Gebod op verbetering ≠ verbod op verslechtering
Stel we willen het probleem van assimilatie van mest afkomstig van de landbouw of bodembacteriën in natuurgebieden oplossen.
Omdat met één bewijs te kunnen doen heb ik via bij het thema natuurlijke nitrificatie een standplaatsvergelijking opgenomen, waaruit blijkt dat de mestgift in landbouw gebieden en natuurgebieden van dezelfde ordegrootte is.
Ik zal nu aantonen dat de 3 geboden, andere resultaten berekent, dan het verbod op verslechtering.
- A Overbemesting voorwaarde:
mestgift - maximale assimilatie = residu
De mestgift wordt soms aan het begin van het teeltseizoen gegeven, soms verdeeld over het teeltseizoen, bijvoorbeeld op grasland en in natuurgebieden, de maximale assimilatie is een ervaringsgetal, dat afhangt van klimatologische omstandigheden, zoals de temperatuur, de actuele zonnestraling, de verdeling van de neerslag, over het jaar, etc.
Voorwaarde: De som van alle verwachte residuen moet klein zijn om de norm van 50mg/l in het grondwater te kunnen halen.
- B Depositie voorwaarde
Het residu van depositie moet klein zijn, en bovendien correct bepaald worden, zodat we met behulp van convergentie de nul-toestand in kunnen sluiten.
- Predicaten
C Pijpenstrootjes, bramen en brandnetels, in een heide gebied (natuurlijke selectie op basis van wortellengtes) groeien door, terwijl de heide verdroogt
D Eiken 200 jaar oud vallen om vanwege een zure sulfaatbodem.
E Natuur in Schotland (kwel, kristalhelder water, geen convergente insluiting van de nul-toestand mogelijk in NL)
Wie AERIUS gebruikt, kijkt in de lucht en kan het effect van geen enkel predicaat meten en of bijstellen. Er zijn voor alle predicaten een paar voorbeelden uitgeschreven, maar er zijn veel meer gevallen, waarbij de oorzaak niet
bepaald kan worden, met als gevolg dat de convergente insluiting van het natuurdoeltype uit de nul-toestand faalt. Daardoor zal het natuur doel niet gerealiseerd worden.
Neem bijvoorbeeld de assimilatie van meststoffen door het gewas in C in dat geval worden gemiddelde mest verliezen naar de bodem gemeten groot 34% en 95% in een droog jaar. Als we het residu van depositie op 0 brengen, kunnen we daarmee de mest verliezen naar de bodem niet naar 0 brengen. Dat wil zeggen dat de ecologen van de WUR, die het stokje van de hydrologen van de WUR hebben overgenomen, in hun vijf stappenplan, eerst de activiteiten van de landbouw sector afschalen tot 0, voordat ze wellicht tot de conclusie komen dat ze een fout gemaakt hebben.
Als depositie van stikstof wordt aangegrepen om beleid te maken gebaseerd op AERIUS berekeningen en het verbod van verslechtering van kritieke natuur, dan moet de diagnose dat de natuur verslechtert, een causaal verband aanreiken om het probleem op te kunnen lossen. Ik heb hier laten zien dat het onderzoek niet voldoet aan die minimale eisen, waardoor
onschuldigen,
schuldig worden door de wet en regelgeving, terwijl gelijktijdig het
natuur doel
niet gerealiseerd wordt. De vakminister voor natuur en landschap, mw. C. Van der Wal, weet als de dag van gister dat de kaartjes die zij aangereikt kreeg over de maximaal toelaatbare depositie waarden, zo gebruikt konden worden om de kachel mee aan te maken. Ook de adviseur van het kabinet Rutte III en IV, dhr. Johan Remkes, kon de vele fouten die gemaakt werden niet vinden. Dat is ook geen wonder want
niemand had hetgeen
Gegeven is en
Gevraagd wordt, opgeschreven en de ecologen wilden
in vijf stappen het doel realiseren, maar
welk
doel gerealiseerd zou worden was niet duidelijk. Bovendien had niemand aan een convergente insluiting van de nul-toestand gedacht. Iedereen denkt dat het maar om kleine foutjes gaat, maar uiteindelijk faalt een project dat 25-30 miljard kost, terwijl het
natuur doel
niet
gerealiseerd wordt.