De compensatie vergoeding

De compensatie vergoeding is gebaseerd op een numerieke equivalentie. Dat wil zeggen dat er een compensatie vergoeding verschuldigd is dan en slechts dan als het percentage van (het osmose verlies +het percentage van het assimilatie verlies) > 0 is en dat de waarde gebaseerd is op de zojuist beschreven mest verliezen naar de bodem. Dat is het geval indien het assimilatie predicaat niet voldaan wordt door de waterleiding bedrijven. Als het percentage van de compensatie vergoeding 95% is, dan impliceert dit dat 95% van de mest behoefte van het gewas verloren gaat naar de bodem door de genoemde verliezen. Dan kan daardoor de natuur niet hersteld worden, en er ontstaat een zéér grote vermesting (eutrofiering) als gevolg van de winning van water.

Daarom heb ik het achterliggende probleem bestudeerd met als verbluffend resultaat, dat er nooit meer compensatie vergoedingen nodig zijn, en de natuur altijd hersteld zal worden, mits er goed ontworpen hoogwaardige water winvelden worden gebruikt.

In dat geval kan er haast niets mis meer gaan, omdat de hoogwaardige water winvelden autonoom, de problemen herkennen en oplossen, met behulp van een lokaal AI systeem.

Tot op heden was het moeilijk om de rentabiliteit van de waterleidingbedrijven te vergroten. Daar zijn de volgende redenen voor aan te wijzen: Het systematische gebruik van stationaire oplossingen, waardoor het systeem als lineair en plaats (x,y) en tijd (t) invariant wordt beschouwd, terwijl de schaal ρ, die het dynamische gedrag mogelijk maakt de genoemde aannames ontkrachten. Oók het negeren van het verschil tussen mee en tegenkoppeling laat zien dat de gevestigde onderzoeksmethoden, niet adequaat zijn voor het winnen van kristalhelder productie water. Dat de dynamiek van winvelden zo'n grote invloed heeft, door het ontstaan van relaxatie oscillaties, is kenmerkend voor het dilettantisme in de hydrologie [1], dat voor het eerst door Victor Klemeš werd opgemerkt. Voorspellingen van gebeurtenissen in het vakgebied der hydrologie, kloppen daardoor in statistisch opzicht, extreem slecht. 

Het staken van verder onderzoek als deze problemen al in 1998 [2] en in 2002 [3] worden gesignaleerd, spreekt boekdelen.

Een medewerker van de meetploeg, in dienst van de Wageningen Universiteit, die één flank, van een relaxatie oscillatie had waargenomen, die elk jaar één keer voorkomt, werd door 'bemiddeling' van het waterleiding bedrijf, via de provincie Overijssel, dat niet verantwoordelijk was voor de aanstelling van deze persoon, ontslagen [4] Alle hydrologen wisten wat er gebeurd was, met als gevolg, dat niemand het probleem van het dilettantisme oploste.

Het is niet te verwachten dat aanstaande directeuren van waterleiding bedrijven daarvan op de hoogte zijn gesteld bij hun sollicitatie. Maar het is niet zo dat er is aangetoond dat overbemesting de oorzaak is van de problemen die de waterleidingbedrijven ondervinden. Integendeel als 95% van de mestbehoefte van het gewas niet wordt opgenomen, ofwel door een te hoog polderpeil, of door een te lage waarde van de grondwaterspiegel, dan kan daardoor de natuur niet hersteld worden, als gevolg van de winning van water.

Omdat de wet zo duidelijk is betreffende het uitkeren van een compensatie vergoeding, op het moment dat de agrariërs geconfronteerd worden met een gemiddeld mest verlies naar de bodem van 34%, heeft een groep advocaten een rechtszaak gestart, namens de agrariërs, nadat de contact personen van de waterleiding bedrijven heel stellig hadden gesteld dat het toegestaan was om de achtergrondverlaging toe te passen bij de berekening van de compensatie vergoeding. Bij het hoofdstuk hydrologie horizontaal, bewijs ik dat de achtergrondverlaging niets anders is dan de winningsverlaging, en ook dat winvelden realiseerbaar zijn die de winningsverlaging, met waarden van 0.2m tot 0.4m realiseren.

1. Klemeš, V., 1986. Dilettantism in hydrology. Water Resources Research, vol. 22, nr. 9, p. 177-188
2. M.H. Zwamborn, C. Maas, P.K. Baggelaar, Box-Jenkins trendanalyse niet altijd toepasbaar, H2O, 1, 1998
3. C. Maas, J.R. von Asmuth, Tijdreeksanalyse grondwaterstanden 1975 – 2002, Effectiviteit van het standstill beleid van de Provincie Limburg. KWR 03.092
4. Zie PS2012/775 van de provincie Overijssel.

Compensatie vergoeding

Het percentage van het osmose verlies + het assimilatie verlies, toegepast op de marktprijs van het gewas, met bijkomende kosten, is gelijk aan de compensatie vergoeding conform art. 7.18 waterwet.