Gegijzeld door de wet en regelgeving

²Wetenschap is een puzzel, maar dan een complexe. Je hebt nog lang niet alle stukken op tafel en de stukken die je hebt kunnen vals zijn omdat ze gebaseerd zijn op verkeerde metingen of berekeningen… Je ziet de oplossing van de puzzel pas als je het volledige overzicht hebt… Hard en georganiseerd werken ligt ten grondslag aan de oplossing van een buitengewoon probleem. Talent is niet genoeg.

Wie beter wil begrijpen waarom ik tot conclusies kom die haaks staan op de adviezen die nu worden aangedragen om de agrarische sector, aan te vallen vanuit de overheid en het onderwijs, kan z'n voordeel doen met kennis over de manier van samenwerken nodig om grote geïntegreerde schakelingen foutloos te ontwerpen:

In de elektrotechniek ontstonden in toenemende mate mogelijkheden om steeds grotere geïntegreerde circuits te maken. Dit had als consequentie dat het ontwerpen van grote geïntegreerde schakelingen, niet langer het domein kon blijven van de fysica, waaruit het ontstaan was, immers voor het ontwerp van een een mobiele telefoon moet je ook het vakgebied der elektronica beheersen om zenders en ontvangers te maken, en de communicatie techniek, inclusief technieken voor het foutloos coderen en decoderen van berichten, etc. Bovendien moest er met hoge nauwkeurigheid gewerkt worden. Daarbij stond iedereen voortdurend onder druk om betere ontwerpen af te leveren. Maar die betere ontwerpen moesten direct nadat de maskers gemaakt waren, wel getest worden en goed werken, daarom waren er ontwerp regels, die vergelijkbaar zijn met het conceptuele model van de bodem. Dit verhoogt niet alleen de productiviteit, maar ook de kans op een correct ontwerp bij de eerste productie run. Prof. C. Mead en prof. L. Conway waren de eersten die het zeer grote belang van formele bewijzen voor de ontwikkeling van geïntegreerde schakelingen in elektrotechnische producten inzagen. Hun inspanningen hebben geleid tot een zeer grootschalige ³herijking, van het onderwijs en het onderzoek, betreffende het ontwerp van complexe systemen.

1. De Schoonheid van de Wetenschap: Gepensioneerd Associate professor (UHD) van de Universiteit Twente, Afdeling Elektrotechniek
2. D. Lohse, Kijk, luister, en sta open, Campus 1, Mei 2020.
3. Wikipedia: The Mead & Conway revolution.

Door doelgericht onderzoek zullen we een mogelijkheid vinden om het beoogde hoogwaardige natuurdoel te realiseren waarin de natuur zich met minimale hulp, autonoom zal herstellen.

Dit is extreem belangrijk, omdat het impliceert dat de natuur weer op de eerste plaats staat, want als het probleem de diepte ontwatering! is, en als we daar niets aan doen vanwege een vermeend eigenbelang, van de drinkwatersector, dan zal volgens de voorliggende plannen de gijzeling van de maatschappelijke sectoren niet opgeheven kunnen worden, terwijl de natuurdoelen, doordat de politiek de bedrijfsblindheid omarmt, niet realiseerbaar worden, waardoor we blijven zitten met een zeer kostbaar proces van het periodiek oplappen van de natuurgebieden. Als gelijktijdig blijkt dat het afslachten van koeien en andere landbouwdieren niet helpt om het bedrijfszekerheidsdoel en het natuurdoel te realiseren, dan is er sprake van een zeer grote en kostbare blunder, die het leven van alle agrariërs ruïneert.

Maar wat moet je eigenlijk bewijzen? De natuuronderzoekers wisten het wel, ze gingen de bedrijfsvoering  van de agrarische sector en meer in het bijzonder de meststoffenwet bestuderen, ze beschikten over metingen van de stikstofconcentratie in de bodem en inmiddels ook van de depositie van stikstof op de natuur. Men bepaalde Kritische Depositie Waarden, gegeven een emissie en een transport model van de stikstof door de lucht, waardoor het beeld ontstond van een 'vijandige' agrarische sector en een 'kwetsbare' natuur. Er wordt netjes gemeten, maar wie beter kijkt ziet meer: Er worden wel puzzelstukjes gebruikt, maar het conceptuele model van de bodem, het kennis domein waarover de hydrologen van allerlei soort, kunnen beschikken was duidelijk groter dan de paar puzzelstukjes die beschouwd werden, waardoor het volledige overzicht buiten beeld raakt, en het oplossen van de puzzel bedoeld om wetgeving te maken, resulteert in onschuldigen, die schuldig zijn door de wet en regelgeving.

Vanuit het vakgebied der hydrologie waren al signalen gekomen dat de wetenschappers hun vakgebied niet goed genoeg beheersten:

¹Vaak zijn theorie en praktijk verenigd niets klopt en niemand weet waarom!

Theorie is als men alles weet en niets klopt!

en ik zal laten zien dat grootschalige winningen eigenschappen vertonen zoals, versterking, meekoppeling, bistabiele relaxatie oscillaties, etc. Een aantal van deze facetten kennen we ook van een megafoon, die de signalen slechts versterkt als op de knop gedrukt wordt waarmee de voeding wordt verbonden met de elektronica. Ook een mobiele telefoon, waarmee je niet kunt bellen als de accu leeg is, is nog zo'n facet. De halfgeleider systemen die ik hier als voorbeeld gebruik worden alle beschreven door de diffusie vergelijking, en zij hebben als aanvullende eigenschap dat ze passief zijn als hun voeding uit is. De hydrologie vormt, ten opzichte van halfgeleiderschakelingen, geen uitzondering. De neerslag en ook de pomp in de pompput vormen de voeding. Het hydrologische systeem is passief zonder voeding, maar heeft in dat geval ook een grondwaterspiegel h(x,y,t)=C, hetgeen wil zeggen dat de grondwaterspiegel in de nul-toestand, horizontaal was voor alle (x,y) en (t) in het winveld en als we in de hydrologie naar een grotere schaal gaan dan gebruikelijk, zien we dat de zeeën niet vlak zijn maar dat ze bolvormig worden door het zwaartekrachtveld van de aarde.

De beschreven eigenschappen, die vanwege het actieve gedrag, impliceren dat de Laplace voorwaarden niet geldig zijn, behoren tot het ervaringsdomein van alle burgers in Nederland, maar zij komen in het onderwijs van de hydrologie (in Nederland) niet voor, maar zij spelen wel een cruciale rol bij de beschrijving van de eigenschappen van dunne watervoerende lagen. Het was prof. J.J. de Vries die tijdens de slag om de achtergrondverlaging verwees naar een mogelijk schaal effect.

Het is de kunst om een ontwerptechniek voor winvelden te ontwikkelen waarin we deze effecten slechts impliciet meenemen in de ontwerptechniek, zodat we niet steeds opnieuw het wiel gaan uitvinden om er maar zeker van te zijn dat er geen relaxatie oscillaties op zullen treden. Als de hydrologen winvelden hadden willen ontwerpen die een minimale uitspoeling van meststoffen veroorzaken (o.a. stikstof) had men het vakgebied der hydrologie, beter moeten organiseren bijvoorbeeld door zelf het conceptuele model van de bodem op te stellen en ook zelf aan te geven hoe de schaal ρ van het winveld bepaald kan worden, gegeven de dikte D van de watervoerende laag. Dat is niet gebeurd en er is een grote nadruk komen te liggen op dienstbaarheid aan de bedrijfskundige belangen van de drinkwatersector!, zeg maar de winst. Omdat de drinkwatersector ook het onderzoek coördineert, is er een ongekende verstrengeling van belangen ontstaan die heeft geleid tot een ongekende bedrijfsblindheid binnen het vakgebied der hydrologie en in de drinkwatersector in het bijzonder. Opvallend daarbij is, zoals in het thema diepte ontwatering is besproken, dat ook het RID/RIVM dat werd geacht toezicht te houden, geen zelfstandig onderzoek uitvoert om mogelijke fouten te vinden maar wel graag mee werkt als het gaat om nieuw onderzoek. Door die opstelling heeft Nederland de stikstofcrisis vanaf de jaren 50 in de vorige eeuw, en meer specifiek in de afgelopen 43 jaar laten ontstaan en daarbij valt het op dat het niet de agrariërs zijn, die de problemen hebben veroorzaakt, maar de stikstof crisis is juist ontstaan door de drinkwatersector en de verstrengeling van belangen die samenhangt met de invoering van 3^e geldstroom financiering van het onderzoek.

De professionalisering van de bedrijfsvoering binnen de drinkwatersector, bekend van 'de invoering van nieuwe boekhoudsoftware', die samengaat met Human Resource Management technieken, zorgt voor een grotere aandacht voor de winst, maar als we de uitspoeling van meststoffen willen bestuderen, dan mogen we uitsluitend gebruik maken van de eigenschappen van de bodem, als beschreven in het conceptuele model van de bodem. Pas achteraf mag aandacht besteed worden aan een kosten optimalisatie.

1. M. Knotters, Beoordeling van tijdreeksmodellen, theorie? Een pragmatisch geluid!, NHV, De Bilt, 27 juni 2013

Het logo dat ik gebruik is de driebalk van Penrose, opvallend daaraan is het effect dat bij waarneming op een kleine schaal, elke hoek een rechte hoek kan zijn van een kozijn. Maar als we afstand nemen van de tekening blijkt dat er iets vreemds te zien is waardoor we opeens een kozijn zien met slechts 3 haakse hoeken. Het was M.C. Escher die dit soort objecten omzette in zeer opvallende tekeningen, zoals een waterval die zichzelf voedt.

Het is zéér belangrijk dat er ook in de hydrologie op korte termijn een een grootschalige herijking, van het onderwijs en het onderzoek komt om het ontwerpen van nieuwe, sterk verbeterde winvelden op gang te brengen. Daarmee kunnen we ook de zeer ongewenste verstrengeling van belangen tussen de universiteiten en de drinkwatersector, snel achter ons laten.

De urgentie is zéér groot omdat de huidige winvelden zeer veel schade veroorzaken, doordat de grondwaterspiegel zich, als gevolg van de veelvuldige keus voor een zuivere puntwinning die een groot debiet Q wint, en dat debiet transporteert door de dunne watervoerende laag, waarbij de grondwaterspiegel veelvuldig en langdurig buiten het interval van volledige assimilatie & gewasverdamping beweegt. Daardoor spoelt er navenant veel stikstof uit naar de bodem. Uit de standplaatsvergelijking tussen de maisvelden blijkt dat er wel tot 95% van de mestgift uit kan spoelen als gevolg van diepte ontwatering bij gelijke bodems en gelijke meteorologische omstandigheden.

Er is een probleem ontstaan doordat de hydrologen niet zelf het conceptuele model van de bodem hebben opgesteld als het Gegeven van hun gemeenschappelijke onderzoek. Doordat iedere onderzoeker een klein foutje kan maken, ontstonden er afwijkingen in de puzzel, en die afwijkingen, kregen vervolgens in het 3^e geldstroom onderzoek een permanente plaats. 

Een van zulke afwijkingen is al 43 jaar terug ontstaan toen het Landelijk Meetnet Grondwaterkwaliteit, tussen 1979 en 1984, werd ¹ingericht. Toen er een paar jaar was gemeten werd de Meststoffenwet op 27 november 1986 ingevoerd. De 'kleine' foutjes in die wet betreft het feit dat het ontstaan van de meststoffen door natuurlijke nitrificatie niet wordt genoemd, net als het uitspoelen van meststoffen in verband met diepte ontwatering veroorzaakt door de wetgevende drinkwatersector. Tenslotte wordt in Art. 9.3 en 10.4 van de meststoffenwet slechts een stikstof concentratie genoemd die niet overschreden mag worden, maar in die wet staat niets over de noodzaak om de diepte ontwatering veroorzaakt door de wetgevende drinkwatersector te beperken tot het interval van volledige assimilatie van het gewas. Dat is niet een klein foutje te noemen als de uitspoeling van mest met gemak op kan lopen tot 95% van de mestgift. In de Meststoffenwet worden de agrariërs wel genoemd, maar uitsluitend als de enige die de wet na moeten leven. De WUR, de bevriende Universiteiten, de ministeries, het PBL, CBS, de NPO, het RIVM, de ministers, iedereen keurt de uitgestippelde werkwijze goed en niemand controleert het onderzoek serieus op fouten, dit is ondenkbaar voor iemand die een halfgeleider schakeling wil maken en de weigering van onze regering, om het onderzoek dat bomvol zit met fouten, nogmaals door te lichten, spreekt boekdelen. Het vaststellingsbesluit programma aanpak stikstof, geldig van 18-12-2017 staat: De integrale beoordeling brengt mee dat het aspect stikstof voor een Natura 2000-gebied geheel is afgewogen. Dit aspect wordt 1-op-1 overgenomen in het beheerplan van het betreffende gebied. Deze formulering gaat uit van de hypothese dat de betreffende onderzoekers geen fouten (zullen) maken. Maar die hypothese kan geen stand houden, bij zoveel fouten en blunders in het wetenschappelijke onderzoek, die met behulp van een positief bewijs niet langer dan 14 regels alle gemakkelijk te vinden zijn. Je mag niet zomaar van alles weglaten om eenvoudige rekensommetjes over te houden, gewassen zoals de pijpenstrootjes, brandnetels en bramen die genoemd worden in verband met eutrofiëring, nemen de voedingsstoffen op via een entree en het is heel zeldzaam dat die entree

in een stikstofgevoelige habitat nemen de stikstof op om te groeien via kunnen stikstohebben

Het grote aantal fouten dat ik blijkt Maar het gaat al helemaal mis bij het monitoren van de processen in de bodem, doordat de drinkwatersector

terwijl ook bovendien , terwijl ook de causale verbanden verkeerd worden gelegd, die de opbouw van de stikstofconcentratie in de bodem

Daar komt bij dat de universitaire onderzoekers zich zeer assertief presenteren alsof er alles aan gelegen is om de buit van 24-31 miljard € nog vandaag te incasseren.

Het duurde, gelet op de verschillen tussen de elektrotechniek, waar we ons zeer bewust zijn van het grote belang van formele bewijzen, niet lang voordat ²de theorie van assimilatie en diepte ontwatering onderdeel was van een Bewijs niet langer dan 14 regels dat de gewenste specificatie van de grondwaterspiegel bepaalt. Met zo'n bewijs in de hand zie je pas goed de kracht van de logica en de Schoonheid van de Wetenschap, want elke keer dat ik een fout vindt hoef ik me daarvoor niet meer te verontschuldigen, want ieder ander kan op basis van een positief bewijs met hetzelfde gemak dezelfde fouten vinden. Bij het thema diepte ontwatering heb ik aangetoond dat de problemen met het uitspoelen van meststoffen al vanaf de jaren 50 van de vorige eeuw spelen. Degene die het daar niet mee eens is, is welkom om via een soortgelijk positief bewijs tot een andere conclusie te komen, maar daarbij mag een nietszeggend negatief bewijs: Zoals: 'Niet alles is mogelijk' niet gebruikt worden.

De VEWIN geeft haar visie: De mestproblematiek is voor de drinkwatersector in het zuiden en oosten van Nederland is nog altijd actueel, ondanks een sterke daling van het stikstofgebruik in de agrarische sector sinds de jaren 1990. Deze stellingname klopt met het feit dat de agrariërs goede resultaten hebben bereikt met het terugdringen van overbemesting, maar de drinkwatersector, heeft tenminste sinds 1973, het jaar waarin ir. G.W. Bloemen de analyse van de zuivere puntwinning 't Klooster, te Hengelo (Gld) heeft gepubliceerd niets gedaan om essentieel betere winvelden in bedrijf te nemen die de diepte ontwatering beperken. Het was, als al beschreven bij het thema diepte ontwatering, eenvoudig mogelijk om een winveld te maken zonder transportverlaging, door het debiet Q gespreid te winnen en gebruik te maken van leidingen die het productie water naar het zuiveringsstation transporteren.

Doordat de drinkwatersector een passieve houding aanneemt, spoelt er nu, onder gelijke meteorologische omstandigheden tot 95% van de mestgift door diepte ontwatering uit, terwijl het überhaupt niet nodig is dat er stikstof uitspoelt. Al in 1973 spoelde er veel te veel mest uit als gevolg van diepte ontwatering bij 't Klooster. De sector zelf raakt daardoor feitelijk in een toestand van bedrijfsblindheid, die er toe leidt dat de agrariërs, geheel ten onrechte, aangesproken worden op het feit dat het grond- of oppervlaktewater niet voldoet aan aan de ¹EKRW waterkwaliteitseisen die de sector, in het jaar 2000 samen met onze koning in EG verband heeft uitgezet.

Dat er ingrijpende maatregelen nodig zijn blijkt uit de volgende uitspraak van een van de leermeesters die ingaan op een verzoek van de drinkwatersector om een lagere schade uitkering mogelijk te maken: Als je een deel van de verlaging verklaart uit de achtergrondverlaging heeft dat veelal een groot effect op de berekende schade van een winning. In het thema diepte ontwatering, hebben we gezien dat het mest-equivalent van de extra winst uit spoelt als gevolg van diepte ontwatering, veroorzaakt door de drinkwatersector. Maar het venijn is dat de uiterst gebrekkig geformuleerde mestwet dit effect toeschrijft aan de agrariërs. Het RID/RIVM had als toezichthouder moeten weten dat door de meting van de stikstofconcentratie, de causale oorzaak niet kwantificeerbaar is. Het blijkt dat de ambtenaren die nu op de ministeries werken het niet erg vinden als de agrarische sector, wordt aangesproken op iets waar die sector part nog deel aan heeft, maar ook geen invloed op uit kan uitoefenen. Ze schrijven in de aankondigingen van het 7^e Actie Programma Nitraatrichtlijn: De overweldigende hoeveelheid reacties (circa 3650!) laat zien dat het om ingrijpende maatregelen gaat. Daar zijn we ons zeker van bewust. Tegelijkertijd staat Nederland ook voor grote opgaven op het gebied van waterkwaliteit in ons land. Op veel plekken in Nederland voldoet de kwaliteit van het grond- of oppervlaktewater niet aan de gestelde normen. Zoals de minister heeft laten weten bij de publicatie van het ontwerp 7^e AP zijn er geen makkelijke oplossingen meer.

Maar de bewering dat er geen makkelijke oplossingen meer zouden zijn, is vals, zoals zojuist werd aangetoond, met de bespreking van de zuivere puntwinning, die in gespreide vorm een winningsverlaging heeft van ~0.2m doordat de transporttrechter wegvalt. Maar de drinkwatersector kiest er, bij de slag om de achtergrondverlaging voor om de aanlokkelijke hogere winst te incasseren, die ontstaat door toepassing van de truc met de achtergrondverlaging,  om winvelden te maken met beide verlagingen.

Het aforisme van de D66 coryfee Alexander Rinnooy Kan, stelt:

Wie denkt dat kennis duur is,

weet niet wat domheid kost.

Het is mogelijk om een puntwinning, zoals 't Klooster, gelegen ten Oosten van Hengelo (Gld.) ook uit te voeren zonder transporttrechter, maar zonder winningsverlaging is onmogelijk, omdat het gewonnen water ergens vandaan moet komen. Als we voor die realisatie kiezen gaat de grootste verlaging terug van ~2m, naar ~0.18m volgens de metingen van ir. G.W. Bloemen uit 1973. De uitspoeling van meststoffen is zo groot bij zuivere puntwinningen, omdat het interval van volledige assimilatie in veel gevallen eindigt rond 1m.

Bij de slag om de achtergrondverlaging, wilden de waterleidingbedrijven uitgenodigd door prof. C. Van den Akker, als zojuist beschreven,

gestreden om het bestaan van de winningsverlaging.

Lang voordat het Programma Aanpak Stikstof het PAS in het leven werd geroepen, voldeed de kwaliteit van het grond- of oppervlaktewater óók niet aan de gestelde normen. Doordat de drinkwatersector meer interesse had in lagere schade uitkeringen dan in lagere schades, en al heel lang de bijzonder schadelijke zuivere puntwinningen, gebruikte bij grote debieten Q, was de diepte ontwatering voortdurend veel te groot waardoor hoge schade uitkeringen verschuldigd waren, die men liever niet uitkeerde. Maar binnen het PAS werd aangenomen dat de agrariërs hun zaakjes niet op orde zouden hebben.

Daardoor was het natuurdoel ook al niet realiseerbaar was, in verband met de diepte ontwatering veroorzaakt door de drinkwatersector  op het moment dat de maatschappelijke sectoren, die de diepte ontwatering niet kunnen beïnvloeden, gegijzeld en gestraft werden.

Dit laat zien dat niet eenvoudig is om foutloze wetten te maken als de opsteller ervan geen formeel bewijs gebruikt dat bij het Gegeven, uitgaat van het conceptuele model van de bodem. Juist daarom is het ook heel belangrijk dat de leermeesters die mee hebben geholpen bij de slag om de achtergrondverlaging, zich goed realiseren hoe ingrijpend de gevolgen zijn van hun adviezen zijn voor het functioneren van ons rechtssysteem. Iedereen weet dat het (grond)water zich niets aantrekt van maatschappelijke wetten en ook niet van de leidende rol van de drinkwatersector in het 7^e AP. Aannemende dat de drinkwatersector haar bedrijfszekerheidsprobleem op wil lossen en het natuurdoel steunt, zijn er juist wel makkelijke oplossingen. Als de agrarische sector de overbemesting stelling voldoet terwijl de drinkwatersector de assimilatie stelling voldoet, zal er in het geheel geen stikstof meer uitspoelen.

De bijdrage die daaruit volgt die de drinkwatersector aan het 7^e AP moet leveren, is onmisbaar om het natuurdoel te bereiken en de Nederlandse bevolking zal, bij het gebruik van het bijbehorende  zuivere drinkwater in de wasmachine, de keuken, het toilet en de badcel, maar ook bij de consumptie ervan, blij zijn met water geproduceerd uit kristalhelder ruwwater. Dat doel kan slechts gerealiseerd worden, door grondwater te winnen dat via de overbemesting stelling én de  assimilatie stelling vrij is van stikstof, én via de zure sulfaatbodem stelling vrij is van ernstige problemen in de bodem die ontstaan door beluchting van pyriet, én ook beekjes die weer als vanouds stromen doordat we bij de realisatie van het winveld, technieken gebruiken die een onnodige verlaging van de grondwaterspiegel minimaliseren, waardoor nog slechts een verlaging van ~0.2m overblijft.

1. W. Duijvenbooden, L.F.L. Gast, J. Taat, Landelijk Meetnet Grondwaterkwaliteit: eindrapport van de inrichtingsfase, RIVM rapport nr. 840482001.
2. De Europese KaderRichtlijn Water, schrijft streefwaarden voor, voor de (grond)waterkwaliteit.
   

Als de grondwaterspiegel in de nul-toestand horizontaal was, is een verlaging van 0.2m, die onafhankelijk is van het debiet Q is, eenvoudig realiseerbaar met een gespreid winveld. Als de grondwaterspiegel in de nul-toestand hellend was kan een regeneratief winveld gebaseerd op een gespreide infiltratie gecombineerd met een 'passieve' lijnwinning evenzeer goede diensten leveren. In de afgelopen 43 jaar heeft de drinkwatersector slechts zelden andere winvelden gebruikt dan zuivere puntwinningen. Dit zijn vanwege het transport van ruwwater door de dunne watervoerende laag, qua diepte ontwatering, vanwege de transportverlaging, de slechtst presterende winvelden. Bovendien waren de grondwaterformules gemakkelijk te hanteren, mits er werd aangenomen dat de grondwaterstroming stationair zou zijn. De drinkwatersector vond de compensatie vergoeding voor de agrariërs, wel hoog, maar zij raakten in strijd met prof. C. Van den Akker in verband met een aanzienlijke verkleining van de berekende schade die ze gingen doorvoeren, door de winningsverlaging, die zij de achtergrondverlaging noemden, te gebruiken om de transporttrechter in de berekening met de achtergrondverlaging te verhogen. Dit was tevens een formele bevestiging van het feit dat de drinkwaterwinning een grote uitspoeling van stikstof veroorzaakt als gevolg van diepte ontwatering. Met een gespreid winveld lukte het me, om voor het geval dat de grondwaterspiegel horizontaal was, om de hele transporttrechter te elimineren terwijl het debiet Q evengoed gewonnen kan worden, maar nu zonder uitspoeling van grote hoeveelheden stikstof, door diepte ontwatering. Daarover later meer.

Wie een synthese procedure voor het ontwerp van een winveld wil gebruiken kan in stap1 de specificatie van de grondwaterspiegel bepalen die voor alle (x,y) in het winveld, en voor alle (t) in het teeltseizoen geldig moet zijn. Daarna volgt in stap2 de realisatie van het winveld dat voldoet aan de specificatie. Bij de synthese procedure hoort ook een invariante eigenschap, die stelt dat er in de nul-toestand een hoogwaardig natuurgebied aanwezig moet zijn, eventueel na een ontwikkelfase van het gebied, en dat die situatie niet verandert bij het in bedrijf nemen van het winveld. De implicatie daarvan is dat de verlaging van de grondwaterspiegel slechts minimale waarden aan mag nemen. Ik zal straks een constructief bewijs van stap1 van zo'n synthese procedure geven, dat is gebaseerd op het conceptuele model van de bodem.

Als de grondwaterspiegel in de nul-toestand horizontaal was, is een verlaging van 0.2m, die onafhankelijk is van het debiet Q is, eenvoudig realiseerbaar met een gespreid winveld. Als de grondwaterspiegel in de nul-toestand hellend was kan een regeneratief winveld gebaseerd op een gespreide infiltratie gecombineerd met een 'passieve' lijnwinning evenzeer goede diensten leveren. In de afgelopen 43 jaar heeft de drinkwatersector slechts zelden andere winvelden gebruikt dan zuivere puntwinningen. Dit zijn vanwege het transport van ruwwater door de dunne watervoerende laag, qua diepte ontwatering, vanwege de transportverlaging, de slechtst presterende winvelden. Bovendien waren de grondwaterformules gemakkelijk te hanteren, mits er werd aangenomen dat de grondwaterstroming stationair zou zijn. De drinkwatersector vond de compensatie vergoeding voor de agrariërs, wel hoog, maar zij raakten in strijd met prof. C. Van den Akker in verband met een aanzienlijke verkleining van de berekende schade die ze gingen doorvoeren, door de winningsverlaging, die zij de achtergrondverlaging noemden, te gebruiken om de transporttrechter in de berekening met de achtergrondverlaging te verhogen. Dit was tevens een formele bevestiging van het feit dat de drinkwaterwinning een grote uitspoeling van stikstof veroorzaakt als gevolg van diepte ontwatering. Met een gespreid winveld lukte het me, om voor het geval dat de grondwaterspiegel horizontaal was, om de hele transporttrechter te elimineren terwijl het debiet Q evengoed gewonnen kan worden, maar nu zonder uitspoeling van grote hoeveelheden stikstof, door diepte ontwatering. Daarover later meer.

In de afgelopen jaren is het wetenschappelijke onderzoek in het vakgebied van de hydrologie in het slob geraakt door verstrengelingen van belangen, die aan het licht komen als de slag om de achtergrondverlaging wordt gestreden. Er werden rapporten geschreven met het resultaat van een negatief bewijs waaruit zou blijken dat de achtergrondverlaging 'niet verklaard kan worden met de beschikbare kennis', maar als ik de winningsverlaging van het gespreide winveld bepaal blijkt dat de achtergrondverlaging, juist heel goed verklaard kan worden. Bovendien had G.W. Bloemen, de achtergrondverlaging al in 1973 gemeten en een waarde van 0.18m vastgesteld. Dit laat zien dat negatieve bewijzen, die vaak niet meer zijn dan een hypothese met een omkering, niets bewijzen.  Dat geld ook voor het stuk van Dhr. J. Remkes, met als titel: 'Niet alles is mogelijk' en op zich is dat geen probleem, vooropgesteld dat achteraf het zo gewenste positieve bewijs wordt nageleverd. Maar dat onmisbare stuk wordt niet nageleverd.

komt niet als de onderzoekers maar hun best doen om alsnog een positief bewijs te leveren. Maar juist daar wordt moeilijk over gedaan.

We moeten onze kennis echter zo inrichten dat een realiseerbaar doel ook echt gerealiseerd zal worden. Het is bovendien altijd belangrijk dat de doelstelling goed geformuleerd wordt en door een positief bewijs gesteund wordt. Daarop moet je streng zijn, zeker als het gaat om 25 tot 31 miljard €, een ongekend groot deel van ons nationale product. Natuurlijk controleer ik eerst met het thema diepte ontwatering, om te zien of de reductie van de veestapel een bijdrage kan leveren aan het tot stand komen van een hoogwaardig herstel van natuurgebieden, maar wat ik ook bedenk, steeds is de uitkomst negatief. Met een constructief bewijs, bekend van het ¹meetkunde onderwijs van de middelbare school, kan het natuurdoel gerealiseerd worden, maar als de drinkwatersector vindt dat de kosten daaraan verbonden te hoog zijn, omdat men via het toepassen van de achtergrondverlaging, de schade vergoeding voldoende omlaag kan brengen, dan heeft het weinig zin om miljarden te investeren in het uitkopen van boeren, omdat in dat geval het natuurdoel überhaupt niet realiseerbaar is omdat de drinkwatersector dan de diepte ontwatering kennelijk niet onder controle wil brengen.

Wie zich concentreert op wat anderen zouden moeten doen om de veronderstelde doelen te realiseren, komt gauw voor verrassingen te staan. In juni 2017 heeft dhr. A. Frentz iedereen verrast met zijn wens om koeien af te slachten. Maar als achteraf blijkt, als alle koeien zijn afgeslacht, dat het doel nog steeds niet gerealiseerd is, dan spreken we over blunders, waar de agrariërs, héél terecht, nachtmerries van krijgen. Maar ik laat zien dat zulke blunders een integraal onderdeel zijn van het huidige stikstofdossier, gewoon omdat de wiskundige onderbouwing niet goed genoeg is. Bovendien verstoort dit soort blunders ons hele zorgvuldig opgebouwde rechtssysteem, waardoor onschuldigen, schuldig worden door de wet en regelgeving. Regeren is niet moeilijk, maar als iemand 25 miljard van je wil hebben, moet je wel om een positief bewijs vragen, wie dat niet doet is gauw al z'n geld kwijt. In dit geval dacht onze regering gegijzeld te zijn door gerechtelijke uitspraken, maar als de project aanvragers geen hoogwaardig herstel van natuurgebieden leveren, kan verdwijnt de magie van die gijzeling als sneeuw voor de zon.

Al in 1835 wist Johan Frederik Lodewyk Schröder, dat je zo niet mag werken. Helaas is er veel kwaliteit van weleer in het onderwijs en onderzoek verloren gegaan door de introductie van 3^e geldstroom financiering en bezuinigingen. De 25 tot 31 miljard €, is zeker een grote uitzondering, maar er zijn nog zoveel problemen die voorrang hebben, dat we nu zeker moeten zijn dat een hoogwaardig herstel van natuurgebieden gerealiseerd zal worden. Uit het thema diepte ontwatering, blijkt dat het voorliggende plan die zekerheid niet kan bieden, maar wel vol zit met blunders, waar niet alleen de agrariërs, maar ook de kiezers, nachtmerries van krijgen.

1. Johan Frederik Lodewyk Schröder, Over de meetkundige bepalingen, Volume 1, Uitgegeven door de eerste klasse van het Koninklijk Nederlands instituut van wetenschappen, letterkunde en schone kunsten, Amsterdam, C.G. Sulpke, 1835
   

Bewijsbaar correct

We kunnen pas goed begrijpen hoe drinkwaterwinning optimaal ingepast kan worden in een omgeving met landbouw en natuur, als we de processen in de bodem kunnen formaliseren zonder fouten te maken. Met het conceptuele model van de bodem als Gegeven kan de gewenste grondwaterspiegel voor alle (x,y) en (t) gespecificeerd worden.  Het is belangrijk dat we een positief bewijs leveren. Zo'n bewijs bevat noodzakelijke en voldoende voorwaarden! die voldaan moeten worden, opdat elk doel dat we ons stellen ook realiseerbaar is. De notatie natuurdoel ⇒ bedrijfszekerheidsdoel, beschrijft een implicatie en met Griekse letters wordt verwezen naar een voldoende voorwaarde die worden gebruikt in het bewijs. Ik onderscheid de volgende doelen: natuurdoel {α, β, γ, δ} ⇒ bedrijfszekerheidsdoel {α, β, γ} ⇒ assimilatiedoel {α}.  Omdat we het natuurdoel, samen net alle geïmpliceerde doelen willen realiseren volstaat het om bij Gevraagd het natuurdoel op te geven. We vormen een positief bewijs door toepassing van de invariante eigenschap: Als in er in de nul-toestand een hoogwaardig natuurgebied aanwezig, of mogelijk is, dan zullen de eigenschappen van het natuurgebied uit de nul-toestand behouden blijven. De drinkwatersector en de agrarische sector, werken via de Minas wetgeving, zeer effectief samen om overbemesting te voorkomen. Door het conceptuele model van de bodem te structureren kan de gewas specifieke assimilatie stelling geformuleerd worden met behulp van de bij het gewas behorende assimilatie curve. Als de grondwaterspiegel voor alle (x,y) en (t) zich beweegt in het interval van volledige assimilatie, zal er géén mest uitspoelen. Als de grondwaterspiegel wordt gekoppeld via de assimilatie curve aan eigenschappen van gewassen die het maaiveld als standplaats hebben, spreken we van de diepte ontwatering. Als gevolg van een verlaging van de grondwaterspiegel kan er ook een zure sulfaatbodem ontstaan. Tenslotte is het voor natuurgebieden van groot belang dat de kwel stelling óók voldaan wordt. Dit is nodig om de vorming van kristalheldere beekjes mogelijk te maken. Als toegift beschrijf ik ook de put stelling, die beoogt om de zuiveringsinstallatie vrij te houden van darmbacteriën zoals e-coli.

We gebruiken een synthese algoritme dat de invariante eigenschap gebruikt en in stap1 de specificatie van een beoogde grondwaterspiegel h(x,y,t) bepaalt. Op basis daarvan wordt in stap2 de realisatie van een winveld bepaald voor het geval de grondwaterspiegel in de nul-toestand horizontaal of hellend was.

We vatten nu stap1 samen:

Gegeven

  Het conceptuele model van de bodem,

Gevraagd

  Specificeer voor alle (x,y) en voor alle (t) de grondwaterspiegel h(x,y,t) nodig voor de realisatie van het natuurdoel

Bewijs stap1 van de synthese

• Noodzakelijke! voorwaarde:

Overbemesting stelling.

• Voldoende! voorwaarden:

α. Assimilatie stelling &

β. Zure sulfaatbodem stelling &

γ. Put stelling &

δ. Kwel stelling, zodanig dat er voor alle (x,y) en (t) voor {α, β, γ, δ} één grondwaterspiegel h(x,y,t) ontstaat, met bijbehorende diepte ontwatering relatief tot het maaiveld waardoor alle voldoende voorwaarden voldaan worden.

Q.E.D.

Deze  formulering van het wiskundige ¹randvoorwaarde probleem is alles dat nodig is om de specificatie van een winveld, voor een nog te kiezen doel, te bepalen.

Het is belangrijk dat de invariante eigenschap zowel voor als na toepassing van de specificatie geldig is. Uit de structuur van het bewijs volgen de in wetgeving vast te leggen taken, waarvan slechts de groene delen geïmplementeerd zijn.

1. De agrariërs moeten de overbemesting stelling voldoen (Minas wetgeving).
2. De drinkwatersector moet de diepte ontwatering voldoen zodanig dat de (natuur)doelstelling voldaan wordt.
3. Het RIVM moet monitoren om  te kunnen oordelen of de  overbemesting en de diepte ontwatering stelling voldaan worden.

Het bewijs is pas sluitend als de taken 1..3 een volledige invulling krijgen. De noodzaak om te monitoren onderscheid dit soort bewijzen van de gebruikelijke bewijzen uit de ²meetkunde.

De oplettende lezer ziet in één oogopslag dat de verlaging van de grondwaterspiegel h(x,y,t) niet door het RIVM gemonitord wordt. Dit is zorgelijk, zeker omdat het RIVM wel ingeschakeld wordt bij de meting van de depositie van stikstof, maar of die depositie relevant is, blijkt pas als we de mestverliezen naar de bodem kennen, niet alleen qua grootte maar ook qua causale oorsprong.

Ook in de mestbalans opgesteld door de WUR en mede gepubliceerd door het PBL, is het verschil naar causale oorzaak weggehaald. Waardoor het uitspoelen van stikstof, veroorzaakt door de drinkwatersector, wordt toegerekend aan de agrariërs.

Merk op dat het cruciaal is dat deze fout  wordt ontdekt, want doorgaan met de fouten die voortkomen uit het verkleinen van de schade vergoeding, zal er voor zorgen dat de problemen die de ambtenaren willen oplossen, onoplosbaar zullen zijn, waardoor onze regering zal starten met het onnodig afslachten van koeien, en ook waarde gaat hechten aan de depositie van stikstof, in de veronderstelling dat de effecten die de natuurorganisaties ondervinden, worden veroorzaakt door de agrarische sector, terwijl het de diepte ontwatering is, die hier zo schadelijk is. Bij de introductie van het Landelijk Meetnet Grondwaterkwaliteit, heeft de advies en begeleidingscommissie aanbevelingen gedaan om beter te begrijpen waardoor de uitspoeling van meststoffen ontstaat. Door de logica in te zetten, om een bewijs te formuleren, vinden we echter zowel het juiste causale verband: Een klein deel van de mest, de Minas onzekerheid, kan uitspoelen door overbemesting omdat de actuele temperatuur en het aantal zonuren  van jaar tot jaar varieert, waardoor deze schommelingen niet opgenomen kunnen worden in de Minas wetgeving. Een ander, veel groter deel spoelt uit door diepte ontwatering, doordat de grondwaterspiegel h(x,y,t) zich voor veel standplaatsen (x,y) in de veel gebruikte winvelden, en voor lange tijd (t) zich buiten het interval van volledige assimilatie en gewasverdamping beweegt.

Dit is problematisch omdat de drinkwatersector met behulp van de achtergrondverlaging (≡ winningsverlaging) over is gegaan van een beleid gericht op vermindering van de schade naar een beleid gericht op vermindering van de schade vergoeding, waarvan iedere hydroloog weet, c.q. moet weten dat daardoor meer stikstof uitspoelt, terwijl er ook zure sulfaatbodems kunnen ontstaan. Die overgang heeft ook gezorgd voor de vele problematische winvelden. Het grote probleem is dat alle rapporten (gebiedsdossiers) die dit beschrijven stuk voor stuk goedgekeurd zijn door het RIVM, terwijl het RIVM ook verantwoordelijk was voor de monitoring, en bovendien werkte op aanwijzing van de drinkwatersector.

Zo kon 43 jaar geleden het valse RID/RIVM monitoring programma ontstaan, dat de eigen uitspoeling van stikstof naar de bodem door diepte ontwatering, toerekent aan de agrarische sector.

Omdat de drinkwatersector zich bedient van lobbyisten, zelf de hoge uitspoeling van stikstof veroorzaakt, en deze nu al 43 jaar jaar lang toerekent de agrarische sectorgeleden de monitoring van de eigen bijdrage aan de stikstofconcentratie in de bodem heeft uitgeschakeld, is er nu niet alleen sprake van bedrijfsblindheid, m

Wat weggelaten wordt, de natuurlijke nitrificatie van mest in natuurgebieden, de assimilatie van meststoffen door gewassen, en het valse RID/RIVM monitoring programma is hier belangrijk.

niet lqanger probeert om de over is gegaan op een politiek waarbij niet de schade wordt

De oplettende lezer ziet in een oogopslag dat alle criteria die moeten leiden tot de realisatie van het natuurdoel ⇒ bedrijfszekerheidsdoel ⇒ assimilatiedoel door het niet invullen van belangrijke taken, hoogst onzeker zijn. Bij de beschrijving van de foto's zal blijken dat er sprake is van bedrijfsblindheid, waardoor de drinkwatersector in grote problemen is gekomen, die problemen zijn niet zichtbaar, mede omdat het RIVM samen ging werken met de drinkwatersector.

Toen het RIVM metingen kon doen via een satelliet, van de aanwezigheid van een mix van de stikstof componenten NH₃, NO₂^- en NO₃^- die ook in natuurgebieden worden gevormd door het proces van natuurlijke nitrificatie van mest, met NO₂^- en NO₃^- de voedingsstof die stabiel in water voor kan komen, en alom tegenwoordig is in het DNA van plant, dier en mens, en noodzakelijk is voor het leven op aarde zoals wij dat nu kennen, werd de theorie van Koos van Zomeren en William Reppel terzijde gezet. De tijd van Het Programma Aanpak Stikstof, het PAS was aangebroken, waarbij de nadruk wordt gelegd op metingen van de depositie van de stikstof componenten en een verspreidingsmodel van deze componenten, aangevuld met Kritische Depositie Waarden die de natuurbeschermers gingen bepalen. Dit initiatief werd ondersteund door de drinkwatersector die onder andere aanstellingen van hoogleraren in deeltijd financierde. Het probleem was echter dat de oude theorie overboord werd gezet, terwijl een nieuwe onbewezen theorie over kritische depositie waarden, werd geïntroduceerd.

Op dit moment zijn er grote problemen met Met name die laatste opmerking klopt niet. Wie een positief bewijs formuleert, inclusief taken, gaat eerst nog even na of er echt geen enkele fout zit in het Bewijs en gaat daarna aan de slag om te controleren of alle taken goed worden uitgevoerd. Alle groen gekleurde delen in de lijst met taken worden correct uitgevoerd, maar de overige delen worden helemaal niet uitgevoerd. Daardoor is er geen toezicht op de taken die de drinkwatersector moet invullen. Maar deze sector, heeft de actie programma's 1-6 wel gecoördineerd, zonder dat het RIVM die taken heeft gemonitord. In meer algemene termen gaat het om de afhandeling van de schade als gevolg van verwelking, veroorzaakt door diepte ontwatering, die beschreven wordt door de assimilatie stelling, en om het ontstaan van zure sulfaatbodems als gevolg van verlaging van de grondwaterspiegel. De verontwaardigde taal van onze minister is aangeleerd en ze suggereert dat de overschrijdingen van de stikstofnorm worden veroorzaakt door overbemesting. Al eerder had ik aangegeven dat

Onze minister laat de drinkwatersector zelf de schade afhandeling organiseren, met behulp van zogenaamd onafhankelijke advies commissies zoals de CDG en de ACSG die aangesteld worden door de drinkwatersector zelf, daardoor zullen er geen gemakkelijke oplossingen meer zijn, zoals onze minister heeft laten weten.

Bij het uitbaggeren van het ⁵probleem kanaal Almelo de Haandrik, waarbij heel veel huizen opeens verzakten als gevolg van de baggerwerkzaamheden, hebben de adviseurs van de ACSG veel geld verdiend aan een nietszeggend negatief bewijs, dat de schade niet kan verklaren. Dat is, gegeven de huidige wetgeving voldoende om de (provinciale) overheid vrijuit te laten gaan, maar daardoor stagneert de wetenschappelijke vooruitgang in het mooie vakgebied der hydrologie.

Ingevolge art. 7.18 waterwet moest de drinkwatersector een compensatie vergoeding betalen als gevolg van schade veroorzaakt door een drinkwaterwinning. Dit vroeg veel inventiviteit van de leermeesters, om die vergoedingen zo klein mogelijk te maken. Maar het is heel eenvoudig om ook de betere trucs te ontmaskeren, zoals de correctie op de achtergrondverlaging, als je beschikt over een positief bewijs.

Door de gewaagde, en ondoordachte, verdediging, die zoals achteraf blijkt in strijd was met de integriteitsregels van de Nederlandse Universiteiten, is de situatie ontstaan waardoor de sector, nooit meer zelfstandig in staat zou zijn om de doelen te realiseren. Toen ik een gespreid winveld had ontworpen met een winningsverlaging die exact even groot is als de achtergrondverlaging, begreep ik hoezeer het toepassen van de achtergrondverlaging het vakgebied der hydrologie en met name ook de ecologie (biodiversiteit) zal schaden.

Om heel duidelijk te zijn, de boeren en ook alle andere maatschappelijke sectoren worden op dit moment gegijzeld vanwege het feit dat er geen makkelijke oplossingen meer zijn. Maar het natuurdoel is nu niet realiseerbaar, omdat daardoor alle doelen niet langer realiseerbaar zijn door diepte ontwatering. De hele stikstofcrisis die tot dit soort zaken is te herleiden, sort heel Nederland in een onnodige en ongekend dure, kennis crisis.

1. Wikipedia: Randvoorwaarde (wiskunde)
2. Johan Frederik Lodewyk Schröder, Over de meetkundige bepalingen, Volume 1, Uitgegeven door de eerste klasse van het Koninklijk Nederlands instituut van wetenschappen, letterkunde en schone kunsten, Amsterdam, C.G. Sulpke, 1835
3. RTV Oost, Dossier Kanaal Almelo de Haandrik.

Wie veel fouten vindt, heeft goed nieuws te melden

Door doelgericht onderzoek zullen we een mogelijkheid vinden om het beoogde hoogwaardige natuurdoel te realiseren waarin de natuur zich met minimale hulp, autonoom zal herstellen, zonder:

1. gijzeling van de maatschappelijke sectoren
2. het afslachten van koeien
3. gedwongen bedrijfsbeëindiging
4. draconische kosten
5. dwalingen in de wet en regelgeving
6. gebruik van nietszeggende negatieve bewijzen
7. activisten die zich vastketenen in bomen
8. een wirwar aan tegenstrijdige wetten

Er is natuurlijk altijd de triviale oplossing, die laat zien dat het mogelijk is om het natuurdoel te realiseren, immers als we de winning van drinkwater staken, krijgen we de alom bejubelde nul-toestand terug met z'n hoogwaardige natuurgebieden, en als we het debiet Q(t) langzaam weer groter maken zal er op enig moment niet langer aan de realisatie voorwaarden voldaan kunnen worden, bijvoorbeeld omdat de diepte ontwatering voor een bepaalde waarde van (x,y) of een bepaalde waarde van (t) te groot wordt, waardoor de assimilatie stelling niet langer voldaan wordt. Wat ik zojuist beschreven heb is de invariante eigenschap die bij een synthese methode hoort. Kennelijk is het natuurdoel (in de nul-toestand) altijd realiseerbaar, mits voldaan wordt aan de overbemesting stelling en aan de assimilatie stelling en nog een paar vergelijkbare stellingen, die ik later zal bespreken. Al deze stellingen, die direct voortkomen uit het conceptuele model van de bodem beschrijven samen de eisen die voort alle (x,y) en voor alle (t), die voldaan moeten worden door de grondwaterspiegel h(x,y,t) of de diepte ontwatering die we kunnen afleiden uit de (AHN) hoogte kaart en de grondwaterspiegel.

Wie geïnteresseerd is in de maximale omvang van de veestapel, kan die afleiden uit ofwel de gewasopbrengst of uit de grens die de overbemesting stelling stelt. Wie in Europa kijkt ziet dat met name Duitsland enorm consequent is met het verstrekken van subsidies. Dit heeft ertoe geleid dat Duitsland een van voorlopers is met het gebruik van zonnepanelen maar ook van mestvergisters, waardoor oogstresten, die niet bruikbaar zijn als diervoeder, aan het gasnet worden toegevoerd. Wat direct opvalt is dat er niets staat in het bewijs, dat slechts 14 regels lang is, over het afslachten van koeien. Uit het thema uitspoeling van stikstof door diepte ontwatering, blijkt dat het afslachten van koeien, in combinatie met de overgang van een weiland naar een heide gebied, niet bijdraagt tot een lagere uitspoeling van stikstof. De naam van het thema geeft al wel aan wat er aan de hand is: er spoelt stikstof uit als gevolg van de diepte ontwatering veroorzaakt door de drinkwatersector, en als we een weiland omzetten naar een heidelandschap, op een bepaalde standplaats (x,y), dan zorgt de natuurlijke nitrificatie ervoor dat er evenveel stikstof uitspoelt.

Het bewijs dat de fysisch-chemische eigenschappen van de bodem gebruikt, steunt direct op het conceptuele model van de bodem voor één standplaats. Door te stellen dat de logica van het bewijs geldig moet zijn voor alle (x,y) in het winveld en voor alle (t) in het jaar, kunnen we het bewijs dat slechts 14 regels omvat gebruiken als de specificatie van de winvelde. Een synthese methode moet kunnen beschikken over uitgewerkte ontwerp technieken voor de realisatie van een winveld volgens de eerder bepaalde specificatie.

Bij de correctie van de gevonden fout staan we nog slechts aan het begin van wat een een sluitend bewijs moet worden. Met het bewijs van 14 regels, is nu de specificatie van de winvelden bepaalt die het natuurdoel realiseerbaar maakt. Bovendien, en dat is niet onbelangrijk, hebben we een bedrijfsblindheid gevonden, want samen met het natuurdoel wordt ook het bedrijfszekerheidsdoel en het assimilatiedoel gerealiseerd. Een onderdeel van de specificatie (het assimilatiedoel) is dat de grondwaterspiegel voor alle (x,y) in het winveld en voor alle (t) in het teeltseizoen, zich nog slechts mag bewegen in het interval van volledige assimilatie van het gewas. Door diepte ontwatering veroorzaakt door de drinkwatersector, kan er alsnog te veel mest uitspoelen. Het RID/RIVM moet daarom de diepte ontwatering goed monitoren, om zeker te stellen dat de drinkwatersector het assimilatiedoel zal voldoen. Maar door verstrengeling van belangen tussen de drinkwatersector, de universiteiten en de onderzoeksbureaus is het wetenschappelijke onderzoek in het slob geraakt. Er werden rapporten geschreven met als titel 'Niet alles is mogelijk', terwijl we ons er op moeten richten om ervoor te zorgen dat een goed gedefinieerd doel gerealiseerd zal worden. We moeten daartoe ook kennis hebben van de (toegepaste) wiskunde, en ook van de synthese technieken die in de elektrotechniek gebruikt worden, die starten met het opstellen van een specificatie, om vervolgens de realisatie van een winveld te maken dat aan de specificatie voldoet. Zo ontstaat een constructief bewijs, bekend van het ¹meetkunde onderwijs van de middelbare school.

Het zal blijken dat de 8 genummerde 'doelen' gerealiseerd kunnen worden met een zeer kleine fractie van de beoogde investering van 24-31 miljard €.

Wie zich echter concentreert op wat anderen zouden moeten doen om de veronderstelde doelen te realiseren, komt gauw voor verrassingen te staan. Bijvoorbeeld door de constatering dat achteraf, als alle koeien al zijn afgeslacht, het doel nog steeds niet gerealiseerd is. Dit zijn blunders, waar de agrariërs nachtmerries van krijgen. 

AL in 1835 wist Johan Frederik Lodewyk Schröder, dat je zo niet mag werken. Helaas is er veel kwaliteit van weleer in het onderwijs en onderzoek verloren gegaan door de introductie van 3^e geldstroom financiering en bezuinigingen, alhoewel 24 tot 31 miljard € waar nu over gesproken wordt, als dat niet goed besteed wordt, er van de mogelijkheden om de kwaliteit in het onderwijs en onderzoek snel uitgeput zullen raken.

1. Johan Frederik Lodewyk Schröder, Over de meetkundige bepalingen, Volume 1, Uitgegeven door de eerste klasse van het Koninklijk Nederlands instituut van wetenschappen, letterkunde en schone kunsten, Amsterdam, C.G. Sulpke, 1835

De uitdaging: Synthese stap1: de specificatie.

Voor de mest, c.q stikstofkringloop, die iets formeler wordt beschreven in het conceptuele model van de bodem, impliceert de Minas wetgeving, dat er een voorschrift is dat mestgift koppelt aan de verwachte mestopname door het gewas. Dit voorschrift is in de loop der jaren uitgebalanceerd op variaties in de hoeveelheid zonlicht die het gewas opvangt en ook op variaties van de buitentemperatuur. Daardoor ontstaat door de jaren heen aan het eind van het teeltseizoen, op het moment dat de mestconcentratie gemeten wordt, een mestrest die een beetje varieert van jaar tot jaar. Om de mestrest daadwerkelijk naar nul te kunnen brengen, zaaien de agrariërs aan het begin van het rustseizoen een vanggewas in. Het vanggewas zorgt, zoals bijvoorbeeld blijkt uit de groei van gras in het rustseizoen, voor een aanzienlijke mestopname waardoor een kleine overbemesting in een jaar met weinig zon, alsnog wordt opgevangen, waardoor de mestconcentratie aan het begin van het nieuwe teeltseizoen stabiel laag hoort te zijn, ook als de mestconcentratie op het eind van het teeltseizoen wat hoger uitvalt dan verwacht.

Ik wil nu nog even aan de hand van de fotogalerij laten zien waar het over gaat bij de assimilatie stelling en de zure sulfaatbodem stelling die belangrijk zijn voor de bedrijfszekerheid van het zuiveringsproces.

α. De grondwaterspiegel mag zich uitsluitend bewegen in het interval van volledige assimilatie.

Als α voldaan wordt kan er een 100% mestopname worden gerealiseerd, maar als gevolg van diepte ontwatering zien we in de volgende foto dat er bij gelijke meteorologische omstandigheden grote verschillen kunnen ontstaan in de mestopname, die rechts op 5% uitkomt, waardoor 95% van de mestgift uitspoelt op het eind van het teeltseizoen. Het doel van de Minas wetgeving is om altijd te kunnen rekenen op een maximale mestopname, die de mestgift zo goed mogelijk benadert.

De sterke daling van het stikstofgebruik in de agrarische sector sinds de jaren 1990 is ontstaan doordat de agrariërs een goede match tussen de mestgift en de mestopname tijdens de groei weten te realiseren. In natuurgebieden ontstaat de mestgift door natuurlijke nitrificatie en deze is even groot als de mestgift in een weiland. De implicatie hiervan is dat we beducht moeten zijn op het uitspoelen van mest in natuurgebieden als gevolg van diepte ontwatering. Als we een heide veld vergelijken met een weiland zullen de gevolgen ~even groot zijn. Dat wil zeggen dat er niet zoiets bestaat als een extensieve landbouw.

Dat komt omdat de bodem van nature al vruchtbaar is, vanwege z'n structuur en de natuurlijke nitrificatie.

 β. Een zure sulfaatbodem ontstaat na drainage en beluchting van een bodem met pyriet.

De problematische winvelden zijn alle ontstaan als gevolg van diepte ontwatering. Merk

op dat er niet bij elk winveld waar mest uitspoelt, pyriet in de bodem voorkomt. Uit het feit dat α en β veelvuldig gelijktijdig niet voldaan worden blijkt dat de diepte ontwatering een belangrijke rol speelt in het ontstaan van hoge stikstof concentraties (Nitraat

In natuurgebieden treedt een natuurlijke nitrificatie op, waarbij bodembacteriën een mestgift maken uit bodemlucht die een goede overeenkomst heeft met de mestgift in een weiland. Als gewassen, zoals bomen, dieper wortelen, neemt het interval van volledige assimilatie overeenkomstig groter, waardoor de eisen te stellen aan de diepte ontwatering minder stringent zijn. Dit mechanisme is ook mede verantwoordelijk voor de natuurlijke selectie tussen de soorten. Als 1. de overbemesting stelling wordt voldaan, dan is het aan de drinkwatersector om 2. de diepte ontwatering te voldoen zodanig dat het natuurdoel gerealiseerd wordt. Daarbij zijn de eisen die gesteld worden voor een weiland enerzijds een heide landschap van gelijke orde. Hieruit volgt onmiddellijk dat het niet helpt om koeien af te slachten, of om de agrariërs andere voorschriften op te leggen. Zoals de agrariërs hun deel van het Bewijs voldoen, zo zal de drinkwatersector ook het eigen deel moeten voldoen. De laatste foto toont een landbouwgebied samen met een heide gebied met vennen. Met daaronder de transportkegel van de veelgebruikte zuivere puntwinning, samen met de winningsverlaging, die de hydrologen die de drinkwatersector adviseren, de achtergrondverlaging noemen. Er zijn belangrijke kwalitatieve verschillen tussen een transportverlaging die een gradient veroorzaakt in de grondwaterspiegel om het grondwater naar de pompput van een zuivere puntwinning te transporteren en een winningsverlaging die zo'n gradient in eerste aanleg niet nodig heeft. Elke poging om de gradient van een transportkegel te compenseren zal falen, omdat de gradient nodig is om het debiet Q te winnen.

De gespreide winning zorgt ervoor dat het transport van het productie water niet langer door de watervoerende laag wordt gevoerd waardoor we de transportverlaging elimineren. Het grote voordeel hiervan is dat de transporttrechter nu fungeert als klimaatbuffer gevuld met grondwater, die op 0.2m onder het oorspronkelijke niveau van de grondwaterspiegel uit de nul-toestand zit. Die 0.2m kan eenvoudig door een peilopzet in aanwezige watergangen worden gecompenseerd. Daarmee zien we dat een gespreid winveld altijd een klimaatbuffer bergt die in droge periodes, onder het gewas in landbouw en natuurgebieden, precies op de plek waar in de nul-toestand óók een klimaatbuffer aanwezig was, en wel zodanig dat de grondwaterspiegel zich in het interval van volledige assimilatie van het gewas beweegt. Op de foto zien we een winningsverlaging geschetst van 0.2m, terwijl de transportverlaging aanzienlijk groter is. Dit is een belangrijk resultaat omdat het uitspoelen van mest, dat naast het ontstaan van een zure sulfaatbodem de oorzaak is van problematische winvelden, slechts gestopt kan worden door eisen te stellen aan de grondwaterspiegel en het interval waarin deze zal bewegen.

Bij de introductie van het landelijk meetnet grondwaterkwaliteit (LMG) heeft de drinkwatersector die zich verenigd had in het Rijks Instituut voor Drinkwaterwinning (RID) besloten dat afwijkingen van een vast te stellen stikstofnorm gezien moesten worden als milieudruk en dat dit opgelost moest worden met beleidsmaatregelen. Dit had als effect dat de overschrijding van de stikstofnorm, die door de drinkwatersector werd veroorzaakt, werd toegeschreven aan de agrarische sector. Het is echter niet toegestaan om een positief bewijs te veranderen, door nieuwe gegevens te introduceren. In dat geval is het noodzakelijk, zoals iedereen weet, of behoort te weten, om het bewijs opnieuw te doorlopen. Er is geen publicatie waaruit blijkt dat dit gedaan is. Bij de beleidsmaatregelen werd ervoor gekozen om een stikstofnorm in de wetgeving op te nemen. Op zich is daar niets mis mee, mits de causale oorzaken via monitoring bepaald worden. Dit is belangrijk omdat er twee mogelijke oorzaken zijn: 1. overbemesting die uitsluitend voldaan kan worden door de agrariërs, en 2. diepte ontwatering die niet voldaan kan worden door de agrariërs, maar wel door de drinkwatersector.

In de 43 jaar dat er gemonitord wordt heeft het RID/RIVM nog nooit de actuele diepte ontwatering bepaald, terwijl dat noodzakelijk is om onderscheid te kunnen maken tussen de genoemde causale verbanden bij het vaststellen van verhoogde stikstofconcentraties in de bodem. Dit is onmisbaar om beleidsmaatregelen te kunnen nemen.

Een leergierige Alterra onderzoeker, die op zoek ging naar de fouten die gemaakt worden bij het aanleveren van onderzoeksresultaten aan de drinkwatersector werd ontslagen. Nu valt het op dat er niet één wetenschappelijke onderzoeker van niveau in staat is om een bewijs bestaande uit 14 regels zelfstandig foutloos te formuleren, terwijl elke wetenschappelijke onderzoeker, na afloop van z'n studie, juist bij uitstek met zulke bewijzen om moet kunnen gaan.

In geval van diepte ontwatering ontstaat er een tot zeg x% verminderde mestopname, die als gevolg heeft dat (100 - x)% van de mestgift uitspoelt. Het verwarrende is nu dat we te doen hebben met een proces dat zich, vanwege het -teken, aan de andere kant  van de mestbalans afspeelt, waarvan de waarde wordt toegerekend aan de geheel onschuldige agrariërs. Gelijktijdig probeert de drinkwatersector als coordinator van de actie programma's Nitraatrichtlijn de agrariërs aan te sporen om vooral beter hun best te doen om de  mest verliezen naar de bodem te verkleinen, terwijl het juist de drinkwatersector is die de diepte ontwatering moet voldoen zodanig dat het natuurdoel gerealiseerd zal worden. Het wordt een gerechtelijke dwaling genoemd als een rechter personen onterecht veroordeelt, maar wat hier zo opvallend is dat uitgerekend de wetgevende provincies die een onderdeel zijn van de drinkwatersector, die dit soort fouten in de wet en regelgeving opnemen. Zo kan een rechtsstaat niet functioneren! RTL Boulevard schrijft:

Minister Ferd Grapperhaus heeft in de Tweede Kamer excuses aangeboden aan de twee mannen die jarenlang onterecht vastzaten voor de Puttense moordzaak. "We hebben die mannen en hun gezinnen in de kou laten staan en we hadden namens het hele kabinet eerder excuses moeten aanbieden. "Wilco Viets en Herman Dubois zaten zeven jaar onterecht in de gevangenis voor de moord op Christel Ambrosius.

Maar in het stikstof dossier dwalen de rechters niet, de dwalingen zitten al in de wet en regelgeving en de stikstofplannen. Grondeigenaren die heel goed bijgedragen hebben aan een verminderde uitspoeling van mest, moeten zich nu laten omscholen omdat niemand op de ministeries meer in staat is om te zorgen voor een consistente wet en regelgeving. Er wordt, door voortdurend het eigenbelang voorop te stellen, fout op fout gestapeld.

Zelfs bij het bepalen van de hoogte van de grondwaterspiegel h(x,y,t) via metingen, was er sprake van meetfouten in de orde van 1m en ook nog eens 0.5m, terwijl er gemeten werd met drukopnemers met een nauwkeurigheid < 0.01m. Dit blijken geen meetfouten, maar de consequentie van het feit dat de hydrologen aannemen dat de Laplace voorwaarden geldig zijn bij grote onttrekkingen uit dunne watervoerende lagen. Prof. J.J. de Vries geeft n.a.v. de najaarsvergadering van de NHV over de achtergrondverlaging aan dat er sprake is van een schaal probleem. Ik zal dit in stap2 verder uitwerken om het natuurdoel ook echt te kunnen realiseren.

1. RTL Boulevard: Onterecht veroordeeld: Excuses Grapperhaus voor gerechtelijke dwaling in Puttense moordzaak, 25 november 2021 15:27
   

Het 7^e actie programma Nitraatrichtlijn

De drinkwatersector wil graag dat de zuivering van het ruwwater met minimale kosten uitgevoerd kan worden, en zij heeft dit veelvuldig kenbaar gemaakt bij de politiek. Dit eigenbelang heeft de stikstof actie programma’s, doen ontstaan net als de slachtpartijen onder koeien en het decimeren van de melkveehouderij.

We zijn intussen bezig met '¹het 7^e actieprogramma Nitraatrichtlijn', en in dat programma is niets terug te vinden van het feit dat de drinkwatersector de diepte ontwatering moet beperken om uitspoeling van meststoffen naar de bodem te voorkomen. Er komen maar liefst circa 3650 zienswijzen op dit actie programma binnen. In een algemene reactie op ingediende zienswijzen lezen we:

De overweldigende hoeveelheid reacties laat zien dat het om ingrijpende maatregelen gaat. Daar zijn we ons zeker van bewust. Tegelijkertijd staat Nederland ook voor grote opgaven op het gebied van waterkwaliteit in ons land. Op veel plekken in Nederland voldoet de kwaliteit van het grond- of oppervlaktewater niet aan de gestelde normen. Zoals de minister heeft laten weten bij de publicatie van het ontwerp 7^e AP zijn er geen makkelijke oplossingen meer.

Dit laat zien dat de fout die het RID/RIVM indertijd heeft geïntroduceerd, samen met de beslissing om de diepte ontwatering niet te monitoren, ingrijpende gevolgen heeft voor 1. de agrariërs, 2. het functioneren van het ministerie van LNV, maar ook voor 3. de drinkwatersector die ijverig werkt aan het eigenbelang. De drinkwatersector die zo ijverig werkte aan het eigenbelang, zit nu met de gebakken peren. Door bedrijfsblindheid is een bedrijfszekerheidsprobleem, dat al heel duidelijk beschreven is met het uiterst compacte Bewijs van stap1 uit de synthese procedure. Er is een heel makkelijke oplossing: Het volstaat om alle stappen te implementeren die in dat Bewijs beschreven zijn. Dat wil zeggen dat de drinkwatersector de diepte ontwatering moet beperken om uitspoeling van meststoffen naar de bodem te voorkomen, ongeacht of het om landbouw of natuurgebieden gaat.

De drinkwatersector, die de leiding had, was zich van geen kwaad bewust. Men was juist bezig om de overwinning van de slag om de achtergrondverlaging te vieren. Daarbij werd de gemeten, c.q. actuele, diepte ontwatering boekhoudkundig verminderd met de achtergrondverlaging, dit kwam erop neer dat een grondwaterspiegel die beneden h_(x,y) ≤ h₄, of in het interval van verwelking: h₄ < h_(x,y) ≤ h₃ kwam, boekhoudkundig in het interval van volledige assimilatie h₃ < h_(x,y) ≤ h₂ terecht kan komen, terwijl de diepte ontwatering daardoor natuurlijk ongewijzigd groot blijft. Nadat er Kamervragen zie dossier 30825 nr. 210, waren geweest, was dit het eclatante succes voor de winst waarop zo gewacht werd na het ontslag van de leergierige Alterra medewerker. Dit succes kwam op de najaarsvergadering van de NHV over de achtergrondverlaging tot stand, met de volgende motivatie: ¹Als je een deel van de verlaging (van het grondwaterstandsverloop h_(x,y)(t)) verklaart uit de achtergrondverlaging, dan heeft dat veelal een groot effect op de berekende schade van een winning. Er werd exceptioneel veel aandacht besteed aan de achtergrondverlaging, zeker als je bedenkt dat iedereen, met uitzondering van prof. C. Van den Akker, die wist dat de achtergrondverlaging een causaal gevolg van de winning van water was, zich kon vinden in een negatief bewijs inhoudende dat de achtergrondverlaging niet ²verklaard kan worden met de beschikbare kennis. Prof. J.J. de Vries besprak de mogelijkheid van een schaal probleem. Al snel had ik ontdekt dat een gespreid winveld gemaakt kan worden met een winningsverlaging van 0.2m hiermee was er opeens een positief bewijs voor de achtergrondverlaging gevonden waaruit, als al beschreven door prof. C. Van den Akker, blijkt dat deze ontstaat door de winning van grondwater en dat de transportverlaging niet nodig is om grondwater te winnen. Daarmee was de hele najaarsbijeenkomst van de NHV over de achtergrondverlaging verspilde tijd geweest. Dit sloot bovendien goed aan bij ³metingen van ir. G.W. Bloemen uit 1973, die op een winningsverlaging van 0.18m kwam en ook bij de ⁴resultaten van de natuurliefhebber ir. H.L.M. Rolf en collega's in de tabel.

Uit het positieve Bewijs van stap1 volgt dat de diepte ontwatering beperkt moet worden om het {natuur, bedrijfszekerheid, assimilatie} doel te kunnen realiseren. Het PBL schrijft: ⁵De nitraatconcentraties in het water dat uitspoelt onder landbouwgrond en de stikstofconcentraties in het sterk door landbouwgrond gevoede regionale oppervlaktewater zijn de afgelopen 10 jaar significant gedaald. Maar deze daling stagneert. De normoverschrijding is het grootst in het zuidelijk zandgebied en onder akkerbouw op zandgrond. Dit verslag van het PBL, en ook de Nitraat actie programma's zijn, omdat de causale oorzaken ontbreken en omdat de diepte ontwatering ook niet gemonitord wordt, geen bruikbaar instrument om tot lagere normoverschrijdingen te komen. Normoverschrijdingen zijn überhaupt niet bruikbaar in het kader van (milieu)wetgeving, als de causale verbanden, zoals dat hier het geval is, ontbreken, omdat het met normoverschrijdingen onmogelijk is om de causale oorzaak te bepalen. Daar komt nog bij dat er in natuurgebieden evenveel stikstof ontstaat door natuurlijke nitrificatie als er in een weiland wordt ingebracht.  Omdat die hoeveel heid in natuurgebieden als er in weilanden wordt ingebracht, maar de stikstof die de natuur en de landbouw nodig heeft, kan niet worden opgenomen door assimilatie als de diepte ontwatering te groot is. Met name door dit laatste effect verandert de natuurlijke selectie tussen tussen de soorten, waardoor soorten met relatief lange wortels zich beter kunnen handhaven. Doordat de WUR en het PBL de mestverliezen toeschrijven in hun publicaties aan de agrariërs, terwijl de drinkwatersector aandringt op actieprogramma's, worden aan de agrariërs in een onmogelijke positie gemanoeuvreerd, door fouten in het wetenschappelijk onderzoek die al in de wetgeving zijn opgenomen.

Terwijl het me al was opgevallen dat het RIVM de diepte ontwatering niet monitort, valt het nu óók op dat de bijdrage die de drinkwatersector moet leveren aan het beperken van de diepte ontwatering niet genoemd wordt in WUR publicaties en ook niet geleverd wordt. De drinkwatersector wordt nog wel genoemd:

De mestverliezen leiden tot een vermindering van de kwaliteit van het grond- en oppervlaktewater als grondstof voor de drinkwatervoorziening.

Doordat Doordat het RID een te hoge gemeten stikstof concentratie zag als milieudruk die moest worden aangepakt met beleidsmaatregelen, wordt nu datgene dat geleverd moest worden door de drinkwatersector, als verlies naar de bodem, alsof het veroorzaakt wordt door de agrariërs, opgevoerd. Uit de standplaatsvergelijking van 2 maisvelden blijkt dat de diepte ontwatering zeer grote effecten kan hebben op de gewasopbrengst. Links zien we dat de mais 2.5m hoog is geworden, terwijl deze rechts niet hoger is dan 0.25m over een heel groot areaal. Omdat de standplaatsen zo gekozen zijn dat alle overige aspecten gelijk zijn, wordt het in één oogopslag duidelijk dat 95% van de mestgift niet langer door assimilatie bijdraagt aan de groei van het gewas en dus uitspoelt. Het is uitgesloten dat deze stikstofuitspoeling een gevolg is van overbemesting. Dat de normoverschrijding het grootst is in het zuidelijk zandgebied komt omdat daar, net als in de Slenk van Reutum, die ik goed ken, het geval hellend speelt, met een grote doorgaande trend, waardoor een achtergrondverlaging kan ontstaan van maar liefst 5m. In die gevallen moeten de gewassen het doen met een waterfilm die door adhesie nog wat blijft hangen: 'hangwater'. Maar door gewasverdamping is dat water gauw op. Daardoor moet het hangwater opnieuw aangevuld worden met een beregeningsinstallatie. De waterleidingbedrijven doen alles om een zo groot mogelijke winst te halen zonder zelf actie te ondernemen. Ze gebruiken advies commissies om duidelijk te maken dat agrariërs zelf de kosten van beregening moeten betalen, als ze dat niet willen, dan moet hun gewasopbrengst maar lager zijn en de uitspoeling hoger.

2. 
   
3. M.P.F. Bierkens, De achtergrondverlaging op de voorgrond, Presentatie NHV Najaarsbijeenkomst, 28 nov.  2013
4. Werkgroep Achtergrondverlaging van de NHV, Zicht op achtergrondverlaging, Wageningen, mei 2017
5. G.W. Bloemen, De berekening met een waterbalansmodel van de daling van freatisch grondwater als gevolg van grondwater winning, ICW Nota 758, aug. 1973
6. A.R. van Amstel, A.C. Garritsen, H.L.M. Rolf, Verdroging van Natuur en Landschap in Nederland, Deelrapport Hydrologie, februari 1989.
7. H. van Grinsven, A. Bleeker, Evaluatie meststoffenwet 2016, 30-03-2017, PBL#2258

Waarde

Met mijn kennis en kunde, kunt U de 'Schoonheid van de wetenschap' ervaren. Iedereen zal het belangrijk vinden dat we kunnen bewijzen dat een hoogwaardig herstel van natuurgebieden zal ontstaan als we 25 miljard willen investeren in natuurherstel, draconische maatregelen nemen, of inconsistente wetten gaan invoeren, waardoor onschuldigen gegijzeld worden door de wet en regelgeving. Er gaat heel wat mis, op het moment dat het RID/RIVM, inmiddels 43 jaar geleden, begint met het monitoren van de stikstof concentratie in de bodem. Dat is opvallend omdat het Bewijs, waaruit we het monitoring voorschrift zo af kunnen leiden, een extreem eenvoudige structuur heeft. In het Bewijs zien we dat er twee voorwaarden zijn waaronder mest uitspoelt: 1. Door overbemesting, 2. Door diepte ontwatering waardoor de mest niet langer door volledige assimilatie wordt opgenomen. Het RID/RIVM ziet echter Milieudruk ontstaan en wil Beleidsmaatregelen treffen om het probleem op te lossen. Maar de drinkwatersector is gewend om haar eigenbelang te dienen, waardoor de sector terecht gekomen is in een toestand van bedrijfsblindheid, waardoor het natuurdoel, bedrijfszekerheidsdoel en assimilatiedoel alle niet meer realiseerbaar zijn. Het is van groot belang dat wetenschappelijke onderzoekers de logica goed beheersen opdat zij de drinkwatersector goed (kunnen) informeren over een mogelijk geval van bedrijfsblindheid.

Meerwaarde

Bij de realisatie van de winvelden blijkt dat de dunne watervoerende lagen in het zuiden en oosten van Nederland, omdat het grondwater de weg van de minste weerstand kiest, op de hoge zand en lössgronden, niet voldoen aan de Laplace voorwaarden. Daardoor is het onderliggende systeem niet-lineair, tijdvariant, en instabiel. Dit is gelet op de aannames die normaal gemaakt worden een fundamenteel verschil. Wie zich daar niets van aantrekt krijgt door het opstellen van een differentiaal vergelijking, grondwater formules die wél voldoen aan de Laplace voorwaarden. Die grondwaterformules beschrijven echter niet de eigenschappen van de dunne watervoerende laag. Er gaat in dat geval iets wezenlijks verloren, want er is een groot verschil tussen een stabiel systeem en een instabiele variant ervan. Daarom zal ik een logisch bewijs gebruiken om de onderliggende wetmatigheid van dunne watervoerende lagen te ontdekken. Omdat het water altijd, en binnen de jaarcyclus wel heel nadrukkelijk 2x per jaar, de weg van de minste weerstand kiest, bij een onbalans tussen de neerslag N (t) en het jaardebiet Q (t) van een winveld is het eenvoudig te begrijpen dat we niet zomaar kunnen beginnen met de veronderstelling dat de Laplace voorwaarden voldaan zijn bij grootschalige winvelden. Die onbalans wordt versterkt in een grootschalig winveld. Iedereen kent de voorbeelden uit de elektrotechniek, waar halfgeleiders, net als dunne watervoerende lagen, óók niet voldoen aan de Laplace voorwaarden: Een megafoon versterkt niet als er niet op het knopje wordt gedrukt. Met een mobiele telefoon, met een lege accu, kun je niet bellen, ...

De eerste die sprak over een schaal probleem in de hydrologie was prof. J.J. de Vries. Dit was naar aanleiding van de najaarsbijeenkomst van de NHV over de achtergrondverlaging, die uitdraaide op een massale oppositie tegen prof. C. Van den Akker, emeritus hoogleraar van de TUDelft, die had ontdekt dat er naast de veelgebruikte transportverlaging, ook nog een winningsverlaging is die ontstaat door de winning van het debiet Q (t), met een verticale stromingscomponent uit een winveld met areaal A. De najaarsbijeenkomst werd zo'n 4 jaar later 'afgesloten', nadat vele van de onderzoekers, gesponsord door de drinkwatersector, een nietszeggend negatief bewijs hadden geleverd, met een eclatant succes voor de drinkwatersector onderzoekers, omdat de onderzoekers van mening waren dat de achtergrondverlaging, 'niet kan worden verklaard met behulp van de bestaande kennis'. Ja, U ziet het goed, 'niet kan worden verklaard...' dat is normaal voldoende voor een rechter die moet oordelen over de belangen van het wetgevende bestuur, maar bij een wiskundige bewijsvoering, een moordzaak of grootschalig bedrog, is het van groot belang om iets wel te kunnen verklaren. Het resultaat was wel zeer gunstig voor de winst, want: ¹Als je een deel van de verlaging (van het grondwaterstandsverloop h_(x,y)(t)) verklaart uit de achtergrondverlaging, dan heeft dat veelal een groot effect op de berekende schade van een winning. Omdat de bewijsvoering bij de benadeelde ligt, is het voor activiteiten die onder regie van de overheid vallen heel aantrekkelijk om voor elke klus, een hydroloog te vragen die de gewenste fouten maken. Maar goede gewenste fouten zijn schaars, zo is het grote effect weliswaar goed voor de winst van de drinkwatersector, maar wie de assimilatie curve gebruikt, ziet dat het grote effect, proportioneel is met de hoeveelheid mest die uitspoelt! De winst van het waterleidingbedrijf, is dus het verlies van de agrariër, maar ook de nekslag voor de drinkwatersector zelf, die geconfronteerd wordt met ongekend veel mest in problematische winvelden, doordat het winveld het bedrijfszekerheidsdoel niet realiseert. Een leergierige Alterra onderzoeker die dit onderwerp samen met collega's, wilde onderzoeken, werd ontslagen. Maar omdat er problemen waren met de gevolgen van de  assimilatie stelling, en de gevolgen van de zure sulfaatbodem stelling, liet de bedrijfszekerheid te wensen over. Uit het bewijs blijkt dat deze stellingen voldaan worden in afhankelijkheid van de diepte ontwatering. Maar dhr. Arjen Frentz, was van mening dat het duidelijk was dat de agrariërs intussen te veel koeien hadden. Op zich was dat vreemd omdat dit niet via de Minas toets werd vastgesteld. Bovendien was de drinkwatersector juist erg actief in een poging om de slag om de achtergrondverlaging te winnen, bedoeld om veel kleinere compensatie vergoedingen uit te keren in gevallen waarin agrariërs veel schade leiden doordat er veel mest uitspoelt als gevolg van diepte ontwatering. Maar sinds de instelling van het RID/RIVM monitoring programma werd uitsluitend  de mest concentratie gemeten. Daardoor was het onmogelijk om een onderscheid te maken tussen uitspoeling van mest door overbemesting enerzijds en diepte ontwatering anderzijds. Dit onderscheid is belangrijk omdat de agrariërs uitsluitend de overbemesting kunnen beïnvloeden, terwijl de drinkwatersector uitsluitend de diepte ontwatering kan beïnvloeden.

Hoe misleidend negatieve bewijzen zijn, blijkt als ik ontdek hoe je, voor het geval horizontaal, een winveld kan realiseren, met een winningsverlaging die identiek gelijk is aan de achtergrondverlaging.

Daardoor is er opeens wél weer een verklaring voor de achtergrondverlaging, en het mooie daarbij is, dat er helemaal geen schade meer overblijft, waardoor de drinkwatersector, op een volledig legale manier, op jaarbasis een winst groter dan 17M € / jaar, kan maken, omdat de compensatie vergoedingen nu naar nul gaan omdat het gewas van de agrariërs alle mest op kan nemen, met als gevolg dat er ook helemaal geen mest van enig belang uitspoelt, waardoor ook het bedrijfszekerheidsdoel gerealiseerd wordt ja, zelfs het natuurdoel kan nu ook gerealiseerd worden.

De agrariërs en het klimaat profiteren ook, er is geen last meer van een kleinere gewasopbrengst & gewasverdamping, de gehele mestgift die zij binnen de grenzen van de Minas wetgeving hebben gegeven, wordt opgenomen via assimilatie door het gewas, waardoor dit maximaal kan groeien. Daardoor is de gewasopbrengst & de koelende gewasverdamping optimaal en spoelt er geen mest uit, waardoor de N-rest term minimaal is.

Meer specifiek zijn alle doelen realiseerbaar, met de technieken die ik introduceer voor het geval dat de grondwaterspiegel in de nul-toestand horizontaal is. De adviseurs bestudeerden altijd het stationaire geval, maar het is belangrijk dat een winveld ook om kan gaan met het niet stationaire geval, waarbij een onbalans tussen de neerslag N(t) en het jaardebiet Q (t) optreedt. Even goede resultaten zijn haalbaar voor het geval hellend.

Doordat de koelende gewasverdamping weer terugkomt, ontstaan er ook gedurende het teeltseizoen boven de winvelden, regen vormende cumuluswolken. Daardoor zal er naar verwachting niet meer regen vallen, maar het ontstaan van extreem weer zal zeker minder zijn, doordat de vorming van een landklimaat in de gematigde zone tegengegaan wordt.

Het is een goed gebruik in de wetenschap dat collega's elkaar helpen. Ook ik vindt het belangrijk dat een hoogwaardig herstel van natuurgebieden zal ontstaan als we daar 25 miljard € aan uit willen geven. Op mijn hulp, en de schoonheid van de wetenschap, kan gerekend worden. De kosten verbonden aan het verbeteren van de winvelden, zijn zeer laag, terwijl het effect zeer groot is. Dat is zeker iets dat ieder nadenkend mens graag wil.