hele voordeel van dit soort winvelden verdwijnt uit het zicht van de onderzoekers, als de tijdreeksanalyse wordt gebruikt om een zo klein mogelijke schade te berekenen. Deze winvelden realiseren de winningsverlaging die de kleinst mogelijke schade veroorzaakt.

De allereerste fouten stammen uit de tijd van de instelling van het Landelijk Meetnet Grondwaterkwaliteit, dus vanaf 1977. Het boek van K. van Zomeren en W. Reppel stamt uit 1980. Zij spraken toen al over "De grote droogte in waterland".

1. A.R. van Amstel, A.C. Garritsen, H.L.M. Rolf, Verdroging van Natuur en Landschap in Nederland, Deelrapport Hydrologie, februari 1989.
2. M.P.F. Bierkens, De achtergrondverlaging op de voorgrond, Presentatie NHV Najaarsbijeenkomst, 28 november 2013
   

Vooruitblik

Vele praktische problemen die belangrijk zijn in de hydrologie zijn ook van gootbelang in de elektrotechniek. Bij het ontwerpen van elektrische auto's moeten de stroom voerende lagen in de accu dun zijn, om met een lichte auto een grote actie radius te kunnen realiseren. Bovendien moet de auto goed kunnen accelereren, en over de duur van de rit, ook snelheden van 150km/u kunnen realiseren. In dat geval mag het duidelijk zijn dat het belangrijk is dat een grote stroom niet ergens in het midden van de platen van de accu afgenomen wordt maar gespreid.

Bij de realisatie van winvelden met een grondwaterspiegel die in de nul-toestand horizontaal was, zal blijken dat dunne watervoerende lagen beschreven kunnen worden met een schaal parameter ρ met een bijbehorend debiet q(t) en areaal a, zodanig dat een winveld met een winningsverlaging groot ~0.2m, als getoond in (fig. 4) gevormd kan worden. Grotere debieten Q(t) moeten voor het geval horizontaal, in een areaal A, met meerdere pompputten met elk een debiet q(t) gespreid gewonnen worden, waarbij Q(t) = A/a q(t).

Als we met behulp van een enkele pompput een groot debiet Q(t) oppompen dan wordt de verlaging, voor  horizontaal, de som van de winningsverlaging en de transportverlaging in het winveld. In veel gevallen kun je dan volstaan met de berekening van grootste term, de transportverlaging. Omdat de assimilatie curve in het zeer kleine interval van verdroging overgaat naar 0, mogen we de winningsverlaging echter niet weglaten. Voor de frequent vergunde debieten voor een zuivere puntwinning ontstaan voor horizontaal, winvelden met een totale verlaging die oploopt tot waarden van ~2m tot ~4m. Bij zulke grote verlagingen neemt zelfs de houtbijgroei in bossen, waar de wortels lang kunnen worden, snel af. Maar waar de houtbijgroei stagneert is het natuurdoel zoals al in de vorige paragraaf werd beschreven, niet realiseerbaar. De problemen met de uitspoeling van stikstof als gevolg van het transport van grondwater over grote afstanden door de watervoerende laag, zijn nog groter indien het gewas wordt gekenmerkt door een wortelgestel dat zeer kort is, zoals gras of heide.

Pas als we alle noodzakelijke en voldoende voorwaarden 0,1,2,3 onder controle hebben gebracht, is het natuurdoel realiseerbaar. Dit vereist dat we niet alleen voor alle (x,y) en (t) een specificatie bepalen die in de theorie werkt, we willen dat het doel ook in de praktijk gerealiseerd zal worden.

Er zijn in dunne watervoerende lagen ook allerlei effecten die niet verklaard kunnen worden met behulp van de beschikbare kennis. Het grootste probleem is dat de Laplace voorwaarden, die impliceren dat de watervoerende laag lineair, tijdinvariant en stabiel is, niet algemeen geldig zijn als A/a > 1, ook niet bij benadering met een grondwaterformule.

Het heeft geen zin dat Arjen Frentz bij de politiek gaat klagen over hoge gemeten stikstofconcentraties in de bodem, als de waterleidingbedrijven op grote schaal de dunne watervoerende lagen gebruiken als transportmedium. Immers in dat geval worden de voldoende voorwaarden 1,2,3 in grote delen van het winveld met areaal A niet voldaan, waardoor er aanzienlijke hoeveelheden stikstof en ook andere meststoffen, uit zullen spoelen. Hier gaat het om een probleem dat wordt veroorzaakt, door bedrijfsblindheid binnen de drinkwatersector. De technieken die ik zal beschrijven zijn belangrijk omdat zij alle problemen die de sector heeft met de problematische winvelden van (fig. 3) elimineren, maar vormen tevens een belangrijke stap voor de realisatie van het natuurdoel.

Verantwoording

----

1. J. Doorenbos, W. Pruitt, The K_c ET_o approach for crop water requirements, bijdragen van Dr. P. Fleming (F), Dr. A. Perrier, Drs. L. Cavazza en L. Tombesi (I), Drs. R. Feddes en J. Doorenbos (NL), Dr. L. S. Pereira (P), Drs. J. L. Monteith en H. Gunston (UK), Drs R. Allen, M. Jensen en W. O. Pruitt (USA), Dr. D. Rijks (ESA).
2. L. J. Pons, International Symposium on Acid Sulphate Soils, Wageningen, 13-20 augustus, 1972
3. M. Knibbe, Gleygronden in het dekzandgebied van Salland, Centrum voor Landbouwpublicaties en Landbouwdocumentatie Wageningen, 1969.
4. M. de Boo, Het Herstel van een natte Twentse Heide: Luisteren naar het Landschap. Een uitgave van VEWIN, WMO en groep Midden Betuwe, in samenwerking met Staatsbosbeheer en KIWA NV.

Vele fouten in de wet en regelgeving



Dhr. Arjen Frentz, meldt zich op 24 juni 2017, in zijn functie als lobbyist van de VEWIN, volgens een publicatie in Trouw, bij de Nederlandse politici, waaronder politici van D66 om, op basis van de slechte waterkwaliteit, om een groot deel van de melkvee stapel af te laten slachten. De publicatie is gebaseerd op de hoop dat de gesignaleerde problemen zullen verdwijnen door koeien af te laten slachten. Het probleem is dat de agrarische sector, de eisen gesteld aan de overbemesting intussen al geruime tijd voldoet. De eisen die de diepte ontwatering stelt aan de drinkwater sector worden echter niet voldaan. Omdat het aantal koeien geen onderdeel is van een causale keten die de slechte waterkwaliteit negatief beïnvloed, helpt het afslachten van koeien niet om het bedrijfszekerheidsdoel dat Frentz nastreeft te realiseren. Maar door de inbreng van de bestuurders die De slag om de achtergrondverlaging hebben georganiseerd, is niet alleen het Bedrijfszekerheidsdoel, maar zijn De doelen alle, niet langer realiseerbaar.

De econoom en D66 coryfee, Alexander Rinnooy Kan heeft een passend aforisme voor dit fenomeen:

Wie denkt dat kennis duur is,

weet niet wat domheid kost

Wie een doel nastreeft door maatregelen te treffen, dient goed op te letten dat de maatregelen de causale keten doorbreken, want pas dan is het mogelijk om het doel te bereiken. In alle andere gevallen is er sprake van een dwaling en juist dat overkomt dhr. A. Frentz, en de hydrologen die hem helpen.

Het kabinet Rutte IV is nu net aangetreden, en er komt opnieuw een verzoek om ¹/₃ van de melkveestapel af te slachten en nog steeds wordt er, ondanks het feit dat die actie niet op een causale keten ligt, gehoopt dat het afslachten van koeien zal helpen om het Bedrijfszekerheidsdoel dat Frentz nastreeft te realiseren.

Doordat de onderzoekers de wiskundige bewijstechniek niet beheersen, ontstaat er een beleid gebaseerd op dwalingen, dat milieudruk veronderstelt, en beleidsmaatregelen verheerlijkt.

Met behulp van de Fysica & chemie van het conceptuele model en een positief bewijs van slechts 10 regels lang, kunnen we alle fouten, en de bijbehorende dwalingen, voorkomen. Maar hoe komen al die dwalingen eigenlijk in onze wet en regelgeving?

Het is interessant om de communicatie te lezen met de minister en de ¹Commissie Deskundigen Meststoffenwet die advies heeft uitgebracht: Op uw verzoek heeft de Commissie Deskundigen Meststoffenwet (CDM) een advies opgesteld over de relatie tussen het gehalte van organische stof in de bodem en de kans op nitraatuitspoeling. Sommige publicaties zijn niet belangrijk om wat er in staat, de zojuist aangehaalde publicaties vallen op doordat in de inleidende zin direct al te zien is dat de causale keten niet wordt onderzocht. Het doet hier niet ter zake of dat komt door belangenverstrengeling of niet. Waar het om gaat is, dat de adviseurs moeten begrijpen dat van hen wordt verwacht dat zij adviezen afgeven waardoor De doelen realiseerbaar worden.

1CDM-advies ‘Analyse mestbeleid in andere EU-landen’ 25-06-2019

Al eerder had Arjen Frentz, de lobbyist van de drinkwatersector, de politiek benaderd met het dringende verzoek om een substantiële reductie van de melkveestapel door te voeren. Het is van groot belang dat onderzoekers en ook bestuurders begrijpen dat de grote opgaven op het gebied van waterkwaliteit in ons land flink zijn aangepakt door de agrariërs en hun loonwerkers, die door precisie landbouw toe te passen de overbemesting feitelijk als een probleem hebben uitgeschakeld. Waardoor nog slechts het probleem van de diepte ontwatering overblijft, waarvan we  nu aangetoond hebben dat deze problemen voor natuurgebieden en landbouwgebieden om een iedentieke aanpak vragen, waardoor het niet nodig is om een onderscheid te maken tussen beide gevallen.

 terug konden dringen tot de een omvang die te herleiden is tot de variaties in de gemiddelde groei omstandigheden in de nul-toestand van jaar tot jaar.

Onder invloed van de wetgevende bevoegdheden van de drinkwatersector en de maatschappelijke sectoren werd een leveringsplicht ingesteld, waardoor steeds grotere debieten Q gewonnen werden, zonder de winvelden aan te passen, hetgeen als effect had dat de diepte ontwatering, veroorzaakt door de drinkwatersector gestaag groter werd.

Er was echter in het geheel geen wetgeving om, zoals dat bij de Minas wetgeving wél het geval is, de uitspoeling van stikstof naar de bodem als gevolg van diepte ontwatering klein te houden.

heeft, is er zoals de lezer zal zien, nooit een inspanning geweest om in dezelfde mate het uitspoelen van stikstof naar de boedem, veroorzaakt door diepte ontwatering terug te dringen. Bij afwezigheid van wetgeving werden steeds grotere debieten Q gewonnen, om de omzet te vergroten, zonder de winvelden aan te passen. Daardoor zijn door diepte ontwatering, in de loop der tijd grote stikstofverliezen ontstaan door het uitvallen van de gewasopbrengst (fig. 2).

In art. 7.18 waterwet, staat dat de drinkwatersector de gewasschade moet vergoeden.

Doordat de drinkwatersector, een dienst is die in opdracht van de overheid werkt, heeft zij uitgebreide mogelijkheden om zich niets aan te trekken van art. 7.18 waterwet. Dat komt omdat de agrariërs moeten bewijzen dat de schadeberekening niet juist is. Dit maakt het mogelijk om bijvoorbeeld slechts 1/3, van de gewasschade te vergoeden. Daarmee wordt een gebaar van goede wil afgegeven, en ook een teken dat het wel meevalt met de gewasschade die ontstaat als gevolg van diepte ontwatering. De verrassing komt echter achteraf als blijkt dat de stikstof die niet opgenomen kan worden door assimilatie in z'n geheel, uitspoelt naar de bodem. De WUR en het PBL geven in (fig. 3) aan dat de uitspoeling naar de bodem gemiddeld 36% is van de reguliere mestgift.

Doordat er geen wetgeving is die het uitspoelen van stikstof naar de bodem beschrijft, terwijl de overschrijding van de nitraatnorm (=stikstofnorm) van 50mg stikstof / liter wel in de omgevingswet genoemd wordt, lijkt het voor de hand te liggen dat Arjen Frentz en de drinkwatersector om een reductie van de melkveestapel of de stikstof depositie vragen om met beleid de agrariërs aan te sporen om de stikstofnorm van 50mg stikstof / liter voor het grondwater, te halen. Omdat de ambtenaren van het ministerie en de leermeesters van de universiteiten stellen dat er geen makkelijke oplossingen meer zijn, blijkt dat iedereen veronderstelt dat de overschrijding van de stikstofnorm wordt veroorzaakt door de agrariërs. Die veronderstelling blijkt vals. Omdat de uitspoeling van stikstof gepaard gaat met een duidelijke afname van de gewasopbrengst, weten we dat het de diepte ontwatering in (fig. 2) de (hoofd) oorzaak is.

Maar let op, wie de moeite heeft genomen om het conceptuele model van de bodem en de lucht te bestuderen, zoals dat ook gedaan wordt bij het ²ontwerp van geïntegreerde schakelingen, en de toegang tot de puzzelstukes heeft gevolgd, ziet het grote nut van een formele beschrijving, zoals we die kennen vanuit het vak ²meetkunde, met de vorm Gegeven, Gevraagd, Bewijs, met logische betrekkingen die de vorm van puzzelstukjes en thema's aannemen. Omdat er in natuurgebieden net zoveel stikstof wordt aangemaakt door bodembacteriën als er op landbouwgrond wordt ingebracht ligt het niet voor de hand dat de overschrijding van de stikstofnorm veroorzaakt wordt door de agrariers. Omdat de bodembacteriën zich niets aan zullen trekken van burgerlijke wetten die zij niet kunnen lezen. Bovendien wordt het dan ook duidelijk dat in (fig. 3) bij het vraagteken ?, het conceptuele model van de natuurgebieden, met de thema's natuurlijke nitrificatie en diepte ontwatering ontbreekt, hetgeen impliceert dat de nieuwe theorie onvolledig en derhalve vals is. Daarom gebruik ik de nieuwere theorie waarin de depositie van stikstof gewoon een extra term is in de stikstof balans als beschreven in (fig. 3) maar dan wel zodanig dat bij het vraagteken ?, rekening wordt gehouden met de natuurlijke nitrificatie, en uitspoeling van stikstof door diepte ontwatering.

Het is inmiddels 43 jaar geleden dat het Rijks Instituut voor Drinkwaterwinning (RID)/RIVM als belangenbehartiger van de drinkwatersector, het Landelijk Meetnet Grondwaterkwaliteit (LMG) heeft opgezet. Daarbij werd gewerkt met de additionele doelstelling: Het beschrijven en verklaren van de waargenomen toestand en/of trends in het grondwater in relatie tot milieudruk en beleidsmaatregelen. Wie additionele doelstellingen, of Kritische Depositie Waarden, toevoegt aan de Gegevens waarop een Bewijs steunt, maakt een bestaand Bewijs ongeldig. Met zo'n ongeldig bewijs, had de drinkwatersector echter wel bereikt dat de diepte ontwatering die ze zelf veroorzaken, niet meer in beeld was als mogelijke oorzaak van stikstofuitspoeling, niet bij de wetenschappers en ook niet in de wetgeving. Dit maakte het mogelijk om de stikstofnorm in de omgevingswet op te nemen en het RID/RIVM kon de causale oorzaak van de actuele uitspoeling verleggen naar de agrariërs. Maar in (fig. 5) zien we meteen de nadelen, er ontstaan problematische winvelden, als gevolg van diepte ontwatering veroorzaakt door de drinkwatersector zelf. Natuurlijk is het aantrekkelijk om als veroorzaker van milieudruk, de schuld bij de agrariërs te leggen, maar in natuurgebieden zijn het de bodembacteriën die al sinds de tijd van de Dinosauriërs, de mest aanmaken die bij diepte ontwatering veroorzaakt door de drinkwatersector en alle anderen die grondwater winnen uitspoelt.

waarschijnlijk dat de

Wie vanwege een winstoogmerk de causale oorzaak van de diepte ontwatering heeft verlegd naar een vermeende overbemesting die zou zijn veroorzaakt door de agrariërs, kan zelf het probleem dat door de introductie van die fout ontstaat niet meer oplossen. De VEWIN spreekt daarom over de gevolgen van mestgebruik, terwijl de problemen in natuurgebieden juist ontstaan door gelijktijdige diepte ontwatering en natuurlijke nitrificatie. Dan kan de drinkwatersector wel vragen aan de agrariërs om door een hoepeltje te springen of iets van dien aard, maar dat helpt niet, immers de drinkwatersector heeft het probleem zelf veroorzaakt. Daarom zullen de burgers de drinkwatersector moeten helpen met een kleine verhoging van de waterprijs, om zo alle doelen, te kunnen realiseren, daarbij inbegrepen het natuurdoel. In het kader van het herstel van hoogwaardige natuurgebieden,

1. W. Duijvenbooden, L.F.L. Gast, J. Taat, Landelijk Meetnet Grondwaterkwaliteit: eindrapport van de inrichtingsfase, RIVM rapport nr. 840482001.

1. 
   
2. Johan Frederik Lodewyk Schröder, Over de meetkundige bepalingen, Volume 1, Uitgegeven door de eerste klasse van het Koninklijk Nederlands instituut van wetenschappen, letterkunde en schone kunsten, Amsterdam, C.G. Sulpke, 1835

Op het ministerie maakt men zich zorgen over de stikstofconcentratie in de bodem, die beneden de waarde van 50mg/l moet liggen, volgens Nederlandse en Europese wetten. Er wordt aan de agrariërs geschreven:

De overweldigende hoeveelheid reacties (circa 3650!) laat zien dat het om ingrijpende maatregelen gaat. Daar zijn we ons zeker van bewust. Tegelijkertijd staat Nederland ook voor grote opgaven op het gebied van waterkwaliteit in ons land. Op veel plekken in Nederland voldoet de kwaliteit van het grond- of oppervlaktewater niet aan de gestelde normen. Zoals de minister heeft laten weten bij de publicatie van het ontwerp 7^e AP zijn er geen makkelijke oplossingen meer.

Al eerder had Arjen Frentz, de lobbyist van de drinkwatersector, de politiek benaderd met het verzoek om een substantiële reductie van de melkveestapel door te voeren. Het is van groot belang dat onderzoekers en ook bestuurders begrijpen dat de grote opgaven op het gebied van waterkwaliteit in ons land in de oude theorie ontstaan door ofwel overbemesting veroorzaakt de agrariërs, maar óók door diepte ontwatering veroorzaakt door de drinkwatersector. Wie oplet ziet dat de agrariërs door de voortschrijdende landbouwtechniek, de overbemesting zover onder controle hebben gebracht als door wisselende weersinvloeden mogelijk is. Door het inzaaien van een vanggewas kan in het rustseizoen, na de meting van de stikstofconcentratie door het RIVM, de stikstofconcentratie nog verder verlaagd worden. De achterliggende wetgeving heeft door dit soort maatregelen, overbemesting zeer effectief tegengegaan. Er is echter geen wetgeving die eisen stelt aan een onnodige diepte ontwatering. Daardoor zijn grote stikstofverliezen door het uitvallen van de gewasopbrengst (fig. 2) in de loop der tijd heel gewoon geworden. De drinkwatersector, heeft op basis van een verkeerd conceptueel model van de bodem en de lucht, de steeds grotere stikstofverliezen naar de bodem, verweten aan de politiek en gelobbyd voor een verkleining van de melkvee stapel.

In art. 7.18 waterwet, staat dat de drinkwatersector de gewasschade moet vergoeden. Doordat de drinkwatersector, een dienst is die in opdracht van de overheid werkt, heeft zij uitgebreide mogelijkheden om zich niets aan te trekken van art. 7.18 waterwet. Dat komt omdat de agrariërs moeten bewijzen dat de schadeberekening niet klopt. Dit maakt het mogelijk om bijvoorbeeld slechts 1/3, van de gewasschade te vergoeden. Maar deze gewasschade ontstaat doordat de gewassen als gevolg van diepte ontwatering de meststoffen waarvan stikstof de belangrijkste is, niet via assimilatie op kunnen nemen. Als je een systematiek hanteert om 1/3 van de gewasschade te vergoeden, komt de verrassing achteraf doordat de mest die hoort bij 3/3 van de gewasschade uitspoelt naar de bodem. De WUR en het PBL geven in (fig. 3) aan dat die waarde gemiddeld 36% is van de reguliere mestgift.

Doordat er geen wetgeving is die het uitspoelen van stikstof naar de bodem beschrijft, terwijl de overschrijding van de nitraatnorm (=stikstofnorm) van 50mg stikstof / liter wel in de omgevingswet genoemd wordt, lijkt het voor de hand te liggen dat Arjen Frentz en de drinkwatersector om een reductie van de melkveestapel of de stikstof depositie vragen om met beleid waarbij de agrariërs aangespoord worden om de nitraatnorm (=stikstofnorm) van 50mg stikstof / liter voor het grondwater te halen. Omdat de ambtenaren van het ministerie en de leermeesters van de universiteiten stellen dat er geen makkelijke oplossingen meer zijn, veronderstelt iedereen dat de overschrijding van de stikstofnorm wordt veroorzaakt door de agrariërs. Die veronderstelling blijkt vals. Omdat de uitspoeling van stikstof gepaard gaat met een duidelijke afname van de gewasopbrengst (fig. 2), weten we dat het de diepte ontwatering is die hier de (hoofd) oorzaak is.

Maar let op, wie de moeite heeft genomen om het conceptuele model van de bodem en de lucht te bestuderen en de links heeft gevolgd van de puzzel, ziet het grote nut van een formele beschrijving, zoals we die kennen vanuit het vak ²meetkunde, met de vorm Gegeven, Gevraagd, Bewijs, met logische betrekkingen die beschreven zijn met puzzelstukjes en thema's: Dan wordt het direct duidelijk dat er in natuurgebieden net zoveel stikstof wordt aangemaakt door bodembacteriën als er op landbouwgrond wordt ingebracht. Wie zich afvraagt welke burgerlijke wetten er moeten komen opdat ook de bodembacteriën de overschrijding van de stikstofnorm tegen zullen gaan, begrijpt al snel dat er op basis van de gebruikte hypotheses, geen makkelijke oplossingen meer zijn: Want de bodembacteriën zullen zich niets aantrekken van burgerlijke wetten die zij niet kunnen lezen. Bovendien wordt het dan direct duidelijk dat in (fig. 3) bij het vraagteken ?, het conceptuele model van de natuurgebieden, met de thema's natuurlijke nitrificatie en diepte ontwatering ontbreekt, hetgeen impliceert dat de nieuwe theorie onvolledig en derhalve vals is. Daarom gebruik ik de nieuwere theorie waarin de depositie van stikstof gewoon een extra term is in de stikstof balans als beschreven in (fig. 3) maar dan wel zodanig dat bij het vraagteken ?, rekening wordt gehouden met de natuurlijke nitrificatie, en uitspoeling van stikstof door diepte ontwatering.

Het is inmiddels 43 jaar geleden dat het Rijks Instituut voor Drinkwaterwinning (RID)/RIVM als belangenbehartiger van de drinkwatersector, het Landelijk Meetnet Grondwaterkwaliteit (LMG) heeft opgezet. Daarbij werd gewerkt met de additionele doelstelling: Het beschrijven en verklaren van de waargenomen toestand en/of trends in het grondwater in relatie tot milieudruk en beleidsmaatregelen. Wie additionele doelstellingen, of Kritische Depositie Waarden, toevoegt aan de Gegevens waarop een Bewijs steunt, maakt een bestaand Bewijs ongeldig. Met zo'n ongeldig bewijs, had de drinkwatersector echter wel bereikt dat de diepte ontwatering die ze zelf veroorzaken, niet meer in beeld was als mogelijke oorzaak van stikstofuitspoeling, niet bij de wetenschappers en ook niet in de wetgeving. Dit maakte het mogelijk om de stikstofnorm in de omgevingswet op te nemen en het (RID)/RIVM kon de actuele uitspoeling verleggen naar de agrariërs.

Het is van cruciaal belang dat het onderzoek, de monitoring en de wetgeving goed op elkaar zijn afgestemd, opdat de oorzaak van het uitspoelen van stikstof correct kan worden vastgesteld. Als blijkt dat het Rijks Instituut voor Drinkwaterwinning (RID)/RIVM bij de instelling van het monitoring programma, de bijdrage van uitspoeling van stikstof naar de bodem veroorzaakt door diepte ontwatering verlegt naar de agrariërs, omdat er onvoldoende metingen van de stikstofconcentratie in de bodem zijn, dan krijgen we een wetgeving waarin onschuldigen, schuldig zijn door de wet en regelgeving en door niets anders. Dit is de overtreffende trap van een gerechtelijke dwaling.

Intussen zitten er, dat zal niemand verbazen, nog véél méér fouten in de wet en regelgeving, die is ontstaan in het kader van een zoektocht naar ³nieuwe verdienmodellen vanuit de WUR. Het is echter belangrijk dat we begrijpen dat de wet en regelgeving moet aansluiten op het Gegeven: de fysica en de chemie van de bodem en de lucht. Alléén als dat het geval is, kan de wetgeving vrij zijn van gerechtelijke dwalingen, pas dan is de wetgeving óók bruikbaar om de doelen te realiseren. De nieuwe verdienmodellen worden echter mogelijk gemaakt doordat de nieuwe theorie vals is omdat de natuurlijke nitrificatie wordt 'vergeten' in de natuurgebieden. Daardoor heeft de vermindering van de stal emissie veel minder effect dan de samenwerkende onderzoekers verwachten, zoals uit (fig. 4) blijkt. In dit spanningsveld dat ontstaat door de overtreffende trap van een gerechtelijke dwaling kán een rechter niet naar behoren functioneren. De ernst van de situatie

samengaan met nieuwe theorie er voortdurend wordt gezocht naar innovatieve oplossingen, waarbij iedereen die gegijzeld wordt nogmaals op het verkeerde been worden gezet doordat de nieuwe theorie vals is. Ik heb gesproken met een vertegenwoordiger van de drinkwatersector die van mening was dat wetten best strijdig mogen zijn met de wetten van de fysica en de chemie als de politici maar via de juiste procedures de wet hebben goedgekeurd. Maar het eind is zoek als politici moeten oordelen over burgerlijke wetten die strijdig mogen zijn met de wetten van de fysica en de chemie, zoals de wetgeving gebaseerd op de nieuwe theorie van stikstofdepositie, waarbij de oude theorie terzijde wordt gezet. Daar komt nog bij dat de diepte ontwatering de drinkwatersector inderdaad de veroorzaker is van de uitspoeling van zeer grote hoeveelheden mest, waardoor het Programma Aanpak Stikstof op een punt kwam dat er ingegrepen moest worden, maar dat komt niet door een lakse houding van de politiek, maar veeleer doordat er werd gestuurd op de winst door te kleine compensatie vergoedingen conform art. 7.18 waterwet, te laten bepalen door externe adviseurs, betaald via de 3e geldstroom etc.. Nadat het RID, nu 43 jaar terug, de gemeten stikstofconcentratie in het grondwater had toegerekend aan de agrariërs, maken de WUR en het PBL nu nog steeds dezelfde fout, zoals blijkt uit (fig. 3) waarin geen onderscheid wordt gemaakt tussen de gemiddelde hoeveelheid stikstof die afvloeit naar de bodem als gevolg van overbemesting (roze) en diepte ontwatering (perzik) als door mij extra aangegeven in het onderschrift. Maar als het probleem ontstaat door de inzet van grootschalige winvelden, als recent gesuggereerd door prof. J.J. de Vries, dan moet je de oorzaak aanpakken, en niet de geheel onschuldige maatschappelijke sectoren.

• Om het plan van de Minister President om de om de stikstofconcentratie in de bodem te laten voldoen aan de EU normen te laten slagen is het noodzakelijk om het ontwerp van de winvelden aan te pakken, opdat de grondwaterspiegel zich kan bewegen in het interval van volledige assimilatie.
• Onze minister van natuur en stikstof, mw. Christianne van der Wal-Zeggelink, wil: De natuur versterken en tegelijk investeren in toekomstbestendige landbouw. Ik sta voor deze opdracht. Dat doen we door per gebied aan de slag te gaan. Dit vraagt een bijdrage van alle sectoren, van de landbouw, tot de bouw, de industrie en mobiliteit. Maar als de grondwaterspiegel zich beweegt in het interval van volledige assimilatie, hoeft de regering niet periodiek de natuur te versterken, maar kan ze gewoon het natuurdoel realiseren, waardoor het natuurlijke evenwicht zich zonder kostbaar natuuronderhoud, autonoom kan herstellen.
• Onze minister van LNV, Henk Staghouwer, moest de agrarische sector perspectief bieden. Dat is een eenvoudige opgave als het kabinet Rutte IV, de natuur op de 1^e plaats stelt, door het natuurdoel te realiseren, conform de intenties van de Raad van State en de EU rechter, want als dit doel gerealiseerd wordt: kunnen we volstaan met een brief aan de betreffende rechters om uit te leggen dat het natuurdoel uitsluitend gerealiseerd kan worden door te investeren in innovatieve winvelden voor de drinkwatersector.

Ja maar, zult U zeggen, dat is het geval volgens de oude theorie. Dat klopt, maar de nieuwe theorie is vals. En bij toepassing van de nieuwere theorie heb ik in (fig. 4) aangenomen dat 80% van de mestgift wordt toegevoegd door de natuurlijke nitrificatie, waardoor de bijdrage van de landbouw nog maar 10% is. Uit (fig. 3) blijkt die bijdrage slechts 6.6% te zijn, waardoor (fig. 4) een zeer ruime bovengrens geeft voor de processen in de bodem bij de nieuwere theorie.

Maar de hele bewijsvoering met kritische depositie waarden is óók vals. De onderzoekers beheersen het vakgebied van de logica niet, waardoor we natuurwetten hebben die nagenoeg alles verbieden, in de hoop dat een doel gerealiseerd kan worden door een verbod in te stellen. Maar een verbod heeft pas effect als er een causaal verband is tussen de vermeende oorzaak en een waarneembaar gevolg, nu of in het verleden.

Om niet voortdurend uitleg te moeten geven over nog meer fouten die gemaakt zijn, zal ik eerst de synthese methode uitleggen waarmee we eerst door middel van een gedegen Bewijs de specificatie van de grondwaterspiegel h(x,y,t) bepalen, om vervolgens in het domein van de hydrologie de realisatie ervan te bepalen zodanig dat het doel wel gerealiseerd zal worden.

1. W. Duijvenbooden, L.F.L. Gast, J. Taat, Landelijk Meetnet Grondwaterkwaliteit: eindrapport van de inrichtingsfase, RIVM rapport nr. 840482001.
2. Johan Frederik Lodewyk Schröder, Over de meetkundige bepalingen, Volume 1, Uitgegeven door de eerste klasse van het Koninklijk Nederlands instituut van wetenschappen, letterkunde en schone kunsten, Amsterdam, C.G. Sulpke, 1835
3. R. Bino, Op zoek naar nieuwe verdienmodellen, Resource: nr. 9 – 8 december 2016, p. 12
   Het Wageningse contractonderzoek is in crisis. Ouwe trouwe opdrachtgevers zijn weggevallen, nieuwe verdienmodellen zijn nodig. Een werkgroep onder leiding van Raoul Bino denkt hier nu over na. De eerste succesvolle voorbeelden zijn er.
   

Dhr. Valentijn Wösten, is een aanhanger van de nieuwe theorie waarvan ik zojuist aangetoond heb dat deze vals is. Met deze theorie wil hij de verbouwing van de 2^e Kamer stil leggen. Het is belangrijk dat de leden van de 2^e Kamer begrijpen dat zij vele wetten hebben goedgekeurd die bomvol zitten met fouten. De rechters die de zaak Wösten zullen behandelen, moeten weten dat die fouten in de wetten zitten en dat zij daardoor conform de dwalingen in de wetten recht moeten spreken. Dat dit ongekend grote maatschappelijke consequenties heeft mag duidelijk zijn.

Maar het is niet alleen Valentijn Wösten, die met de brokken zit. De drinkwatersector heeft, om het eigenbelang te dienen, óók zoveel fouten gemaakt, dat er problematische winvelden zijn ontstaan (fig. 5). Daarmee is de stikstofcrisis veeleer een crisis in het wetenschappelijke onderzoek geworden, waarin de verstrengeling van belangen een zeer belangrijke rol speelt. Gelukkig geeft de realisatie stap de mogelijkheid om voor het geval dat de grondwaterspiegel in de nul-toestand horizontaal was, de mogelijkheid om een willekeurig groot debiet Q te winnen, met een winningsverlaging van 0.2m, terwijl de transport verlaging, die ontstaat door het gebruik van de watervoerende laag van het transport van het grondwater naar een centrale pompput, in veel gevallen waarden tussen 2m en 4m aanneemt (fig. 6). Door een gespreid winveld te gebruiken valt de transportverlaging weg.

De drinkwatersector heeft, om het eigenbelang te dienen, óók zoveel fouten gemaakt, dat er problematische winvelden zijn ontstaan (fig. 5). Daarmee is de stikstofcrisis veeleer een crisis in het wetenschappelijke onderzoek geworden, waarin de verstrengeling van belangen een zeer belangrijke rol speelt. Ik kom daar nog op terug.

Gelukkig geeft de realisatie stap de mogelijkheid om voor het geval dat de grondwaterspiegel in de nul-toestand horizontaal was, de mogelijkheid om een willekeurig groot debiet Q te winnen, met een winningsverlaging van 0.2m, terwijl de transport verlaging, die ontstaat door het gebruik van de watervoerende laag van het transport van het grondwater naar een centrale pompput, in veel gevallen waarden tussen 2m en 4m aanneemt (fig. 6). Door een gespreid winveld te gebruiken valt de transportverlaging weg.

Een correcte specificatie, verkregen via een bewijs

Hoe belangrijk het is om het Gegeven conceptuele model van de bodem en de lucht, goed vast te leggen, zien we aan de volgende tekst van het RIVM, die als proces bewaker fungeert.

Het RIVM gebruikt zowel modelberekeningen als metingen om de kaarten te maken. Zo komen de concentraties en deposities het best overeen met de werkelijke situatie in het afgelopen jaar. Naast de jaarlijkse berekeningen maakt het RIVM verwachtingen voor de concentraties en deposities voor de jaren 2025 en 2030. De verwachtingen worden vergeleken met het ‘basisjaar’ 2018. ...

Te veel stikstofdepositie op natuurgebieden is schadelijk voor het aantal plant- en diersoorten.

De thema's diepte ontwatering en natuurlijke nitrificatie die een centrale rol spelen in de natuurgebieden worden niet genoemd, laat staan dat men zich realiseert dat de diepte ontwatering en de daarbij horende hoogte van de grondwaterspiegel h(x,y,t) zo'n belangrijke rol speelt, bij het uitspoelen van stikstof naar de bodem. Merk op dat de assimilatie curve een zeer belangrijke rol speelt in het conceptuele model van de bodem. Prof. R.A. Feddes gebruikte deze curve wel in z'n promotie onderzoek, maar niet meer in z'n 3^e geldstroom onderzoek, dat hij had opgezet om de gewasschade te bepalen. Ook het zeer bruikbare werk van prof. Pons die zure sulfaatbodems beschrijft, was intussen in het archief van de zoekmachines verdwenen. Drs. ing. L. van Dommelen: De boeren waren van mening dat ze meer schade hadden dan de ³TCGB had uitgerekend; bovendien werd op sommige natte stukken grond⁴ een vergoeding gegeven en op andere droge niet. Het probleem⁵ escaleerde, en een van de betrokken pompstations ontbrandde spontaan. Daarna verzochten alle betrokkenen nader onderzoek. …

1. L. J. Pons, International Symposium on Acid Sulphate Soils, Wageningen, 13-20 augustus, 1972
2. Symposium Verdroging: Grondwaterwinning de enige oorzaak? H₂O (23), 1990, nr 13
3. Er was veel animo om de naam van de advies commissies steeds te veranderen: TCGB, CDG, ACSG etc.
4. In eigendom bij een lid van de lokale werkgroep water.
5. Van het niet naleven van de wet door de provinciale wetgever, en het veroorzaken van grote schades, die inadequaat onderzocht werden.

Merk op dat de oude theorie twee causale oorzaken kent voor het uitspoelen van stikstof:

1. De overbemesting stelling beschrijft wat de agrariërs moeten doen om de Minas wetgeving na te leven.
2. Maar de diepte ontwatering  is niet gereguleerd via wetgeving, daardoor ontstaan schades aan gewassen tot 95% met een bijbehorende uitspoeling naar de bodem van de mestgift van 95%. Deze ongekend hoge waarden hebben iedereen tot op zekere hoogte verrast. Daar stond tegenover dat er via 3^e geldstroom financiering, contract onderzoek, onderzoeksopdrachten van de drinkwatersector en nieuwe verdienmodellen hard werd, gewerkt om de schades te ontkennen.
3. Daar voegt de nieuwe theorie van atmosferische depositie / neerslag van stikstof, die via de entree van het gewas binnen komt nog een derde oorzaak bij.

De causale oorzaak van het uitspoelen van mest, naar de bodem is vanaf de oprichting van het Landelijk Meetnet Grondwaterkwaliteit, 43 jaar geleden, nooit gemonitord door het Rijks Instituut voor de Drinkwatervoorziening dat was verbonden aan het RIVM, en toen de drinkwatersector samen met de universiteiten de nieuwe theorie had bedacht, omdat de stikstof concentratie in de bodem door grootschalige diepte ontwatering ondragelijk hoge waarden had gekregen, zijn er geen onderzoekers geweest bij het RIVM die de moeite namen om het probleem nader te analyseren en op te lossen.

Het uitspoelen van mest werd 'gewoon' toegerekend aan de tegenpartij: de agrariërs. De WUR en het PBL maken deze fout 43 jaar later nog steeds, zoals blijkt uit (fig. 3), waar de uitspoeling van stikstof naar de bodem niet ingedeeld wordt naar de causale oorzaak: met overbemesting (roze), en diepte ontwatering (perzik), als door mij toegevoegd.

We hebben nu vier zaken nader geanalyseerd:

1. Bij het verlies naar de bodem onderscheiden we bij de oude theorie, twee causale oorzaken voor het ontstaan van verliezen naar de bodem: a) de overbemesting stelling die wordt voldaan door de agrariërs die de Minas regels naleven in landbouwgebieden, de bodembacteriën leven deze regels in natuurgebieden ook naleven. b) de diepte ontwatering stelling die niet wordt voldaan door de drinkwatersector, omdat specifieke wetgeving ontbreekt voor landbouw en natuurgebieden. De drinkwatersector moet wel compensatie vergoedingen betalen om de betrokkene schadeloos te stellen.
2. Het is eenvoudig te bewijzen dat de reductie van de melkveestapel of de stikstof depositie tot ½ of zelfs 0 geen enkel effect heeft op de overschrijding van de nitraatnorm (=stikstofnorm) van 50mg stikstof / liter.
3. Het effect van stikstofdepositie kan worden gecompenseerd door een verminderde natuurlijke nitrificatie, toe te passen, waardoor het beluchte oppervlak kleiner wordt.
4. Het gebruik van de nieuwe theorie van de stikstofdepositie in combinatie met kritische depositie waarden, komt niet overeen met de processen die in de bodem en de lucht ontstaan.

Inleiding

De nieuwe theorie van de depositie van stikstof verhult de fysische en chemische oorzaak van de problemen die er zijn met te hoge stikstofconcentraties in de bodem, die bij toepassing van de oude theorie van Koos van Zomeren en William Reppel wel gevonden worden. Zij schrijven al in 1980: ¹De regenwormen worden onbereikbaar. Het grootste euvel is ongetwijfeld de diepte ontwatering!. Van Zomeren en Reppel hebben de basis gelegd voor het thema diepte ontwatering.

Uit een standplaatsvergelijking tussen de groei van gewassen in natuurgebieden en landbouwgebieden, blijkt als onderdeel van het thema natuurlijke nitrificatie dat de mestgift in landbouwgebieden, waar dierlijke mest wordt ingebracht en natuurgebieden, waar mest wordt geproduceerd door bodembacteriën, blijkt dat in beide gevallen de mestgift van dezelfde orde grootte is. Eén van de consequenties van de diepte ontwatering is dat er veel mest uitspoelt zodra de grondwaterspiegel h(x,y,t) de gemeten vanaf het maaiveld, de diepte ontwatering d(x,y,t) genoemd wordt, buiten het interval van volledige assimilatie komt (fig. 1), dat voor gras op zandgrond ~1m lang is. In de directe omgeving van drinkwaterwinningen komt een grondwater spiegel h(x,y,t) die zich als gevolg van diepte ontwatering beneden het interval van volledige assimilatie beweegt voor zeer veel locaties (x,y) en tijdstippen (t). Daardoor kan de groei tot wel 95% stagneren, waardoor 95% van de mestgift naar de bodem afvloeit (fig. 2).

Op het ministerie maakt men zich zorgen over de stikstofconcentratie in de bodem, die beneden de waarde van 50mg/l moet liggen, volgens Nederlandse en Europese wetten. Er wordt geschreven aan de agrariërs:

De overweldigende hoeveelheid reacties (circa 3650!) laat zien dat het om ingrijpende maatregelen gaat. Daar zijn we ons zeker van bewust. Tegelijkertijd staat Nederland ook voor grote opgaven op het gebied van waterkwaliteit in ons land. Op veel plekken in Nederland voldoet de kwaliteit van het grond- of oppervlaktewater niet aan de gestelde normen. Zoals de minister heeft laten weten bij de publicatie van het ontwerp 7^e AP zijn er geen makkelijke oplossingen meer.

Al eerder had Arjen Frentz, de lobbyist van de drinkwatersector, de politiek benaderd met het verzoek om een substantiële reductie van de melkveestapel door te voeren. Het is eenvoudig te bewijzen dat dit heeft de problemen die de drinkwatersector had met mest in het grondwater niet op kan lossen. Het is onduidelijk waarom de onderzoekers van de WUR en ook de eco-hydrologen, geen gebruik maken van de wiskundige bewijstechniek, bekend van het vak meetkunde dat op de middelbare school wordt gegeven. In tweede instantie proberen eco-hydrologen, die een onderdeel waren van het Wageningse contractonderzoek dat in crisis was, hetzelfde doel te realiseren, nu met behulp van de nieuwe theorie van stikstofdepositie. Het is eenvoudig te bewijzen dat de reductie van de melkveestapel of de stikstof depositie tot ½ of zelfs 0 geen enkel effect heeft op de overschrijding van de nitraatnorm (=stikstofnorm) van 50mg stikstof / liter. Omdat er als gevolg van de diepte ontwatering veroorzaakt door de drinkwatersector, veel mest die niet kan worden opgenomen door assimilatie door de gewassen, naar de bodem afvloeit, die in natuurgebieden door bodembacteriën is geproduceerd en in landbouwgebieden door bemesting is ingebracht. Omdat het in beide gevallen gaat om hoeveelheden van dezelfde ordegrootte, zijn er geen makkelijke mogelijkheden om het assimilatiedoel, afgeleid van de assimilatie stelling, het bedrijfszekerheidsdoel afgeleid van het assimilatie doel en de zure sulfaatbodem stelling, en het natuurdoel afgeleid van het bedrijfszekerheidsdoel en de kwel stelling, die daardoor alle niet realiseerbaar zijn.

De eco-hydrologen willen wettelijke maatregelen voorschrijven, maar in landbouw en natuurgebieden zijn er voor de agrariers, geen maatregelen te treffen als de grondwaterspiegel geen lagere waarden aanneemt door diepte ontwatering, als iedereen die mest inbrengt (daarbij ook inbegrepen de bodembacteriën) de overbemesting stelling naleeft. En iedereen die ³netto grondwater onttrekt, ervoor zorgt dat de grondwaterspiegel zich uitsluitend beweegt in het interval van volledige assimilatie, de drinkwatersector moet de diepte ontwatering die ze zelf heeft veroorzaakt, ongedaan te maken. De enige betrokkene die de diepte ontwatering regel ver overschrijdt en daarmee bijdraagt aan een zeer substantiële overschrijding van de stikstofnorm, is de drinkwatersector. Op de causale oorzaak van het uitspoelen van mest, naar de bodem is vanaf de oprichting van het Landelijk Meetnet Grondwaterkwaliteit, 43 jaar geleden, nooit gemonitord door het Rijks Instituut voor de Drinkwatervoorziening dat was verbonden aan het RIVM.