Thema

Bewezen correct

Het is belangrijk om een compact bewijs op te kunnen stellen, om zodoende het overzicht te kunnen bewaren.

Het is belangrijk dat de lezer begrijpt dat de Gegevens, het Gevraagde en het Bewijs onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Daardoor is het niet toegestaan om later alsnog extra (onnodige) Gegevens toe te voegen, zoals Kritische Depositie Waarden. Ook het weglaten van hele delen van de systeem beschrijving, door een overgang te maken van de oude theorie van Koos van Zomeren en William Reppel, die al in 1980 het grote belang van diepte ontwatering hebben ontdekt, naar de nieuwe theorie van de stikstof depositie, waarin de diepte ontwatering en ook de natuurlijke nitrificatie in natuurgebieden, niet meer voorkomt is niet toegestaan. Je mag niet zomaar hele processen in de bodem weglaten. Dit is een zeer ernstige ingreep in het Gegeven conceptuele model model van de bodem en de lucht die ook onze minister voor natuur en stikstof: Christianne van der Wal-Zeggelink, niet mag maken. Dit verklaard waarom het gedetailleerd kaartje dat ze getoond heeft, vals was. Doordat zij gegijzeld werd, heeft ze een excuus dat de gijzelnemers niet hebben.

De stikstof depositie stelling is vals

De toepassing van deze stelling is, als beschreven in de Natuurwet, vals. Bij de Gegevens wordt het proces van natuurlijke nitrificatie dat in natuurgebieden zo belangrijk is, weggelaten, terwijl het proces van diepte ontwatering overal weggelaten wordt.

Bovendien worden vele Kritische Depositie Waarden toegevoegd, samen met de onbewezen hypothese dat de kritische depositie waarde niet overschreden mogen worden, het 'bewijs' wordt kracht bijgezet, door de aanvullende stelling dat  'het systeem' op omvallen staat.

Het gebruik van ontkenningen (niet), is zeker als we willen dat  een doel  (wel) voldaan zal worden, zeker géén handige manier om een Bewijs met meerdere criteria, die alle voldaan moeten worden, op te bouwen.

Het concept van synthese

Het Bewijs dat de specificatie van de grondwaterspiegel h(x,y,t) bepaalt, moet aantonen dat de gewenste chemische eigenschappen van het winveld A, die door de probleemstelling Gevraagd worden, uit het Gegeven volgt.

Bij synthese technieken pakken we het gegeven probleem in 2 stappen aan, omdat de analyse met bekende grondwaterformules zodanig ingewikkeld is, dat het probleem niet in 1 analyse stap opgelost kan worden. Bij de synthese bepalen we eerst de specificatie van de grondwaterspiegel h(x,y,t) het gewenste winveld, zodanig dat het winveld de gewenste chemische eigenschappen zal hebben. Daarna

wordt het beoogde winveld A in de vervolgstap van de synthese procedure bepaald voor het geval de grondwaterspiegel in de nul-toestand horizontaal of hellend was. Hierdoor ontstaan 2 stappen die beide op een systematische manier tot een realisatie kunnen komen.

In de oude theorie ontbreekt de depositie van stikstof.

De uitkomst van de 1e stap van het synthese proces is tamelijk voorspelbaar. De grondwaterspiegel mag niet te veel verlaagd worden. Voor het geval horizontaal zijn realisaties van innovatieve winvelden, met een winningsverlaging van 0.2m eenvoudig haalbaar, met een gespreid winveld, waarbij de watervoerende laag niet langer voor het transport van het te winnen grondwater naar een centrale winput wordt gebruikt, terwijl maximale verlagingen groot 2-4m, nu meer regel dan uitzondering zijn. In deze innovatieve winvelden is het heel gemakkelijk om aanpassingen te maken voor het ontstaan van een natuurlijk kwel mechanisme met bodempassage, dat samengaat met denitrificatie van het grondwater. Dit mechanisme is van cruciaal belang bij de kwel stelling. Een realisatie met dit soort eigenschappen wordt geroemd in het 1boek van M. de Boo, vanwege de kristalheldere beekjes die alleen via dit mechanisme ontstaan.

  1. M. de Boo, Het Herstel van een natte Twentse Heide: Luisteren naar het Landschap. Een uitgave van VEWIN, WMO en groep Midden Betuwe, in samenwerking met Staatsbosbeheer en KIWA NV.